Η αντίστροφη μέτρηση προς τα πλέι οφ

Στο φινάλε του πρώτου γύρου, είναι ολοφάνερα τα δύο ισομερή «μπλοκ ομάδων» του πρωταθλήματος: oι οκτώ επάνω, για τις θέσεις στο top 5 (κατ' ουσίαν οι πέντε, πίσω από τις τρεις της κορυφής, για δύο θέσεις, την 4η και την 5η). Και οι οκτώ κάτω, για (ν' αποφύγουν) τις τελευταίες τρεις θέσεις.

Στο κάτω μπλοκ, δύσκολα θα ξεπέσει κάποιος από τους επάνω. Ισως μόνο, εάν εξακολουθήσει και στον δεύτερο γύρο να 'ναι τόσο ακραία εξαρτημένος απ' τον Λουσιάνο, ο Ατρόμητος. Αλλά, και να μην ξεπέσει, πάλι είναι πολύ δύσκολο να βγει στο τέλος κάτι καλύτερο από 8ος.

Ο Ατρόμητος είναι μία από τις τρεις ομάδες που έχουν κιόλας δώσει 9/15 παιγνίδια εντός έδρας. Υπάρχουν, συνεπώς, άλλες τρεις που έχουν δώσει μόλις 6/15 παιγνίδια εντός έδρας. Η ανισορροπία, καινοφανής για τα ήθη και τα έθιμα της Α' Εθνικής, σιγά σιγά θ' αρχίσει, όσο πλησιάζουμε προς τον τερματισμό, να γίνεται αισθητή.

Μία απ' τις τρεις ομάδες με μόλις 6/15 παιγνίδια εντός, άρα με άλλα εννέα στην έδρα τους, είναι η Λάρισα. Εάν ο Ατρόμητος υποχωρήσει, η ΑΕΛ δείχνει αυτονόητη υποψήφια ν' ανέλθει στο επάνω μπλοκ. Πρόκειται για τη μία απ' τις τρεις ομάδες που, δίχως Ευρώπη πλέον, έχουμε λόγο να τις αναμένουμε καλύτερες στον δεύτερο γύρο.
'Η, τουλάχιστον, πιο αποτελεσματικές. Οι άλλες δύο είναι ήδη στο επάνω μπλοκ, ο Αρης και ο Πανιώνιος. Ο Πανιώνιος, εφόσον επιτέλους αφήσει πίσω τα... χωριάτικα μυαλά που εν στενώ κύκλω, σαν βαρίδια νοοτροπίας, κάνουν να μοιάζει ότι τον πιάνει τρικυμία (ενώ κολυμπά) σε μια κουταλιά νερό.

Ομάδα του συρμού, σ' αυτόν τον πρώτο γύρο, αναδείχθηκε ο Αστέρας Τρίπολης. Δικαιολογημένα. Ηταν έξω από κάθε πρόβλεψη ότι, προτού καν έλθουν οι γιορτές, θα 'χε σώσει το status του μέλους της Σούπερ Λίγκας. Ούτ' ο... Ανατολάκης δεν το πίστευε, όταν το καλοκαίρι διάλεξε (από Αστέρα) Ατρόμητο.

Να σκεφθεί κανείς ότι η πεθερά, αν δεν απατώμαι, του Ανατολάκη είναι η αδελφή ενός απ' τους δύο μεγαλομετόχους του Αστέρα. Ο Γιώργος ήξερε. Και μολονότι ήξερε, τέτοιο πράγμα τού ήταν εντελώς αδύνατον να το προδικάσει. Πολύ περισσότερο, όσοι δεν ήξεραν. Δούλευε η τύχη του Ψωμά, του Μοσχογιάννη, του Φυτανίδη.

Ο Αστέρας είναι η μία απ' τις ομάδες με τα 9/15 εντός έδρας ματς. Σημαίνει ότι τον περιμένουν, τώρα, εννέα ταξίδια. Πέντε, στην Αττική. Τρία, στη Θεσσαλονίκη. Και ένα, την Κυριακή στη Λάρισα. Απολαμβάνοντας την πολυτέλεια του δεύτερου γύρου δίχως τις σκοτούρες και τα άγχη του (κινδύνου) υποβιβασμού, μπορεί να τα δει σαν εννέα ταξίδια επίδειξης. Αγρας δημοφιλίας!

Εκανε στον πρώτο γύρο όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα ν' ανασηκώσει τα φρύδια και να ψάχνεται «τι τρέχει εκεί πέρα». Θα πάνε να τους δουν κάμποσοι... περίεργοι, ουδέτεροι. Να λύσουν τις απορίες τους. Η έξυπνη στόχευση του Αστέρα για τον δεύτερο γύρο θα 'ναι να δώσει ελκυστικές απαντήσεις με πειστικές παραστάσεις. Οι έξυπνες στοχεύσεις υπηρετούν συνήθως, δίχως ν' αναγορεύουν σε αυτοσκοπό, και τη βαθμοθηρική σκοπιμότητα.

Βαθμοθηρικώς, λοιπόν. Εάν το πρωτάθλημα έληγε αυτή τη στιγμή, τα πλέι οφ θα ξεκινούσαν με την εξής βαθμολογία: Παναθηναϊκός 3, ΑΕΚ 3, Αστέρας Τρίπολης 1, Αρης 0. Ενδιαφέρουσα βάση, για αφετηρία. Τα κακά νέα, τώρα. Στον δεύτερο γύρο, η απόσταση 2ου-3ου από 4ο-5ο θ' αυξηθεί.

Αρα θα μεγαλώσουν και οι αποστάσεις, τα αβαντάζ και τα χάντικαπ στην εκκίνηση των πλέι οφ. Αυτό θα «σπάσει» τα πλέι οφ σε δύο ταχύτητες. Δύο ομάδες για τη μία θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και δύο, για τη μία (εάν είναι μία και δεν την κλέψει κανείς «από κάτω» μέσω του Κυπέλλου Ελλάδος...) στο ΟΥΕΦΑ.

Μένουν, μονάχα, 14 εβδομάδες έως το νήμα της 13ης Απριλίου. Το κοινό δεν είναι εξοικειωμένο με την καινοτομία των πλέι οφ. Μετρώντας αντίστροφα, πλέον, καλό είναι (όχι μόνον οι εφημερίδες και οι τηλεοράσεις να καθιερώσουν, αλλά και) η Σούπερ Λίγκα στην ιστοσελίδα της να εισαγάγει το εβδομαδιαίο what if. Πώς θα ξεκινούσαν τα πλέι οφ, εάν το πρωτάθλημα έληγε τώρα...