Φταίτε για όσα δεν... κάναμε!

Aς υποθέσουμε ότι έχετε ορισμένα δικαιώματα σε μια έκταση, την οποία κάποιος καταπατά. Αυτός ο «κάποιος» ισχυρίζεται πως του χρωστάτε... ευγνωμοσύνη: «Αφού μέχρι τώρα δεν σε άφησαν να χαρείς την έκταση, τι σε νοιάζει αν εγώ μπήκα και θα χτίσω; Αντε, τυχεράκια, θα σου φτιάξω και έναν χώρο με πράσινο να κάνεις τις βόλτες σου. Ετσι, για χάρη σου...».

Τι θα σκεφτόσασταν γι' αυτόν τον τύπο; Μάλλον ότι σας αντιμετωπίζει ως ιθαγενή. Φαλκιδεύει τα δικαιώματά σας δίνοντάς σας ένα καθρεφτάκι, με την προσδοκία ότι θα βλέπετε σε αυτό τον εαυτό σας και θα μονολογείτε: «Φτου σου, να μη βασκαθείς, τυχεράκια...». Ανάλογη προσδοκία φαίνεται πως τρέφει ο δήμαρχος Αθηναίων, Νικήτας Κακλαμάνης. Για να ευοδωθεί αυτή, για να πιστέψουν δηλαδή (πρωτίστως) οι κάτοικοι του Ελαιώνα και (κατ' επέκταση) οι υπόλοιποι Αθηναίοι πως συνιστά ευεργεσία η όλη ρύθμιση που αφορά το γήπεδο του Παναθηναϊκού και το εφεύρημα της «διπλής ανάπλασης», θα πρέπει οι «ιθαγενείς» να παραδοθούν στην αμνησία.

Το 1995 εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα που χαρακτήριζε την περιοχή ως έκταση πρασίνου. Υποτίθεται ότι θα γίνονταν και τα αναγκαία έργα για την πολυσυζητημένη καλύτερη «ποιότητα ζωής». Τίποτε δεν έγινε. Κρίθηκε, μήπως, ανέφικτη η υλοποίηση του Διατάγματος, για κάποιους λόγους που ανιχνεύθηκαν εκ των υστέρων; Ουδείς ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο. Απλώς το όλο πράγμα αφέθηκε «στον πάγο». Στα χαρτιά. Γιατί άραγε; Καθένας μπορεί να κάνει τις εικασίες του…

Κάποια ημέρα, λοιπόν, οι κάτοικοι της περιοχής πληροφορήθηκαν ότι τα πράγματα άλλαξαν. Οτι τη θέση του τσιμέντου π.χ. της ΕΤΜΑ θα καταλάβει άλλο, νέο τσιμέντο. Οτι πρέπει να πουν κι «ευχαριστώ», αν δουν κάποια… ίχνη από το πράσινο που όριζε το Προεδρικό Διάταγμα του 1995. Οτι χρωστούν και δεύτερη… δόση ευγνωμοσύνης, επειδή θα γίνουν- επιτέλους- έργα υποδομής. Ολα αυτά υποτίθεται ότι τα χρωστούν στην επιχείρηση- «εμπορική πόλη» (διότι περί αυτού πρόκειται) που συγκροτείται με πυρήνα το γήπεδο. Συγγνώμη, αλλά γιατί θα πρέπει να δακρύσει από συγκίνηση κάποιος, στον οποίον υπόσχονται ότι θα «απολαύσει» αγρίως κουτσουρεμένο το πράσινο που δικαιούται, «κανονικά και με το νόμο», εδώ και 13 χρόνια; Ακόμη κι αν δεν έχει αντιληφθεί σε πόσο επαχθείς οικονομικά συμβάσεις είναι «αμπαλαρισμένα» τα όποια σχέδια περί κοινωφελών έργων (δρόμοι, αποχετεύσεις κ.λπ.), ή αν δεν τον ενδιαφέρει αυτό άμεσα, ποιο λόγο έχει να νιώθει ευεργετούμενος;

Προφανώς ο δήμαρχος πιστεύει ότι καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Στην (τελευταία) συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Νικήτας Κακλαμάνης ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε πως όσοι καταψήφισαν τη σύμβαση με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός αρνούνται την «ανάπλαση», αλλά και την κατασκευή δρόμων και αποχετεύσεων! Είναι σαν να ακούτε κάποιον να λέει πως όποιος δεν επιθυμούσε τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα είναι εχθρός του μετρό. Απίστευτα είναι τα στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων. Οι δικές τους κυβερνήσεις φροντίζουν να μένουν ανεκπλήρωτα διάφορα -σοβαρά ή μη, επείγοντα ή όχι- «θα» και κατόπιν οι ίδιοι, ως υπουργοί ή δήμαρχοι, σου λένε: «Ούτως εχόντων των πραγμάτων δεχθείτε αγόγγυστα όλο το τωρινό… πακέτο, τις οικονομικές συμφωνίες που κάναμε με ανώνυμες εταιρείες και τις εκχωρήσεις δημοσίων εκτάσεων. Διαφορετικά θα σας πούμε ότι φταίτε ακόμη για τις αποχετεύσεις που εμείς δεν φτιάξαμε».

Καλό το παραμύθι, καλύτερο όμως είναι το άλλο: «ο Δήμος με τη νέα σύμβαση βγαίνει κερδισμένος». Σοβαρά; Θα το δούμε αύριο…