Τι να πούμε πάλι για τον Παναθηναϊκό; Ενα ακόμα παιχνίδι μέσα στο άγχος. Το κέρδισε με πέναλτι που πήρε ο Καραγκούνης στις καθυστερήσεις. Πάνω στο όριο. Λίγο πριν χαθούν κι άλλοι πολύτιμοι βαθμοί. Τέλος καλό όλα καλά θα πουν οι περισσότεροι. Δεν πείθομαι. Οι «πράσινοι» είχαν λανθασμένη ανάπτυξη. Μεγάλες μπαλιές, «καμινάδες» και έλλειψη φαντασίας. Την Καλαμαριά την ήξεραν πώς θα παίξει. Δεν ήταν προετοιμασμένοι για να σπάσουν την άμυνά της. Εναν αγώνα-γιορτή ο κόσμος δεν τον χάρηκε, όπως θα έπρεπε. Το «τριφύλλι» βγήκε από τα πλάγια περισσότερο από άλλες φορές, αλλά οι σέντρες ήταν κακές. Το πρόβλημα στο γκολ παραμένει. Αν δεν σκοράρει ο Σαλπιγγίδης, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να νικήσει. Λείπουν πράγματα. Ο Εκι έπαιξε βασικός αν και ήταν ένα χρόνο έξω. Με τον Νίνη τι συμβαίνει; Δεν ξέρω... Δεν είναι σωστό να επεμβαίνουμε στο έργο του προπονητή.
Αυτός είναι που δουλεύει με την ομάδα και γνωρίζει καλύτερα. Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο ΠΑΟ χρειάζεται ενίσχυση και βελτίωση της εικόνας του. Ετσι όπως εμφανίζεται, δεν μου αρέσει. Δεν αλλάζω την άποψή μου, ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός πάρει το πρωτάθλημα. Μπορεί να το πάρει. Οι διαφορές είναι μικρές και οι άλλοι δύο δεν εμφανίζονται ανίκητοι. Δεν λέω ότι αποκλείεται να στεφθεί πρωταθλητής. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να καλύψει κάποια προβλήματα. Θα έπρεπε να είναι επιβλητικός, να δείχνει την ανωτερότητά του από την αρχή και να παίζει «γεμάτο» ποδόσφαιρο. Ελπίζω να αλλάξει αυτή η εικόνα στη συνέχεια του πρωταθλήματος. Τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό θα κρίνουν όλη τη χρονιά. Θα μιλήσουμε γι' αυτά τα δύο ξεχωριστά παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα. Αυτοί οι αγώνες είναι μια άλλη ιστορία με διαφορετική ψυχολογία.