Για το τσιμέντο, ρε γαμώτο!

Το περασμένο Σαββατοκύριακο χιλιάδες, ναι χιλιάδες, άνθρωποι μετέχοντας σε δενδροφύτευση που είχαν οργανώσει οι όμοροι δήμοι, διακήρυξαν τη θέλησή τους να προασπίσουν τον χαρακτήρα του πάρκου για την έκταση του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού. Μία έκταση-φιλέτο που τη λιγουρεύονται πολλοί για «αξιοποίηση».

Οπου «αξιοποίηση» σημαίνει επιπλέον τσιμέντο, στην πόλη που έχει το μικρότερο ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση, μετά και τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, για τις οποίες έχει βαρύτατες ευθύνες, προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει οικολογικές ευαισθησίες, οι οποίες -παραδόξως- εκδηλώνονται με «αναπτυξιακά σχέδια», δηλαδή τσιμέντο με παρτέρια.

Το υπουργείο Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων είναι ένα υπουργείο προστασίας των μεγαλοεργολάβων και οι δράσεις για το περιβάλλον αντιμετωπίζονται ως κάποιες γραφικές εκδηλώσεις, κατά τις οποίες κάποιος υπουργός ή υφυπουργός, παρέα με μια κάμερα της κρατικής τηλεόρασης, για να προβάλλεται το κυβερνητικό έργο, φυτεύει ένα δεντράκι και ξαμολάει και ένα δεκάρικο για τη σπουδαιότητα της προστασίας του περιβάλλοντος.

Μετά και την ομιλία του νομπελίστα -πλέον-, Αλ Γκορ, στο Μέγαρο Μουσικής για τους κινδύνους της περιβαλλοντικής απειλής, κάθε κυβερνητικό στέλεχος νιώθει υποχρεωμένο να πει μια κουβέντα για το περιβάλλον, για να πεισθούν τα «φυτά» που παρακολουθούν τηλεόραση ότι «τα λόγια γίνονται πράξη». Προφανώς γι’ αυτόν τον λόγο τα δημόσια κτίρια έχουν αντικαταστήσει το πετρέλαιο με φυσικό αέριο και έχουν αλλάξει όλους τους αντιοικολογικούς λαμπτήρες πυρακτώσεως.

Προφανώς γι’ αυτό τα υπουργικά αυτοκίνητα είναι υβριδικά και η ΔΕΗ δεν επενδύει σε λιγνίτη και λιθάνθρακα, αλλά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και γι’ αυτόν επίσης τον λόγο έχει καθιερωθεί ο «πράσινος» φόρος, ο οποίος χρησιμοποιείται σε δράσεις υπέρ του περιβάλλοντος.

Προφανώς γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, της αυξημένης περιβαλλοντικής ευαισθησίας, η κυβέρνηση τηρεί στο ακέραιο τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Δεν μπορώ παρά να θυμίσω σε όσους το είχαν ξεχάσει, τι ακριβώς είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός για τον συγκεκριμένο χώρο στις 17 Φεβρουαρίου 2004, προεκλογική περίοδος τότε, παρουσιάζοντας στους Αγίους Αναργύρους τη «Χάρτα της καθημερινότητας του πολίτη για την Αττική». Ελεγε τότε ο μοσιού Καραμανλής: «Πιστεύω πως όλοι συμφωνήσαμε, έπειτα από εκτενή διάλογο που κάναμε με τους φορείς και με τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ότι το Ελληνικό είναι μία από τις τελευταίες ευκαιρίες για την αύξηση του πρασίνου στην πόλη. Δεν υπάρχει δίλημμα τσιμέντο ή πράσινο. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και αυτονόητη. Δεσμευόμαστε ότι οι χώροι που απελευθερώθηκαν, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη δημιουργία πρότυπου πάρκου. Μικρό ποσοστό των χώρων θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία εγκαταστάσεων πολιτιστικού και αθλητικού χαρακτήρα σε συνεργασία και ύστερα από διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες. Οι γειτονικοί δήμοι θα έχουν βαρύνοντα λόγο στην επιλογή της τελικής λύσης. Η διαχείριση θα γίνεται από το ειδικό ταμείο του πάρκου, στο οποίο θα συμμετέχουν οι γειτονικοί δήμοι. Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη του πάρκου θα γίνει με διεθνή διαγωνισμό…».

Αυτά τότε. Τον Νοέμβριο του 2007, όμως, η μελέτη του ΥΠΕΧΩΔΕ για την έκταση του ελληνικού προέβλεπε τη δημιουργία «επιχειρηματικού κέντρου» σε έκταση 78.000 τ.μ., το οποίο θα έχει χαρακτήρα πολεοδομικού κέντρου με υψηλά κτίρια διοίκησης, γραφεία, όπως και κτίρια κοινωφελών και πολιτιστικών λειτουργιών. Ακόμη, 3 κτιριακά συγκροτήματα σε περιοχές γενικής κατοικίας συνολικής έκτασης 114.000 τ.μ., με δυνατότητα κατασκευής τριώροφων και υψηλών κτιρίων.

Επίσης ένα ακόμη κτιριακό συγκρότημα σε περιοχή αμιγούς κατοικίας έκτασης 74.000 τ.μ., με δυνατότητα κατασκευής έως τετραώροφων κτιρίων. Επιπλέον, τουριστικές εγκαταστάσεις (δηλ. ξενοδοχειακό συγκρότημα) στην περιοχή του λεγόμενου «Ολυμπιακού Κέντρου Ιστιοπλοΐας» έκτασης 5.000 τ.μ., με δυνατότητα κατασκευής και υψηλών κτιρίων. Και τέλος χρήσεις τουρισμού, αναψυχής και πολιτισμού στην περιοχή του πρώην δυτικού αερολιμένα, σε προνομιακή έκταση 29.000 τ.μ., με πρόσβαση στην παραλιακή ζώνη και το Αθλητικό Κέντρο Αγ. Κοσμά και δυνατότητα κατασκευής έως τριώροφων κτιρίων. Το υπόλοιπο θα γινόταν πάρκο για να κάνουν τσισάκια τους τα σκυλάκια και να πηγαίνει βόλτες η περιβαλλοντική ευαισθησία της κυβέρνησης.

Ο παράδεισος του σπόνσορσιπ

Η συχνή αναφορά και παρουσίαση διαφόρων οικονομικών δεδομένων του σύγχρονου αθλητισμού από την πλευρά μου έχει έναν κυρίως στόχο. Να αντιληφθούν οι φίλαθλοι-αναγνώστες το σύγχρονο πλαίσιο δραστηριότητας των ομάδων και των αθλητών, στο οποίο εκείνο που προέχει είναι η εξασφάλιση του κέρδους.

Ο αθλητισμός και το παιχνίδι είναι το πρόσχημα ή το εμπόρευμα, αν θέλετε, που δικαιολογεί τον χαρακτήρα και το εύρος των συναλλαγών που διευρύνονται διαρκώς. Μία εξέλιξη που ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που ο αθλητισμός και τα σπορ γενικότερα, με τη βοήθεια της τηλεόρασης, αναδείχθηκαν σε προνομιακό χώρο κερδοφορίας της βιομηχανίας του θεάματος. Η εμπορευματοποίηση των σπορ αναπτύχθηκε, όπως ήταν φυσικό, στη Β. Αμερική, δηλαδή στις ΗΠΑ, κατά κύριο λόγο, και στον Καναδά κατά δεύτερο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ετήσια έκθεση της αμερικανικής εταιρείας IEG, ειδικευμένης σε ζητήματα σπόνσορσιπ, προβλέπει ότι τα ποσά που θα ξοδευτούν για σπόνσορσιπ από διάφορες εταιρείες για ομάδες, αθλητές και αθλητικά γεγονότα στη ζώνη της Β. Αμερικής είναι περισσότερα από όσα ξοδεύονται σε κάθε άλλη περιοχή του πλανήτη.

Πιο συγκεκριμένα, το συνολικό ποσό κεφαλαίων που θα δαπανηθούν για σπόνσορσιπ μέσα στο 2008 θα είναι 12,6% μεγαλύτερο από πέρυσι και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 16,78 δισ. δολάρια. Βέβαια, σε αυτή την αύξηση παίζει ρόλο και το γεγονός ότι το 2008 είναι χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά η αύξηση σημειώνεται για έβδομη συνεχή χρονιά, γεγονός που οπωσδήποτε έχει τη σημασία του.

Προφανώς, λόγω της μεγάλης εμπορευματοποίησης και του ενδιαφέροντος για τα αθλητικά γεγονότα, ο τελικός του αμερικανικού φούτμπολ, το Super Bowl, βρέθηκε στην πρώτη θέση της λίστας των αθλητικών γεγονότων με την υψηλότερη τηλεθέαση, ακολουθούμενο από το βραζιλιάνικο Γκραν Πρι της F1. Στην τρίτη θέση βρέθηκε ο περσινός τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ. Και πρόκειται για μία έρευνα που έγινε παγκοσμίως σε δέκα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα.

Οργασμός θεάματος

Ενας από τους βασικούς στόχους δημιουργίας της Σούπερ Λίγκας ήταν και η αναβάθμιση του θεάματος που παρακολουθούμε στα ελληνικά γήπεδα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που συνδέονται με την αναβάθμιση της ποιότητας του θεάματος, αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο θέαμα σημαίνει σπουδαίοι παίκτες και πολλά γκολ. Από σπουδαίους παίκτες, που λειτουργούν σαν κράχτες για τον κόσμο, δεν έχουμε τόσους πολλούς.

Από την πλευρά των γκολ, μεγάλο δράμα. Την προχθεσινή Κυριακή, σε εννέα παιχνίδια μόλις 10 γκολ. Και αυτή η εικόνα έχει παρατηρηθεί και άλλες Κυριακές. Αλλά, όταν το ίδιο το παιχνίδι έχει οργανωθεί με τέτοιο τρόπο που να προστατεύει τη νίκη με το μικρότερο σκορ, τότε δεν θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερα. Η προφανής οικονομική σημασία του αποτελέσματος θρέφει τις άμυνες και ενισχύει το κλειστό παιχνίδι, που δεν ήταν και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ θεαματικό. Και αυτό φαίνεται στους αριθμούς εισιτηρίων.