Οι «αιώνιοι» σκοτώνουν το ποδόσφαιρο

Τουλάχιστον, όμως, θα βλέπαμε ματς που οι μεγάλες ομάδες θα βασιζόντουσαν στην ψυχή των παικτών τους και όχι στις εμπνεύσεις των διαιτητών. Θα βλέπαμε ματς σαν αυτό της Τρίπολης, με τους παίκτες της ΑΕΚ να σκοτώνονται με ίσους όρους με του αντιπάλους τους του Αστέρα και όχι σαν το ματς του Καυταντζογλείου, που οι αμυντικοί του Ολυμπιακού κοιτάζανε σαν Μεσσία τον επόπτη, ή της Λεωφόρου, που ο πονόψυχος Γερμανάκος δεν άντεξε να χαλάσει τη φιέστα της 100ετίας του Παναθηναϊκού. Και πριν οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού πλακωθούν στα mail για το αν και η ΑΕΚ είχε αβάντες, μερικές πάγιες απόψεις μου για το όμορφο χόμπι που το ονομάζω «Φράνκο – Χίτλερ». Στο οποίο ο ένας μετράει τα εγκλήματα του Φράνκο και ο άλλος του Χίτλερ και όποιος βγει με τα λιγότερα υποτίθεται ότι είναι ο αθώος. Sorry kids, αλλά είτε έναν άνθρωπο σκοτώσεις είτε εκατό, είσαι εγκληματίας. Και με τα εγκλήματα της διαιτησίας Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός σκοτώνουν το ποδόσφαιρο.

Λατρεύω τα mail για τη διαιτησία που όταν έχεις γράψει για εύνοια στον Παναθηναϊκό ένας οπαδός του σου γράφει γιατί αναφέρεις τις αβάντες στον Ολυμπιακό την εποχή της «Παράγκας». Εάν είσαι τόσο βλάκας που να το κάνεις, ένας Ολυμπιακός θα σου θυμίσει τις αβάντες του Παναθηναϊκού της εποχής του Καπετάνιου και του Τριβέλα. Αν τις γράψεις, ένας οπαδός του Παναθηναϊκού θα σου θυμίσει τι γινόταν με τον Γουλανδρή. Κέφι και σελίδες να υπάρχουν και μπορείς να φτάσεις στην εποχή του Τσολίνα και των Ανδριανοπουλαίων. Επειδή όμως το κέφι μου έχει τελειώσει, το μόνο που έχω να γράψω είναι ότι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πήραν τις αβάντες που παίρνουν από την εποχή που το ποδόσφαιρο παιζόταν στα χωμάτινα.

Τελειώνω αφήνοντας κάποια τροφή για σκέψη. Είμαστε τόσο δημοσιογραφικά υποκριτές - που όταν τελειώνει κάθε σεζόν, αν πάρεις τις περιγραφές των δύο μεγάλων, θα δεις ότι στο σύνολο εμφανίζονται αδικημένοι; Και οι παίκτες, δεύτερον, των μικρών ομάδων είναι τόσο βλάκες που δεν μπορούν να πάρουν τόσο «πανέξυπνα» πέναλτι όπως του Καραγκούνη ή απλώς είναι τόσο έξυπνοι που να ξέρουν ότι ουδέποτε θα τους δοθούν; Οι απαντήσεις είναι περιττές…