Να πάει και να μην ξανάρθει

Η τρέχουσα εβδομάδα δεν είναι ακριβώς «καταραμένη» για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά σίγουρα δεν είναι από τις καλύτερες. Το κακό ξεκίνησε το βράδυ της Τετάρτης στην Τουρκία, όπου ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του τα τελευταία χρόνια. Αυτός που παρουσιάστηκε στο «Αμπντί Ιπεκτσί» δεν ήταν… Παναθηναϊκός, εξ ου και η με κατεβασμένα χέρια ήττα από μία ομάδα με πολύ ταλέντο, όπως η Εφές, αλλά η οποία δεν έχει παίξει ακόμη το μπάσκετ που μπορεί να παίξει με προπονητή τον Ντέιβιντ Μπλατ.

Εννοείται, το έχουμε αναφέρει επανειλημμένως, ότι κατά τη γνώμη μας οι πρωταθλητές Ευρώπης θα τερματίσουν στην πρώτη θέση του ομίλου, ακόμη και αν είναι ξεκάθαρο ότι δεν βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Θα αξιοποιήσουν την έδρα τους και με μία νίκη σε Σιένα ή Βελιγράδι θα πετύχουν τον στόχο τους.

Ο Ολυμπιακός χθες φόρεσε το κακό του προσωπείο απέναντι σε μία Μακάμπι πλήρη όσο ποτέ. Η άμυνα, προϊόν του Παναγιώτη Γιαννάκη, φέρνει αποτελέσματα, αλλά όχι πάντα. Οπως χθες, όταν οι αποτελούμενοι από πολλούς παίκτες του ΝΒΑ Ισραηλινοί έριξαν ηχηρό «χαστούκι» στους Πειραιώτες, θέλοντας να τους πουν εκτός των άλλων ότι «στην Ευρωλίγκα για να φθάσει κάποιος ψηλά, θέλει υπομονή και πολλή δουλειά ακόμη». Θα συμπληρώναμε εμείς, θέλει και Μασιγιάουσκας. Η απουσία του Λιθουανού είναι αισθητή στο επιθετικό κομμάτι, ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που ο Κουιντέλ Γουντς δεν μπορεί να προσφέρει όσο θα μπορούσε. Ο Αμερικανός δεν έχει ρυθμό στα πόδια παίζοντας μόνο στην Ευρωλίγκα.

Τέλος, για τον Αρη, το μόνο που μπορούμε να πούμε (μια και δεν είδαμε το ματς) είναι ότι έχασε το παιχνίδι, το οποίο θεωρούνταν το πιο βατό στην έδρα του. Αν και στο μπάσκετ όλα γίνονται, θα πρέπει πλέον να ψάξει ένα μικρό «θαύμα» για να περάσει στην επόμενη φάση.