Υποθετική ιστορία. Ας πούμε ότι από την Ελλάδα φεύγει ο ποδοσφαιριστής Τσιρίδης και πηγαίνει στην Ιταλία για να παίξει στην Παλέρμο. Η Παλέρμο υπογράφει μονοετές συμβόλαιο με τον Τσιρίδη, αλλά στα μισά αποφασίζει ότι δεν της κάνει. Ο Τσιρίδης δεν έχει πρόβλημα να φύγει, αλλά θέλει να αποζημιωθεί. Η Παλέρμο όμως δεν θέλει. Στέλνει λοιπόν τον Τσιρίδαρο να προπονείται στις πέντε η ώρα το πρωί στο ορεινό προπονητήριό της. Βλέπει όμως ότι το παλικάρι μας δεν μασάει. Οπότε βάζει και τα μεγάλα μέσα. Το κράτος, που υπάρχουν άκρες. Στέλνει λοιπόν η διοίκηση τους καραμπινιέρους στις πέντε το πρωί στο βουνό για να βρούνε τον Τσιρίδη. Πέντε η ώρα το πρωί, όταν όλοι ξέρουμε ότι ο Ιταλός καραμπινιέρος για να λειτουργήσει θέλει να περάσει το πρωί και να έχει πιει πέντε διπλά εσπρέσο; Μάλιστα, πέντε η ώρα και ενώ το Παλέρμο είναι γεμάτο από μαύρους που πουλάνε CD και Πακιστανούς που καθαρίζουν παρμπρίζ, αυτοί ένα σκοπό έχουν. Να πιάσουν τον Τσιρίδη, που παίζει ποδόσφαιρο στην Ιταλία χωρίς άδεια εργασίας. Τον πιάνουν λοιπόν, τον πάνε στο τμήμα, όπου τον περιμένει ο διευθυντής της Παλέρμο με το συμβόλαιο στο χέρι. Του λέει «υπόγραψε εδώ και όλα θα τελειώσουν» και όταν ο Τσιρίδης δεν υπογράφει, τον χτυπάει στο πρόσωπο με το συμβόλαιο. Ας πούμε λοιπόν ότι όλα αυτά γινόντουσαν. Τι εντύπωση θα είχαμε εμείς οι Ελληνες για την Παλέρμο, τη Σικελία και όλους τους Ιταλούς; Οτι είναι μαφιόζοι, που έχουν το κράτος στα πόδια τους για να ρίχνει τους ταλαίπωρους ξένους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, σωστά; Σωστότατα. Και εκτός του ότι θα σχηματίζαμε μια τέτοια εντύπωση, θα είχαμε και όλο τον ελληνικό Τύπο να το φωνάζει και να κάνει ρεζίλι τους Ιταλούς. Τι διαφορά έχουμε εμείς λοιπόν από τους Ιταλούς και πιστεύουμε ότι δεν θα μας ξεφωνίζει η υφήλιος για τον τρόπο που λύθηκε από τον Ηρακλή το συμβόλαιο του Ροντρίγκο; Καμία. Εκτός αν πιστεύουμε ότι ο Ροντρίγκο επειδή είναι Βραζιλιάνος δεν έχει τη δυνατότητα να αντιδράσει, όπως θα αντιδρούσε ένας ποδοσφαιριστής από χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ανεξάρτητα πάντως από το σκεπτικό, η διοίκηση Αντώνη Ρέμου πρέπει να δώσει μια καλύτερη εξήγηση σε μία μίζερη υπόθεση, που τη φέρνει να χρησιμοποιεί το κράτος για να λύσει το συμβόλαιο ενός Βραζιλιάνου παίκτη που έπαψε να τον θέλει. Επίσης το υπουργείο Εσωτερικών οφείλει να δημοσιοποιήσει το όνομα αυτού που έκανε την καταγγελία στο Αλλοδαπών για να πάνε αστυφύλακες το πρωί και να συλλάβουν τον Βραζιλιάνο. Μέχρι τα ανωτέρω να διευκρινιστούν, ένοχος φυσικά στη συνείδηση των φιλάθλων δεν θα είναι ένας Βραζιλιάνος που ζήτησε την τύχη του στη χώρα μας, αλλά κάποιοι που εκμεταλλεύονται την αδυναμία ενός ξένου για να μην τον αποζημιώσουν. Ετσι δεν είναι, συνονόματε;
Ενας από τους λόγους που κατέρρευσε το σύστημα του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν η έλλειψη ανταγωνισμού. Τη στιγμή που η νέα δυτική καταναλωτική κοινωνία κάλυπτε ανάγκες που τις περισσότερες φορές η ίδια δημιουργούσε, το σύστημα της σοβιετικής οικονομίας κάλυπτε τις βασικές ανάγκες με αντικείμενα κατώτερης ποιότητας. Η άμυνα του σοσιαλιστικού συστήματος ήταν να προβάλλει τη μηδενική ανεργία και τις δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες. Οταν όμως είσαι 20 χρόνων και οι προοπτικές της ζωής σου είναι να πηγαίνεις στη δουλειά με το ίδιο παντελόνι που πριν από 20 χρόνια αγόραζε ο πατέρας σου, για να έχεις δυάρι σε 10 χρόνια και ένα Trampant σε 15, το τζιν από την άλλη πλευρά του Τείχους μοιάζει αρκετός λόγος για να τον καβαλήσεις. Δύο δισεκατομμύρια παρακολουθούσαν τον Καρλ Λιούις να ανταγωνίζεται τον Μπεν Τζόνσον, αλλά ούτε ο μακαριστός Φλωράκης δεν θα καθόταν μπροστά στην τηλεόραση να δει ποιος θα τερματίσει πρώτος σε Μαραθώνιο Ειρήνης. Ο,τι λοιπόν ισχύει για όλη την κοινωνία ισχύει και για το ποδόσφαιρο, με παράδειγμα αυτό που γίνεται στη φετινή χειμωνιάτικη σεζόν.
Το ότι οι τρεις διεκδικητές του τίτλου βρίσκονται σε απόσταση δύο βαθμών δεν είναι άσχετο με το ότι είχαμε τη μεγαλύτερη χειμερινή μεταγραφική κίνηση της ιστορίας. ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αποφάσισαν ότι ένας παίκτης μπορεί να κάνει τη διαφορά. Μόνο που η φετινή μεταγραφική κίνηση τονώθηκε και από άλλους παράγοντες.
Στην ΑΕΚ αποφάσισαν να αλλάξουν πολιτική, εγκαταλείποντας την πορεία με τα «πιτσιρίκια του Ντέμη» για τα «πουρά του τίτλου». Εγκαταλείποντας τα επικοινωνιακά κόλπα με τα rotation, τους αρπαγμένους από τα χέρια του Ολυμπιακού Κονέδες και τους πληγωμένους Κοσοβάρους από τη Φινλανδία, πήγαν στο εδώ και τώρα. «Ας έρθει όποιος θέλει, όσων ετών και να 'ναι, ας είναι και ωρομίσθιος, ας μείνει μέχρι τον Απρίλιο, φτάνει να βοηθήσει να πάρουμε το πρωτάθλημα». Ας μην υπάρχει αμφιβολία ότι αν η ΑΕΚ είχε ξεφύγει 10 πόντους ή αν είχε μείνει πίσω 10, το ντεμοτεχνείο θα μίλαγε για το rotation του «Δον Λορένσο», τον Ταυρή Παυλή και τη νέα ΑΕΚ που χτίζεται.
Στον Ολυμπιακό αν η διοίκηση ήταν ακόμα Σωκράτης και Λου, στον πάγκο καθόταν ο Σάββας και η ομάδα είχε ξεφύγει 10 πόντους, θα μιλάγαμε σήμερα για τον Μενδρινό που επιτέλους δικαιώνει τις προσδοκίες και την προσθήκη του Σίσιτς. Αυτό όμως που άλλαξε την πολιτική του Ολυμπιακού δεν ήταν μόνο η μικρή διαφορά από τους άλλους, αλλά οι τραυματισμοί. Οι τραυματισμοί κεντρώων, κατά κύριο λόγο, παικτών στον Ολυμπιακό ξεγύμνωσε το επιχείρημα ότι ο Ολυμπιακός έχει ένα ρόστερ από παίκτες που μπορούν να παίζουν σε περισσότερες από μία θέσεις με ένα σχεδόν ισάξιο με τους βασικούς πάγκο. Με τους τραυματισμούς ο κόσμος του Ολυμπιακού είδε ότι ο Πατσατζόγλου και ο Τοροσίδης δεν μπορούν να παίξουν χαφ, ο Μενδρινός είναι ένας journeyman και οι υπόλοιποι μπορεί κάποτε να γίνουν παίκτες για την πρώτη ομάδα, αλλά για την ώρα κάνουν για την ομάδα Νέων.
Κάθε οπαδός γουστάρει να βλέπει την ομάδα του να καθαρίζει το πρωτάθλημα από τον Ιανουάριο. Οποιος όμως μπορεί να ξεπεράσει το οπαδικό πάθος καταλαβαίνει ότι μόνο με τον ανταγωνισμό βελτιώνονται οι ομάδες.
Υπάρχει Παναθηναϊκός που να πιστεύει ότι αν η ομάδα ήταν εκτός διεκδίκησης τίτλου ο Ελντερ Ποστίγκα θα εμφανιζόταν στην Παιανία; Και ας πούμε ότι υπάρχει κάποιος περίεργος. Υπάρχει κάποιος περιεργότερος που να πιστεύει ότι ο Παναθηναϊκός θα έδινε δύο εκατομμύρια για πάρει τον Νίκο Σπυρόπουλο αν ο Ανδρέας Βγενόπουλος δεν είχε βγει να πιέσει με την «ΠΕΚ» μετά τα τέσσερα από τον Ολυμπιακό; Οχι Σπυρόπουλο δεν θα είχε πάρει ο Παναθηναϊκός, αλλά θα είχε κάνει ανανέωση του συμβολαίου του Λουκά Βύντρα.
Επειδή λοιπόν αναφέρθηκα στον Ανδρέα Βγενόπουλο, ένα από τα ερωτήματα που άφησε η συνέντευξη Τύπου του ήταν ότι, ενώ αναφέρθηκε σε 11 επιχειρηματίες που θα στηρίξουν την «Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση» και καμιά εβδομηνταριά που βρίσκονται στον πάγκο, ούτε ένας δεν φιλοτιμήθηκε να εμφανιστεί. Εντάξει, οι άνθρωποι είναι πολύ απασχολημένοι, αλλά ένα δίωρο σε μια επιχείρηση στην οποία όχι μόνο θα βάλουν τα εκατομμύριά τους, αλλά την αγαπάνε κιόλας, δεν μπορούσαν να το χαλαλίσουν; Και αν δεν μπορούν να το χαλαλίσουν, πού το βρίσκουν το δίωρο να πηγαίνουν στο γήπεδο; Γιατί ορισμένοι, όπως ο «πράσινος Βενιάμης», πήγαιναν και πιθανόν να πηγαίνουν.
Η εξήγηση που μου δόθηκε για την απουσία τους είναι ότι σχεδόν όλοι τους είναι συνεργάτες του Ανδρεά Βγενόπουλου στην MIG. Είναι λοιπόν πρόθυμοι να αφήσουν τον Βγενόπουλο να χρησιμοποιήσει το όνομά τους, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να δεσμευτούν δημόσια και προσωπικά ότι θα μετάσχουν. Σε αυτή λοιπόν τη λογική δεν είχαμε και follow δηλώσεις από τους υποστηρικτές της «ΠΕΚ» για τα σχέδιά τους για την «Πανάθα».
Φυσικά οι άνθρωποι, όπως και ο Ανδρέας Βγενόπουλος, έχουν αυτή τη στιγμή σοβαρότερα πράγματα για να ασχοληθούν. Ο Βγενόπουλος έχει να ασχοληθεί με τη στήριξη της μετοχής της MIG, που στο χρηματιστήριο δεν πάει και πολύ καλά. Χθες, με το χρηματιστήριο να πέφτει 2,77%, η μετοχή της MIG πήγε καλά, αφού κέρδισε δύο λεπτά πηγαίνοντας στα 4,80. Αλλά από την αρχή του χρόνου η μετοχή έχει κάνει ένα «κονσεϊσάο» χάνοντας 55%.
Σημαίνει αυτό ότι ο Βγενόπουλος έχει σταματήσει να θέλει να επενδύσει στον Παναθηναϊκό; Οχι βέβαια, αφού όπως ο Βγενόπουλος είχε πει, δεν σκοπεύει να επενδύσει με χρήματα της MIG και ο άνθρωπος από δικά του χρήματα άλλο τίποτα. Από την άλλη όμως όταν πρέπει να εξηγείς τους λόγους της πορείας της μετοχής σε ανθρώπους που επένδυσαν πιστεύοντας στο άστρο σου, είναι λογικό να μην κάθεσαι να ασχοληθείς αν χρειάζεται ο Παναθηναϊκός αντικαταστάτη του Βαγγελάκη Μάντζιου.
Και φυσικά αν είναι να περιμένεις βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εδώ είναι που σώθηκες… Για τρίτη συνεχή μέρα ο Διονύσης Ελευθεράτος επιτέθηκε στην ΕΚΤ ότι χρηματοδοτεί εθνικές τράπεζες με χαμηλά επιτόκια. Αντε να πας τώρα να ζητήσεις χρήματα ως τράπεζα από την ΕΚΤ… «Ρε, άντε πάγαινε από δω πέρα. Τι θέλεις; Να μας ξεφωνίζει ο Διονύσης;», θα είναι η απάντηση. Και ακολουθεί η αλυσίδα. Γιοκ money στις ελληνικές τράπεζες, γιοκ money από τις τράπεζες στις επιχειρήσεις, πτώση της MIG, απουσία πίεσης από τον Βγενόπουλο και ο Βαρδινογιάννης δεν παίρνει κεντρικό χαφ. Και μετά θα μουρμουράει ο Διονύσης όταν στη Λεωφόρο θα φωνάζουν την Κυριακή συνθήματα με το όνομά του…