Κολύμπι σε πολύχρωμο βόρβορο

To ένα χέρι πάει κάθε τόσο να γράψει το αυτονόητο, χιλιοειπωμένο και προφανές: θα ήταν όμορφα αν γέμιζαν τα γήπεδα που στεγάζουν το ελληνικό μπάσκετ όπως γεμίζουν τα αντίστοιχα στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Λιθουανία, στην Πολωνία, στη Γερμανία. Το άλλο χέρι, όμως, σπεύδει και δίνει ένα γερό χαστούκι στον αιθεροβάμονα συντάκτη, για να τον προσγειώσει στη φρικτή πραγματικότητα της ψωροκώσταινας. Εάν οι κερκίδες γεμίζουν, θα ντυθούν με τα χρώματα της αλητείας και του ακραίου φανατισμού. Οπότε, ας λείπει το βύσσινο. Κάλλιο λίγοι και καλοί κι ας καθόμαστε αραία αραία για να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα.

Στην ΑΕΚ μαζεύονται και φέτος οι «συνήθεις ύποπτοι» (με την... καλή έννοια η λέξη), μολονότι ικανοποιήθηκε το πάγιο αίτημα των οργανωμένων και έφυγε ο «γιαουρτάς». Οταν πυκνώνει ο κόσμος στους αγώνες της, είναι επειδή ο αντίπαλος λέγεται Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός. Δεν αποτελεί φυσικά δέλεαρ η παρουσία του Διαμαντίδη ή του Μασιγιάουσκας, ούτε το καλό θέαμα. Τα καλόπαιδα που ανακαλύπτουν δις ετησίως την πορτοκαλί μπάλα το κάνουν για να ξεχαρμανιάσουν με βρισιές μέχρι το επόμενο ντέρμπι του ποδοσφαίρου. Για κακή τους τύχη, απαγορεύεται στο μπάσκετ η παρουσία οπαδών της φιλοξενούμενης ομάδας. Οπότε την πληρώνουν συνήθως οι μπάτσοι. Χιλιοπαιγμένο το έργο.

Στον Πανιώνιο το τόλμημα της μετοίκησης στο κλειστό του Ελληνικού έπεσε σε ώτα μη ακουόντων. Τόσο η περσινή όσο και η φετινή πορεία της αξιόλογης ομάδας που έφτιαξε ο Λιανός διαγράφονται μπροστά σε 500 ψυχές. Οταν, όμως, έφτασε η ώρα της αναμέτρησης με τον Παναθηναϊκό σήμανε συναγερμός στις τάξεις των φανατικών. Οσοι πήγαν το Σάββατο στο γήπεδο ένιωσαν ότι κολυμπούσαν σε βόρβορο. Οι εμετικές ύβρεις εναντίον του Αλβέρτη (τον οποίο επιμένουν να αποκαλούν «δολοφόνο» επειδή κέρδισε εκείνο το μοιραίο φάουλ από τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς) ήταν το κερασάκι στη μουχλιασμένη τούρτα. Εκτός από τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, τα σχολιανά του άκουσε και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, σπάνιο κόσμημα του χώρου. Πότε θα ξαναπατήσουν στο γήπεδο οι υβριστές; Ελπίζω ποτέ. Καλύτερες ήταν άδειες οι καρέκλες τους.

Μια δράκα θερμόαιμων οπαδών του ΠΑΟΚ άφησε πρόσφατα το στίγμα της τόσο στην Πελοπόννησο, όπου ταξίδεψε για να δει μπάσκετ στην Πάτρα και ποδόσφαιρο στην Τρίπολη, όσο και στην Κυψέλη, όπου τους επέτρεψε την είσοδο ο Πανελλήνιος. Η δική τους συνταγή δεν περιελάμβανε μόνο βρισιές και αντικείμενα, αλλά και μεθύσια και έκτροπα στους δρόμους. Τώρα ο ΠΑΟΚ ζητάει 500 εισιτήρια για το ντέρμπι με τον Αρη στο Αλεξάνδρειο, μολονότι γνωρίζει ότι θα εισπράξει αρνητική απάντηση. Εμμέσως πλην σαφώς αγκαλιάζει τη συμπεριφορά των οπαδών του και τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν τη θεάρεστη δράση τους, πυροδοτώντας ταυτόχρονα το κλίμα. Τα αντίστοιχα «κομάντα» του Αρη ήδη ξεσηκώθηκαν.

Τα ίδια ισχύουν στον Παναθηναϊκό, στον Ολυμπιακό, οπουδήποτε υπάρχουν θυροφίλαθλοι γαλουχημένοι με μισαλλοδοξία, ατιμωρησία, οπαδικές φυλλάδες και «αμφισβητούμενες φάσεις» τις Κυριακές. Το κλίμα μπορεί να αλλάξει μόνο αν ενεργοποιηθεί η φίλαθλη μάζα που πιστοποίησε την ύπαρξή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Οταν βρεθεί ομάδα ικανή να πετύχει αυτό το θαύμα, θα φορέσω πρώτος τη φανέλα της.

Μέχρι τότε θα αρκεστώ στη θερινή κολεξιόν των «Πελαργών»...