Με το φτωχό μου το μυαλό

Ευχαριστώ όλους όσοι μου ευχήθηκαν «χρόνια πολλά», περιλαμβανομένων και αυτών που πρόσθεσαν το «να χαίρεσαι την εορτή σου». Μια φράση απύθμενου σουρεαλισμού, αφού καταλαβαίνω πώς μπορείς να χαίρεσαι ένα Cohiba ή ένα μιλφέιγ, αλλά ακόμα δεν το έχω πιάσει πώς κάποιος μπορεί να χαίρεται την εορτή του.

Ανάμεσα σε όλους, όμως, πρέπει να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Γιάννη Καραλή, που η ευχή του «Γεια σου, ρε γεροντάρα, και εύχομαι να είμαι και εγώ σαν εσένα όταν φτάσω στην ηλικία σου και να κάνω ό,τι κάνεις και να σε χαιρόμαστε...», εκτός του ότι με έκανε να νιώσω καλύτερα, δείχνοντάς μου ότι έχω το ένα πόδι στον τάφο, κράτησε ένα πεντάλεπτο. Ρεκόρ ευχής για οποιονδήποτε, αλλά όχι και για τον Γιάννη Καραλή, που σε κηδεία μπορεί να ξεκινήσει με τον επικήδειο και να τελειώσει βγάζοντας λόγο για τα σαράντα.

Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Big Mac, που δεν περιορίστηκε σε ένα «χρόνια πολλά, αγαπούλα μου», αλλά στο πλήρες σετ των ευχών. Μεταξύ των οποίων και το «σε παρακολουθώ», που μέχρι να προστεθεί το «στην τηλεόραση» μου κόβεται η αναπνοή. Χωρίς λοιπόν αναπνευστικά προβλήματα, δεν έχω παρά να ευχαριστήσω τον Μάκαρο.
Επίσης, ευχαριστώ την Ελένη Μενεγάκη, που στην εκπομπή της έμοιαζε να προβληματίζεται πώς μπορούν να υπάρχουν δύο Αντώνηδες σε μία εκπομπή. Τη διαβεβαιώ ότι τουλάχιστον με εμένα ισχύει και όποτε θέλει μπορεί να ελέγξει την ταυτότητά μου. Κάτι που δεν μπορώ να διαβεβαιώσω και για τον Καρπετόπουλο, που έτσι απατεώνας που είναι μπορεί μια μέρα να μάθουμε όλοι μας ότι το πραγματικό του όνομα είναι Χασάν.

Επίσης, by special request και out of my heart (το γράφω στα αγγλικά γιατί δεν τα μιλάει και όταν τα διάβασε σίγουρα σκέφτηκε ότι τον βρίζω) ευχαριστίες στον πρώην διαιτητή και νυν παράγοντα της διαιτησίας Γιάννη Παπαδάκο. Αντίθετα με τον Καραλή, ο Παπαδάκος θεώρησε το θέμα της ηλικίας επουσιώδες, προσθέτοντας στις ευχές το «και μέχρι τα 90 ούτε ασπιρίνη». Πρόσθεσε επίσης μια διαιτητική ιστορία. «Το ξέρεις ότι όταν ήμουν μικρός, ήμουν εποπτάκι του Αχιλλέα του Γραμματικόπουλου; Τον πήρα λοιπόν πριν από μερικά χρόνια να του πω "χρόνια πολλά". Πρόσθεσα "…και να τα εκατοστίσεις". Στην άλλη άκρη της γραμμής επικράτησε σιγή. Μετά ακούστηκε η φωνή του Αχιλλέα. "Δηλαδή μου εύχεσαι να ζήσω 24 ακόμα μήνες;". Και τότε θυμήθηκα ότι ο Αχιλλέας είχε φτάσει τα 98».

Από τον Ανδρέα Βγενόπουλο «χρόνια πολλά» πάντως δεν είχα. Πιθανότατα επειδή δεν είμαι ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού. Την περασμένη εβδομάδα ένας αθλητικός συντάκτης για λογαριασμό του Βγενόπουλου συγκέντρωνε τα τηλέφωνα των ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού. Κι επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις το όνομα του συλλέκτη έχει περισσότερη σημασία από τη συλλογή, το όνομα του παλικαριού που μάζευε τα τηλέφωνα δεν ήταν από τα μεγάλα του ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού και δεν συνδεόταν με την «Πράσινη», την «Ηχώ» και ούτε φυσικά το «Derby». Οπότε, το μόνο που φαίνεται από τον χρόνο της συλλογής των τηλεφώνων είναι ότι η κίνηση της «ΠΕΚ» είχε αποφασιστεί πριν από τα τέσσερα στο Καραϊσκάκη.

Αν υπάρχει λοιπόν κάτι για το οποίο μπορεί να κατηγορήσει η διοίκηση του Παναθηναϊκού την «ΠΕΚ» δεν είναι ότι εκμεταλλεύθηκε την πανωλεθρία στο Καραϊσκάκη, αλλά ότι δεν ανέβαλε τη δημοσίευση της ανακοίνωσης. Επίσης, η οργή της διοίκησης του Παναθηναϊκού διέλυσε τις όποιες υποψίες ότι μπορεί και να μην ήταν τόσο δυσαρεστημένη από την εμφάνιση της «ΠΕΚ», που έστρεψε το ενδιαφέρον από το αποτέλεσμα του ματς με τον Ολυμπιακό στις επιχειρηματικές δυνατότητες του Ανδρέα Βγενόπουλου. Οπως και δεν στέκουν οι υποψίες ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος χτυπάει τον Παναθηναϊκό σε συνεργασία με τους Γιαννακοπουλαίους. Ουσιαστική σχέση ανάμεσα στην «ΠΕΚ» και τους Γιαννακόπουλους δεν υπάρχει, εκτός της ύπαρξης του κοινού αντιπάλου. Επίσης είναι σαφής η πρόθεση του Ανδρέα Βγενόπουλου και των δυο-τριών επενδυτών, που θα εμφανιστούν μαζί του στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, να κρατήσουν χαμηλούς τόνους στη σύγκρουση με τους Βαρδινογιάννηδες.

Ανεξάρτητα από τις ευγένειες τύπου «θέλουμε οι Βαρδινογιάννηδες να συμμετέχουν στη διοίκηση του Παναθηναϊκού, εφόσον και οι ίδιοι το θελήσουν», από τη στιγμή που η οικογένεια έχει δηλώσει ότι δεν πουλάει και ο Βγενόπουλος επιμένει, η πράξη του είναι casus beli και ως τέτοια θα αντιμετωπισθεί. Αρχικά με δημοσιεύματα ότι σαν κοράκι έπεσε να εκμεταλλευθεί τα τέσσερα από τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια ότι θέλει να χρησιμοποιήσει τον Παναθηναϊκό για επιχειρηματικά οφέλη.

Πάντως, η «ΠΕΚ», για την ώρα, αποφεύγει τη σύγκρουση με τους Βαρδινογιάννηδες. Στην ανακοίνωσή της η «ΠΕΚ» καταδικάζει τα συνθήματα που ακούστηκαν κατά των Βαρδινογιάννηδων στο ματς μπάσκετ του Παναθηναϊκού εναντίον της Ροάν. Ενα ματς που αν δεν υπήρχε αυτό το στοιχείο, μπορεί και να μην το είχε πάρει κανένας πρέφα ότι είχε γίνει. Στο ματς λοιπόν υπήρχε το πλήρες σετ συνθημάτων κατά του Γιάννη Βαρδινογιάννη, μαζί με καινούργιο που τον αποκαλεί «Ολυμπιακό». Συνθήματα που προκάλεσαν τη θλίψη του Παύλου Γιαννακόπουλου. Τόση θλίψη που δεν είχε καρδιά ούτε να πάρει το μικρόφωνο για να ζητήσει να σταματήσουν. Και μόνο όταν βεβαιώθηκε ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τα είχαν πει όλα και με μπιζ, ο Παύλος σηκώθηκε και πήγε στο μικρόφωνο για να τους πει να σταματήσουν.

Γράφοντας λοιπόν για μπιζ, υπάρχουν μουσικοί που όταν τους μπιζάρεις μπορεί να κάνουν και δεύτερη συναυλία και άλλοι που ενώ ο κόσμος συνεχίζει να τους χειροκροτεί αυτοί ήδη βρίσκονται στο αμάξι στον δρόμο. Στη δεύτερη κατηγορία πρέπει να ανήκει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Μου έλεγε μια φίλη μου ότι πριν από κάποιον καιρό στο τέλος της συναυλίας το κοινό είχε σηκωθεί και χειροκροτούσε. Και ότι ο Ιωαννίδης όχι μόνο δεν είπε ένα τραγούδι παραπάνω, αλλά ούτε βγήκε στη σκηνή να ανταποδώσει με μία υπόκλιση τη φιλοφρόνηση.

Είναι όμως στον χαρακτήρα των τραγουδιστών άλλοι να είναι αβέρτικοι και άλλοι να είναι τζουκ μποξ. Να χρειάζονται δηλαδή τάλιρο για να τραγουδήσουν. Οπως είναι στον χαρακτήρα των παραγόντων άλλοι να είναι στωικοί, που σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο Δαμήλος, ο οποίος είναι σαν παχουλός Γκάντι, άλλοι να ξεφεύγουν και άλλοι να είναι μια χαρά άνθρωποι μέχρι να τους πατήσεις τον κάλο. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει ο Πέτρος Κόκκαλης, που μπορεί να συγκρατηθεί στα πάντα, εκτός αν τολμήσει κάποιος να πει ότι ο Παναθηναϊκός είναι 100 χρόνων. Το κόλλημα με τα 100 χρόνια του Παναθηναϊκού προκάλεσαν τη σύγκρουση με τη Λιάνα Κανέλλη, που συμπτωματικά είχε διαδεχτεί τον Ανδρέα Βγενόπουλο στη θέση του υπεύθυνου επικοινωνίας του Παναθηναϊκού. Και λόγω της σύγκρουσης με την Κανέλλη, που ήταν ροκ και live, ο Κόκκαλης συγκρατήθηκε να απαντήσει πιο δυναμικά στην ανακοίνωση της «ΠΕΚ» που τον κατηγορούσε.

Αν ήμουν Παναθηναϊκός, με χαρά θα δεχόμουνα ότι δεν κλείνω τα 100 χρόνια. Να γιορτάζει ο Παναθηναϊκός την εκατονταετία του με «τεσσάρα» από τον Ολυμπιακό δεν είναι ακριβώς αυτό που φανταζόταν η διοίκηση. Οπως κανένας δεν μπορεί να φανταστεί πού βρίσκεται το θέμα του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Πάντως να γραφτεί ότι προχωρούν ενωμένοι οι Βαρδινογιάννης, Σταθοκωστόπουλος, Γιαννακόπουλος και Βγενόπουλος λιγότερο ακούγεται σαν διοίκηση αθλητικού συλλόγου και περισσότερο σαν εβραϊκή φίρμα δικηγόρων της Νέας Υόρκης.