H βία δεν έχει χρώμα

Αντίθετα από όσα οι περισσότεροι νομίζουν, η ευχή του Τζίγκερ για το τι πρέπει να κάνουν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού στον «gay τον Ολυμπιακό», αντί να τους ευχαριστήσει τους ανησύχησε. Γιατί ελάχιστα καλά μπορούν να προκύψουν από τη δήλωση, ενώ οι καταστροφές είναι μύριες.

Επιστρέφει, για παράδειγμα, αύριο ο Σωκράτης Κόκκαλης και μαθαίνει τη δήλωση του Τζίγκερ. Η σκέψη στον Ολυμπιακό είναι να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, αλλά τι γίνεται με τον Σωκράτη; Κάποιος πρέπει να πάει και να του πει τη σκέψη, αλλά αν ο Σωκράτης πάρει ανάποδες, μετά πώς μαζεύεται; Να του πει ο Πέτρος Κόκκαλης «πατέρα, δεν θα κάνεις δηλώσεις» δεν γίνεται. Να τον πάει γλυκά «δεν νομίζεις, πατέρα, ότι το συμφέρον της ομάδας επιβάλλει να μην κάνουμε δηλώσεις», μπορεί να μην πιάσει. Να απαντήσει ο Σωκράτης «δίκιο έχεις. Να μην κάνετε» και μετά να πλακώσει τις δηλώσεις για το πόσες μάντρες αναλογούν ανά παίκτη του Παναθηναϊκού. Να πιάσουν κάποιον από τους κολλητούς του Σωκράτη για να τον ψήσει είναι αστείο. Ποιον να πιάσουνε; Τον Σάββα; Μάλλον ο Σωκράτης πρέπει να συγκρατήσει τον Σάββα, παρά το αντίστροφο.

Οπαδικά ο κίνδυνος για τον Ολυμπιακό είναι οι δηλώσεις του Τζίγκερ να αποτελέσουν άλλοθι για όσους θα ήθελαν να κάνουν τσαμπουκάδες στο ντέρμπι, αλλά δεν έβρισκαν αιτία. «Πώς αντιμετωπίζω τις δηλώσεις του Γιάννη Βαρδινογιάννη;», μου έλεγε χθες οπαδός του Ολυμπιακού. «Αυτό που ήθελα. Μου έδωσε το δικαίωμα να ξαναπάω στη φυσούνα». Κι όταν μιλάμε για οπαδό που έφτασε τα 50 και έχει ιδιόκτητο σπίτι στα Βου Που, καταλαβαίνει κάποιος τη ζήτηση στα εισιτήρια διαρκείας της φυσούνας στα Καμίνια.

Η τρίτη ζημιά που μπορεί να γίνει στον Ολυμπιακό είναι η πιο απίθανη, αλλά υπαρκτή. Και βρίσκεται στον αγωνιστικό τομέα. Οι παίκτες του Ολυμπιακού αντί να βγουν στο γήπεδο για να κερδίσουνε το ματς, να βγουν για να ικανοποιήσουν την κερκίδα. Αντί για ταλέντο να πουλάνε τσαμπουκά. Μια πιθανότητα μικρή, διότι σε σχέση με την ομάδα της Ριζούπολης, ο σημερινός Ολυμπιακός του Καραϊσκάκη έχει πολλούς νέους παίκτες, αλλά όχι και αδύνατους, μια και από τον Αντζα έως τον Τζόρτζεβιτς και τον Τοροσίδη υπάρχουν Ελληνες, όπως και ορισμένοι ξένοι, όπως ο Κοβάσεβιτς, που πιάνουν τέτοιες καταστάσεις στον αέρα. Και ειδικά στην περίπτωση του Αντζα, το ματς στο Καραϊσκάκη, μετά το ματς της Λεωφόρου με τα συνθήματα για τη γυναίκα του και την αποβολή του, δεν είναι από τα συνηθισμένα.

Μια τεχνική για να καταστρέψεις το παιχνίδι του αντιπάλου σου είναι να τον εκνευρίσεις. Από την άλλη, μια τεχνική για να κάνεις τον αντίπαλό σου να θέλει περισσότερο από το να σε νικήσει να σε εξοντώσει είναι και πάλι ο εκνευρισμός. Στις σημερινές συνθήκες το να εκνευριστούν οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι πολύ δύσκολο. Μετά, όμως, τη Λαυρίου και τον εμπρησμό της καφετέριας στα Καμίνια το να γίνει κόλαση στην κερκίδα είναι πολύ εύκολο. Οσο για τη δήλωση του Γιάννη Βαρδινογιάννη ότι είναι γνωστός ο αγώνας του κατά της βίας, είναι σωστή όσον αφορά τους οργανωμένους της ομάδας του. Η βία, όμως, δεν έχει χρώμα και το να εξαγριώνεις τους χούλιγκαν της ομάδας σου ή των αντιπάλων είναι το ίδιο και το αυτό.


Εχοντας δουλέψει για διάφορα αφεντικά, που άλλα συμπαθούσα και άλλα σιχαινόμουνα, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι και οι δύο περιπτώσεις ουδόλως επηρέαζαν τον τρόπο γραφής μου. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που ήταν να γράψω το έγραφα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γιατί σε όποια δουλειά κι αν είσαι, δουλεύεις για την επόμενη. Η διαφορά, όμως, ήταν ότι για τους συμπαθείς θα έκανα το κάτι παραπάνω χωρίς να είναι απαραίτητο να βγάλω κάτι, τη στιγμή που για τους δεύτερους το μόνο που με ενδιέφερε ήταν το συμφέρον μου και το μαγαζί τους μπορούσε να πάει να πηδηχτεί. Περισσότερο από τις τεχνικές γνώσεις του και ικανότητες, αν υπάρχει κάτι για να προβληματιστεί η διοίκηση της ΑΕΚ για τη συνέχιση της συνεργασίας της με τον Λορένσο Σέρα Φερέρ είναι για το πόσο τον γουστάρουν οι ποδοσφαιριστές του. Για το αν θα έκαναν το κάτι παραπάνω, όχι για να πάρει πρωτάθλημα η ΑΕΚ, αλλά για να δουν τον προπονητή τους ευτυχισμένο. Ας μου επιτραπεί να αμφιβάλλω ότι υπάρχει παίκτης που θα έκανε το κάτι παραπάνω για δει τον Φερέρ να χαμογελάει. Εκτός του ότι πιθανότατα ο κόπος του θα πήγαινε χαμένος...

Το μεγάλο λάθος με τον Λορένσο Φερέρ έγινε στον χειρισμό της πρόσληψής του. Δεν ξέρω αφεντικό που να πήγε στο γραφείο του επίδοξου υπαλλήλου του. Ο Ντέμης Νικολαΐδης και ο Ιλια Ιβιτς όχι μόνο πήγαν στην Ισπανία, αλλά κάθισαν εβδομάδες μέχρι να πείσουν τον Φερέρ να γίνει προπονητής της ΑΕΚ. Το μεγαλύτερο λάθος έγινε με την απόλυση του Ιλια Ιβιτς. Από τη μέρα που ο Ιβιτς έφυγε, όχι μόνο ο Φερέρ μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο γήπεδο, αλλά και να φέρνει και να διώχνει όποιον παίκτη ήθελε, ανεξέλεγκτος στις επιλογές του σε όλα, εκτός το οικονομικό.

Κάνοντας ρεζουμέ, πάμε στο ματς της Ξάνθης. Ο Φερέρ κάνει μια συγκλονιστική πατάτα, βάζοντας τον Μπούρμπο αριστερό μπακ, που δεν είχε παίξει ποτέ στη ζωή του, αν και ο Λαγός στην ίδια θέση στο προηγούμενο ματς είχε πάει καλά. Επίσης, για να αποδείξει ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά, αλλά στην Ισπανία, βάζει να παίξουν, ενώ η ομάδα του βρίσκεται πίσω, τον Χετεμάι και τον Κονέ, που είναι παροπλισμένοι. Πάει λοιπόν το Κύπελλο... Εκεί που πήγαν οι τρεις βαθμοί του ματς με τον Παναθηναϊκό, όταν ο Φερέρ έκανε το πείραμα να βάλει τον λυγερόκορμο Παπασταθόπουλο δεξί μπακ. Εχοντας παίξει μπάλα, ο Ντέμης Νικολαΐδης μπορεί να εξηγήσει τις κινήσεις του προπονητή του; Και εάν δεν μπορεί, τι πρόκειται να κάνει; Νομίζω τίποτα.

Γιατί αν έχεις παρακαλέσει σαν καψουρεμένη δεκαεξάρα έναν προπονητή να έρθει στην Ελλάδα, προεξοφλώντας ότι είναι ο μεγαλύτερος προπονητής που έρχεται στην Ελλάδα και ονομάζοντάς τον «Δον», τι μπορείς να κάνεις ύστερα από ένα ματς που έκανε πατάτες; Να τον φωνάξεις στο γραφείο σου και να του πεις «"Δον" Λορένσο Σέρα Φερέρ, μεγαλύτερε προπονητή που ήρθες στη χώρα μας, γιατί έκανες στην Ξάνθη μαλακίες με τον Μπούρμπο»; Για να το πεις, το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να κόψεις το «Δον»... Και τι να προσθέσεις; «Τι στο διάολο είχε ο Ασκάρατε και σου τράβηξε το μάτι στην Ισπανία και δεν το είχε ο Μόρας και έφυγε από την ΑΕΚ;». Αυτό ούτε χωρίς το «Δον» είναι δύσκολο να το πεις χωρίς να γίνεις Τζίγκερ και να προσθέσεις ένα διακοσμητικό καντήλι.

Για τη δήλωση του Τζίγκερ «Πηδήξτε τον gay τον Ολυμπιακό» μπορώ να πω ότι δεν με σοκάρει. Εδώ μια φορά ο πρωθυπουργός, αφηρημένος ενώ έτρωγε, είχε αρχίσει να τραγουδάει μουρμουριστά «πηδιέται ο Θρύλος και όλο το λιμάνι». Οπότε αν η μόνη ευχή που σκέφτηκε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ήταν η συγκεκριμένη, συγχωρεμένος να είναι. Εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να τραγουδάει το «I am a woman in love», που ούτε είμαι η Αρίθα Φράνκλιν ούτε προβλέπω να γίνομαι. Μηχανικά πολλές φράσεις και συνθήματα λέμε. Να πει, όμως, ότι οι δηλώσεις δεν μετράνε επειδή έγιναν σε οικογενειακή συγκέντρωση, είναι δικαιολογία.

Γιατί ποτέ δεν μου έτυχε να κόβουμε πίτα στο σπίτι και η κυρα-Λένη, η μάνα μου, να τραγουδάει τον ύμνο του Ηλιόπουλου. Επίσης, χωρίς να ξέρω τι σημαίνει «οικογενειακή εκδήλωση» για τον Τζίγκερ, πρέπει να πω ότι κανένας στο γραφείο δεν έχει κόψει πίτα έχοντας δίπλα του τον θείο του τον Μηνά, την ξαδέλφη του τη Φιλιώ και τον Γιάννη Σκόκα από την ΕΡΤ. Επίσης, σε ένα πρόχειρο γκάλοπ κανένας παππούς ή μπαμπάς δεν έκοβε τα κομμάτια της πίτας «αυτό για το σπίτι, αυτό για την Παναγιά, αυτό για τον Χριστό, αυτό για τον πούστη». Επίσης, ο Χελάκης, που θυμάται με νοσταλγία τις Πρωτοχρονιές στην κοσμοπολίτικη Σελιάνα, όσο και να προσπάθησε να θυμηθεί τον παππού του να εύχεται να πηδήξουν τη γειτονική κωμόπολη της Βεργουβίτσας, δεν τα κατάφερε.

Τι έγινε, λοιπόν, με τον Τζίγκερ; Υπάρχουν δύο εκδοχές. Μία, η δήλωση περί gay Ολυμπιακού να έγινε επειδή του φάνηκε φοβερή χαριτωμενιά. Πώς στα καθώς πρέπει σπίτια παλιά ο αλανιάρης θείος έλεγε «θα πω ένα σόκιν ανέκδοτο, αλλά να βγουν έξω πρώτα τα παιδιά», ο Τζίγκερ να σκέφτηκε να πει τη φράση, μια και στο πλαίσιο της αστικής ευγένειας πρώτα ζήτησε από τις κυρίες να κλείσουν τα αυτιά τους. Δεύτερη εκδοχή είναι να του είπε κάποιος από τους σύμβουλους του: «Πώρωσέ τους. Δείξε ότι δεν είμαστε φλώροι», και ο Τζίγκερ, ακολουθώντας το παράδειγμα παλιότερων δηλώσεων του Σωκράτη, να έκανε τη μαγκιά του.


Οταν, όμως, είχε κάνει τις δηλώσεις ο Σωκράτης τις είχε στηρίξει και με το πορτοφόλι. «Κερδίστε το ματς και πάρτε το πρωτάθλημα κι εγώ διπλασιάζω το πριμ». Δήλωση που πρακτικά μετά το ματς της Ριζούπολης είχε μεταφραστεί σε ένα δισεκατομμύριο δραχμές. Στον Τζίγκερ για την ώρα η δήλωση μένει χωρίς αντίκρισμα. Για να πηδήξει ο παίκτης κάτι πρέπει και εσύ να τάξεις για τον κόπο. Και να είναι σαφές. Εάν, λοιπόν, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης συμπληρώσει την περί πηδήματος φράση με αριθμούς, χωρίς να μπλέκονται πριμ για συμμετοχές και Ρέιντζερς, σημαίνει ότι πάει εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Σωκράτης. Διαφορετικά, είναι σαν να ζητάει από άλλους να πηδήξουν, χωρίς κανένας να πληρώσει.