Να η ευκαιρία…

Η μετακίνηση του Βαγγέλη Μάντζιου στη Γερμανία, έστω και με τη μορφή δανεισμού μέχρι το τέλος της σεζόν, μοιάζει να είναι μια απ’ τις τελευταίες ευκαιρίες του για να εκτοξεύσει την καριέρα του. Δεν τον έχουν πάρει δα και τα χρόνια. Στα 24 του είναι ένας απ’ τους πλέον προικισμένους Ελληνες επιθετικούς. Ψηλός με πλαστικές κινήσεις, εξαιρετική τεχνική κατάρτιση για το ύψος του και ικανότατος στον αέρα παίζοντας πολύ καλά με πλάτη στην εστία Προσόντα που δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την στασιμότητα στην εξέλιξη του απ΄ τη στιγμή που μετεγγράφηκε απ’ τον Πανιώνιο στον Παναθηναϊκό. Ο Μάντζιος μοιάζει να μην δούλεψε καθόλου από τότε παρά το γεγονός πως θεωρητικά τουλάχιστον οι μέθοδοι προπόνησης και εκγύμνασης σ’ ένα μεγαλύτερο κλαμπ θα έπρεπε να συνεισφέρουν στην βελτίωση των αγωνιστικών χαρακτηριστικών του.
Το αν δεν ασχολήθηκε κάποιος ιδιαίτερα μαζί του στην Παιανία ή αν απλώς τα μυαλά του πήραν αέρα απ’ τη μετεγγραφή του μικρή σημασία έχει αυτή τη στιγμή.
Στο νέο του περιβάλλον, που εκπροσωπεί μια ποδοσφαιρική σχολή βασισμένη στην πειθαρχία και τη σκληρή δουλειά, η ευκαιρία χαμογελάει ξανά στον Βαγγέλη. Στο νέο του περιβάλλον, επί της ουσίας άγνωστος μεταξύ αγνώστων, δίχως την έπαρση που φαινόταν να του δημιουργεί η βαριά φανέλα του Παναθηναϊκού, αλλά και με τη στήριξη των υπολοίπων Ελλήνων της Αιντραχτ του Γιάννη Αμανατίδη και του Σωτήρη Κυργιάκου, ο Μάντζιος μπορεί να δηλώσει ξανά παρών, χτυπώντας εκ νέου την πόρτα της Εθνικής εν’ όψει EURO….