Tα καλά μαντάτα για τον Ολυμπιακό αρχίζουν και τελειώνουν με αυτό που συνέβη στο Κάουνας. Δίχως τους τραυματισμένους Βούιτσιτς και Φάιζερ η Μακάμπι είναι μια ομάδα ευάλωτη και φτωχή σε λύσεις, ειδικά μέσα στη ρακέτα, όπου οι Μπατίστα, Μόρις έμειναν αβοήθητοι. Στο Τελ Αβίβ, σε δύο εβδομάδες, ο Ολυμπιακός θα φορέσει τη στολή του καμικάζι. Εκεί θα παίξει, απ' ό,τι φαίνεται, τις τελευταίες ελπίδες του. Αρκεί να έχει νικήσει στο μεταξύ τη Ζαλγκίρις, πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο. Χθες η πρωταθλήτρια Λιθουανίας έμοιαζε με υπερταχεία. Η καημένη η Μακάμπι ισοπεδώθηκε, αν και προηγήθηκε 42-30.
Μένει να ενημερώσει κάποιος τους «ερυθρόλευκους» ότι η β' φάση της Ευρωλίγκας έχει ήδη ξεκινήσει.
Το τρένο της πρόκρισης ήδη απομακρύνεται και η διοίκηση του Ολυμπιακού βλαστημάει το ίδιο της το πείσμα.
Η πρόσληψη του Γκέρσον αντί του Καζλάουσκας έριξε στα σκουπίδια μια κρίσιμη χρονιά (την περσινή, το φάιναλ φορ της οποίας έγινε στην Αθήνα), η δε επιμονή στον Ισραηλινό κατέστρεψε μια δεύτερη (τη φετινή). Η πρόσληψη Γιαννάκη ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά έγινε τη λάθος στιγμή.
Ο Ολυμπιακός του Φλεβάρη είναι ένα διχασμένο κορμί. Εχει στελεχωθεί από παίκτες που διακρίνονται στο μπάσκετ Γκέρσον, αλλά καλείται να παίξει μπάσκετ Γιαννάκη απ' τη μία μέρα στην άλλη, με λάθος Αμερικανούς και δίχως το παραμικρό διάστημα προσαρμογής. Ο Γκριρ μοιάζει σαν ψάρι έξω από το νερό στο σετ παιχνίδι, ο Τζάκσον ψάχνει λεξικό για να βρει τι σημαίνει «defense», ενώ ο Γουντς μοιάζει ξένο σώμα, μια και η ομάδα στήνεται χωρίς αυτόν και τον περιλαμβάνει μόνο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Χθες στη Μαδρίτη όλα πήγαιναν στραβά στις αμυντικές περιστροφές του Ολυμπιακού και οι Ισπανοί σούταραν από τα 6,25 μ. σαν σε προπόνηση. Μετά τα 16 τρίποντα του Παναθηναϊκού η Ρεάλ πρόσθεσε άλλα 14 (στα 31) στην καμπούρα των «κόκκινων». Εύκολα τα περισσότερα. Οταν η άμυνα ανοιγόταν για να αντιμετωπίσει την καταιγίδα των τριπόντων, γινόταν ευάλωτη στα μετόπισθεν, όπου ο Τζάκσον δεν μπορεί να φρουρήσει ούτε κλειδωμένη πόρτα και χρειάζεται πάντοτε βοήθεια.
Στην επίθεση οι ψηλοί τροφοδοτήθηκαν αρκετά, πέτυχαν κάποια καλάθια (Τζάκσον, Μαυροκεφαλίδης, Τσακαλίδης), αλλά υστέρησαν στην πάσα και έτσι δεν βοήθησαν τους καλούς σουτέρ της ομάδας. Αφού δεν υπήρχε παιχνίδι «μέσα-έξω», το σχέδιο του Ολυμπιακού έγινε μονοδιάστατο και το σκορ έμεινε στους συνήθεις 70-75 πόντους. Η τελική διαφορά έμεινε σσχετικά χαμηλά, στους 10 πόντους, αλλά δύσκολα καλύπτεται στο Φάληρο. Αυτή η Ρεάλ δεν είναι παίξε-γέλασε.
Ο Γιαννάκης δυσκολεύεται να ξεχωρίσει τους παίκτες που θα κάνουν τη δουλειά όπως εκείνος θέλει, με αποτέλεσμα να καταφεύγει σε περίεργο rotation και να προξενεί ερωτήματα. Πού ήταν χθες ο Μπουρούσης, ο Πρίντεζης, ο Βασιλειάδης;
Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, που συμπλήρωσε πέντε συνεχείς ευρωπαϊκές ήττες, ο «δράκος» δεν μπορεί να κλωνοποιήσει τον Βασιλόπουλο και τον Μπλέικνι, ούτε να φωνάξει για ενισχύσεις τα πρωτοπαλίκαρά του από την Εθνική ομάδα. Τον πρόλαβαν ο Παναθηναϊκός και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας...