Η ερμηνεία της «δύσκολης φάσης» απασχολεί ειδικούς και άσχετους το βράδυ της Κυριακής, όταν τραβούν μια μαύρη γραμμή για να υπολογίσουν αν ορθά σήκωσε τη σημαία του ο βοηθός διαιτητή. Καλούνται να βαθμολογήσουν τους διαιτητές, που δεν έχουν την ευχέρεια της τεχνολογίας για να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα, αλλά, όπως φάνηκε και στον προχθεσινό αγώνα του Καυταντζογλείου, εξακολουθούν να κινούνται στα ρηχά, με παιδικές ασθένειες να τους ταλαιπωρούν, ταλαιπωρώντας ταυτόχρονα και όσους λίγους (πλέον) εμπιστεύονται το ελληνικό ποδόσφαιρο ως μέσο ψυχαγωγίας.
Το απόσταγμα όσων συνέβησαν στην αναμέτρηση του Ηρακλή με τον Ολυμπιακό δεν μας επιτρέπει να ανατρέψουμε το τελικό αποτέλεσμα με βάση την εικόνα των δύο ομάδων. Ο φιλοξενούμενος ήταν καλύτερος, αλλά δεν είναι ο καλύτερος αυτός που πρέπει πάντα να κερδίζει. Πόσω μάλλον όταν ο γηπεδούχος φεύγει από το γήπεδο με ένα γκολ που αδίκως ακυρώθηκε και θα μπορούσε να του προσφέρει τον βαθμό της ισοπαλίας. Πόσω μάλλον όταν ένας διαιτητής δείχνει ευαισθησία μόνο σε ορισμένες από τις βωμολοχίες που εκτοξεύθηκαν και όχι σε όλες. Πόσω μάλλον όταν ο Πολατιάν ερμηνεύει τις βωμολοχίες στο πρόσωπο των παικτών ως… δύσκολη φάση. Δεν τις άκουσε καλά… Δεν άκουσε καλά όσα φώναξαν για τη μητέρα του Κατσιαμπή. Δεν άκουσε καλά τι του είπε ο Ξανθόπουλος όταν κακώς βρέθηκε διαμαρτυρόμενος στον αγωνιστικό χώρο, παρέα με έναν Ηρακλειδέα βουλευτή (για πού το έβαλες, ρε μεγάλε;).
Ηταν δύσκολη φάση και οι καθυστερήσεις του αγώνα. Συνόψισε έξι λεπτά καθυστερήσεων σε ενάμισι και σφύριξε τη λήξη για να δώσει τέλος σε μια φαρσοκωμωδία στην οποία πρωταγωνίστησε.
Ο διαιτητής Πολατιάν πληρώνει σε μεγάλο βαθμό τα λάθη του βοηθού του. Πληρώνει ακόμα για όσα δεν άκουσε από την κερκίδα μέχρι που… ξεβούλωσαν τα αυτιά του και αποφάσισε να τιθασεύσει τους βρομόστομους οπαδούς, κάπου στο 80φεύγα. Βέβαια, είχε χάσει το παιχνίδι και δεν έπειθε ότι το έκανε επειδή ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκε, αλλά γιατί ήθελε να τελειώνει η σεμνή τελετή. Ηταν μάλιστα τόσο συγχυσμένος που φώναζε «θα σας δείξω εγώ». Απειλούσε με διακοπή, που –τελικά– κακώς δεν την είχε αποφασίσει μετά τη δεύτερη προειδοποιητική διακοπή, όπως άλλωστε επιβάλλει ο κανονισμός.