Οταν ήρθαν τα δύσκολα, μίλησε η Παναθηναϊκή ψυχή. Ο Καραγκούνης με παλικαρίσια προσπάθεια κερδίζει το πέναλτι και ο Σαλπιγγίδης με περίσσια ψυχραιμία στέλνει την μπάλα εκεί που δεν πιάνεται. Η Λεωφόρος πήρε φωτιά και πανηγύρισε μία νίκη που -αν τα πράγματα εξελίσσονταν φυσιολογικά- θα είχε έρθει πολύ πιο νωρίς για τον Παναθηναϊκό απέναντι σε μία Καλαμαριά που έπαιξε με δέκα μαν του μαν! Η νίκη ήρθε χθες για τον Παναθηναϊκό στις καθυστερήσεις του αγώνα και μπορούμε να πούμε ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη.
Δύο καθαρές ευκαιρίες στο πρώτο μέρος και άλλες τέσσερις στο δεύτερο είχαν οι «πράσινοι». Τις κλότσησαν και έκαναν καρδιακούς 15.000 φίλους τους, που τελικά πανηγύρισαν τη νίκη στις καθυστερήσεις με τον «συνήθη ύποπτο» Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Στα μέσα της εβδομάδας είχα αναφέρει ότι τα εύκολα (Αρης) πέρασαν και ότι τα δύσκολα (Καλαμαριά) έρχονται. Δεν έκανα πλάκα, μιλούσα σοβαρά και έτσι αποδείχθηκε. Ο Παναθηναϊκός μπλοκάρεται όταν δεν βάζει γρήγορα γκολ στη Λεωφόρο απέναντι σε ομάδες που παίζουν κλειστά με όλους τους παίκτες τους σε άμυνα.
Το ίδιο έγινε και χθες. Δεν μπήκε το γκολ στη φάση του Σαλπιγγίδη στο 2', χάθηκε και άλλη μία σπουδαία ευκαιρία με τον Μάντζιο στο 8' και το πρώτο ημίχρονο έληξε 0-0 και όσοι είχαν πάει στο γήπεδο να γιορτάσουν τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ομάδας και μία νίκη, άρχισαν να ανησυχούν μήπως γίνει της… Ξάνθης. Σε αυτό το πρώτο μέρος, με τον Εκι στην ενδεκάδα, δεν λειτούργησε καλά ο Παναθηναϊκός. Ο Αργεντινός έπειτα από ένα χρόνο απουσίας επέστρεψε και φάνηκε να του λείπoυν ο ρυθμός και κυρίως η σωστή συνεργασία με τους συμπαίκτες του. Φυσιολογικό αυτό έπειτα από τόση απουσία.
Στο δεύτερο ημίχρονο, με την είσοδο των Τζιόλη, Ιβανσιτς, το σχήμα από ρόμβο έγινε κλασικό με τέσσερις παίκτες στην ευθεία στο κέντρο και φάνηκε ότι το ξέρουν πολύ καλύτερα οι παίκτες. Αρχισαν να πλαγιοκοπούν με Ιβανσιτς, Νίλσον και ο σεληνιασμένος Καραγκούνης έκανε συνεχώς προσπάθειες για να σπάσει το πολυπρόσωπο τείχος. Τέσσερις καθαρές ευκαιρίες δεν έγιναν γκολ και μετά το 70 ήλθε το άγχος και άρχισαν όλοι να βλέπουν τους δύο βαθμούς να χάνονται μέχρι να μιλήσουν ο «Κάρα» και ο «Σάλπι». Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κρατήσει το πρώτο 20λεπτο του δευτέρου ημιχρόνου για τα επόμενα εντός έδρας παιχνίδια στη Λεωφόρο με τέτοιους αντιπάλους και να καταλάβουν επιτέλους οι παίκτες του ότι αυτό το πάθος που επέδειξαν στο δεύτερο μέρος πρέπει να το έχουν από το πρώτο λεπτό. Αυτά τα ματς πρέπει να τελειώνουν στο 20' και όχι στο 91'. Το σημαντικό είναι ότι η νίκη ήρθε έστω και στις καθυστερήσεις και πλέον ο Παναθηναϊκός πάει με ανεβασμένη ψυχολογία στο Καραϊσκάκη, για το ματς με τον Ολυμπιακό.
Είναι πλέον ισόβαθμος με την ΑΕΚ και έναν πόντο πίσω από τον «αιώνιο» αντίπαλό του. Και το ματς της Κυριακής θα είναι τελείως διαφορετικό, διότι ο Ολυμπιακός θα παίξει ανοιχτά, άρα ο Παναθηναϊκός θα βρει χώρους για να κάνει τη ζημιά. Και σε αυτό έχει αποδείξει φέτος ότι τα καταφέρνει μια χαρά.
ΥΓ.: Η χθεσινή εμφάνιση του Γκούμα αρμόζει απόλυτα στον αρχηγό της μεγαλύτερης ελληνικής ομάδας, που συμπληρώνει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της και απέδειξε για άλλη μια φορά ότι θα τον βλέπουμε πολύ καιρό ακόμα.