Χωρίς αμφιβολία ήταν το καλύτερο φετινό ματς του Παναθηναϊκού. Θα έλεγα το καλύτερο εδώ και πολλά χρόνια. Αν κάποιος αδικείται από το αποτέλεσμα, αυτός είναι ο ΠΑΟ. Εκανε την κορυφαία εμφάνιση σε ντέρμπι. Κυριάρχησε παντού. Στο κέντρο, στα άκρα και ανάγκασε τον Ολυμπιακό να τρέχει πίσω από τις φάσεις. Είναι κρίμα με τόσες χαμένες ευκαιρίες και τόσο όμορφο παιχνίδι να μην κερδίσει. Ηταν μια τεράστια ευκαιρία για νίκη. Χάθηκε και το πέναλτι του Παπαδόπουλου, που ήταν «κρύος», αφού μόλις είχε μπει. Δεν εκτέλεσε καλά, αλλά σε ένα πέναλτι δεν μπορείς να πεις πάρα πολλά. Ποδόσφαιρο είναι και όλα συμβαίνουν. Αυτό που κρατάω είναι ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Ηταν ακριβώς όπως τον θέλει ο κόσμος του. Αριστα προετοιμασμένος και δίχως να τον επηρεάσει η απουσία του Μάτος. Πάει καιρός που είχα να δω το «τριφύλλι» να παίζει με καρδιά, με πάθος και να δείχνει ποιος είναι το αφεντικό. Ολοι τους διακρίθηκαν. Λίγο παραπάνω ο Ιβανσιτς, ενώ αξίζει μνείας ο Σιμάο. Επαιξε με πολλή ψυχραιμία, στοιχείο που είχαν όλοι οι «πράσινοι» στο παιχνίδι τους.
Με τέτοιες εμφανίσεις στη συνέχεια θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός είναι σε θέση να κάνει το νταμπλ. Σίγουρα την Τετάρτη θα είναι ένα διαφορετικό ματς. Σε καμία περίπτωση ο ΠΑΟ δεν πρέπει να μείνει στη χθεσινή εμφάνιση. Αν όμως την επαναλάβει, τότε είναι το μεγάλο φαβορί για να πάρει μια μεγάλη πρόκριση, που θα αποτελέσει εφαλτήριο για μια σπουδαία χρονιά. Θέλει όμως διάρκεια και την ίδια καρδιά!