Παλιά οι θείες ήταν αλλιώς. Εφερναν σοκολάτες «Παυλίδη» στη γιορτή σου, μιλούσαν με τη μάνα σου για τον τελευταίο θάνατο στην οικογένεια, σου έλεγαν πόσο μεγάλωσες. Και έφευγαν αφήνοντας πίσω τους ένα άρωμα από «Μενούνος» και κραγιόν στο μάγουλο. Οι θείες λεγόντουσαν Μαριάννα, Θεοδοσία και Φιφή. Και όταν έγραφαν ήταν χριστουγεννιάτικες κάρτες και όχι βιβλία για το πού τρως, πού πίνεις και πού πας και τον δίνεις. Ο Θεός να σε φυλάει από την κακιά πεθερά και τη συγγραφέα θεία, όπως θα διαπίστωσε από πικρά πείρα και ο Βασίλης Τοροσίδης.
Το να γράφεται ότι το βιβλίο εκδόθηκε στην προσπάθεια να γίνει ξανά ο Τοροσίδης «το καλό, απλό παιδάκι, που ο κόσμος αγάπησε περισσότερο για τον ταπεινό του χαρακτήρα» νομίζω ότι είναι κομμάτι υποκριτικό. Περισσότερο όταν συνοδεύεται από ότι σήμερα ο Τοροσίδης είναι «ένας αγνώμων άνθρωπος, ο οποίος πιστεύει σε έναν και μόνο θεό: το χρήμα». Είναι σαν να φωνάζεις σε έναν ταξιτζή «Ξεστραβώσου, ρε καθίκι», και όταν βγει από το αμάξι να προσθέσεις «Δεν το έλεγα για να σε βρίσω, αλλά για να ξαναγίνεις ο νεαρός ανοιχτομάτης οδηγός που κάποτε ήσουν». Επίσης το να γράφεται ολόκληρο βιβλίο για να μάθει ο κόσμος ότι ο Τοροσίδης από τότε που ήρθε στον Ολυμπιακό πηγαίνει στα μπαρ και τα μπουζούκια με γκόμενες και ότι όταν ήταν μικρός έπαιζε τόπι στις αλάνες είναι σπατάλη χαρτιού. Πολύ πιο ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε ότι όταν ήταν μικρός ο Τοροσίδης πήγαινε στα μπαρ και τα μπουζούκια και τώρα που μεγάλωσε παίζει τόπι με τις μοντέλες στις αλάνες. Σε τελική ανάλυση, μου φαίνεται χάσιμο χρόνου να διαβάζεις μερικές εκατοντάδες σελίδες για να μάθεις ότι ένας επαρχιώτης ποδοσφαιριστής έπαιζε τόπι μικρός και σήμερα παίζει με μοντέλες. Αν ήμουν στη θέση του Τοροσίδη, μάλλον θα αγνοούσα το βιβλίο, παρά θα έπαιρνα ασφαλιστικά μέτρα για να αναστείλω την κυκλοφορία του, δείχνοντας ότι γράφει κάποιες αλήθειες που δεν θέλω να μαθευτούν. Αντί να ασχολούμουν με το βιβλίο, θα έκανα μια πρόχειρη αυτοκριτική. Γιατί αν είναι αλήθεια αυτό που έλεγαν πέρυσι οι παίκτες του ΠΑΣ Γιάννινα, ότι μια φωνή που ακουγόταν σαν του Τοροσίδη τους αποκαλούσε «βλάχους» είναι καβάλημα του καλαμιού, που δεν χρειάζεται θεία για να το πιστοποιήσει...
Η κατάσταση, όμως, έχει ξεφύγει και με τον τραυματισμό του Νίκου Καράμπελα. Κακώς έβαλε την κόντρα στο γόνατο ο Γ.Χ. Γεωργιάδης, κάκιστα έδωσε αυτή τη χλιαρή συγγνώμη, αλλά να βάζουν οι οπαδοί του Αρη βίντεο στο youtube.com και να εξομοιώνεται ο παίκτης με τον ΠΑΟΚ, αναγκάζοντας τους οπαδούς του να υπερασπίζονται την κλοτσιά είναι κατάντημα. Ο τραυματισμός του Καράμπελα δεν ήταν περισσότερο από επίδειξη ενός κακού εννοούμενου ποδοσφαιρικού τσαμπουκά, συνοδευόμενου από αδέξια συγγνώμη. Μια αυτοσυγκράτηση από τις διοικήσεις των δύο ομάδων δεν θα έβλαπτε. Πριν οι οπαδοί τους αρχίσουν να πλακώνονται και το βάρος και πάλι πέσει στην αστυνομία…
Πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος παιζόταν ποιος από τους προπονητές του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ θα έφευγε πρώτος. Το αουτσάιντερ μακράν ήταν ο Λορένσο Σέρα Φερέρ. Το συμβόλαιό του είχε ανανεωθεί για τέσσερα χρόνια και στα τρία έτη της παραμονής του στην προεδρία, ο Ντέμης Νικολαΐδης δεν είχε διώξει προπονητή στη μέση της σεζόν. Τελικά, ο Νικολαΐδης είδε ότι η ομάδα δεν περπατάει, ότι από το σχέδιο της νεανικής ομάδας δεν είχε μείνει τίποτα και μίλησε με τους «πάλιουρες» των αποδυτηρίων για να πάρει γνώμη. Οι «πάλιουρες» του είπαν ότι ο Φερέρ το έχει χάσει το παιχνίδι. Στα αποδυτήρια υπάρχει μια ομάδα Λατίνων, που βολεύεται με τον Ισπανό, αλλά οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι δεν ξέρει τι κάνει. Σε αυτό το σημείο ο Νικολαΐδης, έχοντας την εμπειρία του παίκτη, κατάλαβε ότι ο Φερέρ είχε τελειώσει και του ζήτησε να παραιτηθεί. Από την ομάδα φυσικά και όχι από την αποζημίωση, που ο Φερέρ προβλέπεται να τη διεκδικήσει ολόκληρη.
Το λάθος του Ντέμη Νικολαΐδη δεν ήταν η πρόσληψη του Λορένσο Σέρα Φερέρ. Από περγαμηνές ο Φερέρ ήταν επαρκής. Το λάθος του Νικολαΐδη είναι ότι ανανέωσε το συμβόλαιο του Φερέρ για τρία ακόμα χρόνια χωρίς να προκύπτει λόγος. Η ΑΕΚ πέρυσι δεν είχε παίξει την μπαλάρα στην Ελλάδα, είχε πάει καλά στην Ευρώπη αλλά αποκλείοντας τη Χαρτς που είχε παίξει με 10 παίκτες στο ένα ματς και εννέα στο άλλο, τη Λιλ που είχε παίξει και αυτή με 10 επί μία ώρα, τη Μίλαν που στην Αθήνα είχε κατέβει με τα πρωτοδεύτερα και με μόνη πραγματικά μεγάλη εμφάνιση στο δεύτερο ματς με την Αντερλεχτ. Στοιχεία που καμία εφημερίδα δεν είχε διάθεση να τονίσει, διότι τα φύλλα τα δίνουν οι «φτιαγμένοι» οπαδοί, αλλά που μια διοίκηση πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν της. Ιδιαίτερα όταν στην Ελλάδα η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, έχοντας χάσει σε όλα τα ντέρμπι. Το γιατί το συμβόλαιο του Φερέρ, τον οποίο καμία ομάδα δεν έμοιαζε να διεκδικεί, επιμηκύνθηκε με τρία επιπλέον χρόνια παραμένει ανεξήγητο. Τα λάθη όμως πληρώνονται και ενίοτε πολύ ακριβά. Οπως θα πληρωθεί η λύση του συμβολαίου του Φερέρ, που με το νέο συμβόλαιο θα πρέπει να πάρει όχι λιγότερο από ενάμισι εκατομμύριο.
Εφοπλιστές και βιομήχανοι είναι οι μέτοχοι της ΑΕΚ και θα το αντέξουν το έξοδο. Τώρα ερώτημα είναι τι συμπεράσματα θα βγάλει η διοίκηση από το «διαζύγιο» με τον Mr. Monopoly, όπως αποκαλούσε τον Φερέρ παίκτης της ΑΕΚ. Το πρώτο συμπέρασμα που εγώ θα έβγαζα είναι να μην επαναληφθεί το λάθος στην τακτική της πρόσληψης του νέου προπονητή. Πριν από δύο χρόνια, όταν ο Νικολαΐδης με τον Ιβιτς είχαν κατασκηνώσει στην Ισπανία, προσπαθώντας αρχικά να πείσουν τον Βιλαβέρντε να αναλάβει την ΑΕΚ και αργότερα τον Φερέρ, είχα γράψει κάτι. Οτι οι πρόεδροι δεν πηγαίνουν στους προπονητές για να τους προσλάβουν παρακαλετά, αλλά τους καλούν στο γραφείο τους. Ακόμα και αν ο προπονητής δεχτεί, θα ξέρει ότι η ομάδα έχει την ανάγκη του και όχι αυτός της ομάδας. Καβαλημένος από τα γλειψίματα ο «Δον» Λορένσο Σέρα Φερέρ, όχι μόνο «καθάρισε» τον Ιβιτς και σχεδόν όλες του τις επιλογές σε παίκτες, αλλά αποφάσισε να διδάξει συμπεριφορά στη χώρα των υπανάπτυκτων που νόμιζε ότι είχε έρθει, παρατηρώντας με τεντωμένο δαχτυλάκι τον Καραγκούνη και τον Τζόρτζεβιτς μέχρι τον Κοκότοβιτς και τον Σφακιανάκη. Το δεύτερο στοιχείο που η διοίκηση της ΑΕΚ μπορεί να λάβει υπ' όψιν είναι ότι πολύ εύκολα κάποιος μπορεί να πέσει θύμα της ίδιας του της προπαγάνδας. Ούτε ο Λορένσο Σέρα Φερέρ ήταν γυμνασιάρχης, ούτε ο Λυμπερόπουλος, ο Ζήκος και ο Δέλλας καθηγητές, ούτε μια ομάδα τριαντάρηδων είχε σχέση με την ομάδα των πιτσιρικάδων που είχε προαναγγελθεί. Το μόνο καλό από την απόλυση του Φερέρ είναι ότι άνοιξε λίγο η αγορά των προπονητών της Α' Εθνικής, που φέτος περνάει κρίση περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Ενα γεγονός που έχει προβληματίσει τον Νίκο Αναστόπουλο.
Τον μονόλογο του allenatore Nicolo άκουγε μόνο η ιερή κολόνα του Da Capo. «Τι τον κρατάει τον "στρατηγό" Βασίλεφ ο Κομπότης; Εγώ στρατηγό μόνο τον Λεωνίδα ξέρω και αυτός έχασε… Παίζει Ατρόμητος με την Ξάνθη. Κανονικά, τελειώνει το παιχνίδι και διώχνεις τον Ογιος και τον Κεχαγιά. Ρε Ογιος, τρία γκολ έχεις φάει στην έδρα σου; Ρε Κεχαγιά. Κερδίζεις 3-0 και τρως δύο γκολ και αν σου έδινε και το πέναλτι σε βάρος σου, θα σε είχαν ισοφαρίσει; Και στον Ολυμπιακό τι γίνεται; Χάνει από την Καλαμαριά και κατεβαίνουν στου Ρέντη ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο Λούβαρης και δεν ξέρω και εγώ ποιος άλλος. Τον προπονητή σου αλλάζεις σε τέτοιες περιπτώσεις, κύριε. Εγώ, πάντως, δεν το καταλαβαίνω. Ο Καραγεωργίου τι κάνει στον Εργοτέλη; Δεκαοκτώ ματς έχει παίξει και στα 16 εξηγεί μετά στη συνέντευξη γιατί έχασε. Εγώ, κύριε μου, αλλιώς τα ήξερα τα πράγματα. Χάνεις ένα ματς λένε "ένα ματς έχασε". Χάνεις και δεύτερο και σε κοιτάζουνε περίεργα. Χάνεις και τρίτο και λες "άντε να πάω σιγά σιγά, να τα μαζεύω πριν με διώξουν". Πέντε ματς κολλητά έχασες, ρε Ογιος. Γιατί δεν σηκώνεσαι να φύγεις μόνος σου; Εγώ ξέρω ότι τρία κολλητά ματς δεν είχα χάσει. Ενα έχανα στην αρχή, ένα τον Οκτώβριο και ένα τα Χριστούγεννα και γράφανε ότι τρίζει ο πάγκος του "Αναστό". Ο δικός του ο πάγκος από τι είναι και δεν τρίζει;».
Η περί προπονητών ομιλία του allenatore ανήκει στην κατηγορία των εκτάκτων ομιλιών περί προπονητικής και υπαγορεύτηκε από την κρίση που περνάει ο κλάδος των προπονητών της Α' Εθνικής, με εννέα ομάδες να έχουν κρατήσει τον προπονητή που ξεκίνησαν τη σεζόν, όταν άλλες χρονιές τον Φεβρουάριο υπήρχαν ομάδες που άλλαζαν τον δεύτερο. Η ετήσια παραδοσιακή ομιλία του allenatore που κήρυσσε την έναρξη της σεζόν ήταν στον Γιάννη Σπανό, από την εποχή που ήταν πρόεδρος της Χαλκηδόνας: «Ελα, πρόεδρε. Κοίτα μη βάλεις πετρέλαιο θέρμανσης στο σπίτι του Παράσχου. Δεν θα το χρειαστεί».
Σε άλλα θέματα της επικαιρότητας, ο allenatore Nicolo ασχολήθηκε με τα οικογενειακά προβλήματα της οικογενείας Κούγια. Σε ανταπόδοση της συμπαράστασης που είχε δείξει ο Αλέξης στον allenatore όταν είχε δεχτεί την ύπουλη επίθεση της χοντρής με το τακούνι μετά την προπόνηση του ΠΑΣ, ο Nicolo είπε. «Είδες, ρε συ Αλέξη, τι γίνεται όταν πας και μπλέκεις; Και σε εμένα τουλάχιστον ό,τι έγινε έγινε στο γήπεδο. Οχι να έρθουν και να με βαράνε στο σπίτι μου. Είδες τι συμβαίνει όταν πας και μπλέκεις με κακιά γυναίκα...», είπε ο Αναστό, που σημειωτέον είναι εντελώς με την πλευρά του Κούγια.