Εκανα χθες μία... ζαβολιά και πριν γράψω το κομμάτι μου, έριξα μια ματιά στις απόψεις των υπολοίπων. Διάβασα τον Αλέξη τον Σπυρόπουλο να γράφει για τον «Νικολαΐδη που λούζεται αυτά που κορόιδευε». Τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο που εξηγούσε πόσο επιβεβλημένη ήταν η απομάκρυνση του Φερέρ. Τον Χρίστο Χαραλαμπόπουλο να γράφει για την «κιτρινόμαυρη» κολοκυθιά, τον Αντώνη Καρπετόπουλο να εξηγεί πότε αυτός θα «έτρωγε» τον Φερέρ και έκλεισα με Πανούτσο, ο οποίος δεν μου έκανε τη χάρη να γράψει για Κωστένογλου και προσπαθούσε και αυτός να καταλάβει πώς διάολο ο Νικολαΐδης προσέφερε στον Ισπανό τέτοιο συμβόλαιο.
Γνωρίζοντας, λοιπόν, τι έγραψαν όλοι, εξακολουθούσα να μη γνωρίζω την επόμενη μέρα στην ΑΕΚ.
Δηλαδή, για να καταλάβω, τώρα που έφυγε ο κακός Φερέρ η ΑΕΚ θα απογειωθεί; Εψαξα, λοιπόν, και το ρεπορτάζ του Κουτσογιαννέλη. «Με Κωστένογλου και βλέπουμε», ήταν το νόημα του ρεπορτάζ. Και εδώ για μένα είναι το ζήτημα. Το «με Κωστένογλου και βλέπουμε», αν είναι όντως πρόθεση του Νικολαΐδη, μου μοιάζει μεγαλύτερο λάθος και από την απόφαση του Ντέμη να δώσει πριν από ένα χρόνο στον Φερέρ τα κλειδιά του μαγαζιού. Μου μοιάζει με λευκή πετσέτα. Δηλαδή η ΑΕΚ δεν έχει να διεκδικήσει κάτι από εδώ και στο εξής στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη; Νομίζω ότι ασφαλώς και έχει. Ακόμα και τον τίτλο να μην μπορέσει να πάρει, τα πλέι οφ και η δεύτερη θέση είναι διεκδίκηση. Και μη μου πείτε ότι μπορεί να τα πετύχει με τον Κωστένογλου, διότι αν στην ΑΕΚ έχουν πραγματικά τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στον προπονητή Κωστένογλου, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση, αλλά νομίζω ότι πρέπει να μας το πουν. Να ενημερώσουν πρώτα τους παίκτες και μετά τον Τύπο (τον κόσμο δηλαδή) ότι «αυτός είναι ο νέος προπονητής μας. Τον πιστεύουμε, τον στηρίζουμε και δεν τον βάλαμε εδώ μέχρι το καλοκαίρι επειδή θεωρούμε τη χρονιά χαμένη έτσι και αλλιώς, αλλά γιατί μπορεί να μας βοηθήσει». Αυτό μάλιστα θα το δεχτώ. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την επιλογή, θα ξέρω ότι υπάρχει ένα σχέδιο. Οπως επίσης θα δεχτώ ως σχέδιο το «βάλαμε τον Κωστένογλου σε αυτή τη θέση για ένα, δύο, το πολύ τρία ματς μέχρι να βρούμε τον επόμενο προπονητή που θα αναλάβει την ομάδα». Κι αυτό είναι ένα σχέδιο. Το «βάζουμε τον Κωστένογλου και κάνουμε τον σταυρό μας να μας βγει μέχρι το καλοκαίρι και ελπίζουμε να μη φάμε καμία "τεσσάρα" αύριο, μεθαύριο ή σε κάποιο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ και μετά να πρέπει να τον αλλάξουμε το επόμενο πρωί» δεν το δέχομαι ως σχέδιο. Μεγαλύτερη αξία και σημασία από την απομάκρυνση του Φερέρ έχει η επόμενη μέρα και το σχέδιο αυτής. Ο Νικολαΐδης οφείλει να το εκπονήσει άμεσα και να το εξηγήσει στους παίκτες και στον κόσμο της ομάδας. Με τη φυγή κάποιου ποτέ δεν λύθηκαν τα προβλήματα ως διά μαγείας. Για ένα, δύο, τρία ματς οι παίκτες μπορεί να καλύψουν την απουσία προπονητή. Για μισή σεζόν είναι αδύνατον μια ομάδα να πηγαίνει με αυτόματο πιλότο.