Δεν χωράνε κι άλλα λάθη στην υπόθεση Σχορτσιανίτη

Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης είναι η μεγάλη μου συμπάθεια, η αδυναμία μου. Πρώτα απ' όλα γιατί είναι ένα μεγάλο παιδί. Με τραύματα και παραξενιές –δεν λέω– αλλά και με καρδιά μικρού παιδιού, που διψάει για κατανόηση και αγάπη. Ομως, πέρα απ' όλα αυτά (και ίσως και πολλά άλλα, που θα μπορούσαν να προσθέσουν όσοι τον έχουν ζήσει από κοντά), ο Σοφοκλής είναι πολύ μεγάλη παιχτάρα. Είναι ένας από τους ελάχιστους που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στα παρκέ του μπάσκετ. Να κοιτάξουν, δηλαδή, τα θηρία του ΝΒΑ στα μάτια και αυτά, αντί να γελάσουν, να τραπούν σε φυγή.

Εγινε αυτό! Εγινε κατά τη διάρκεια του ιστορικού αγώνα με την Αμερική, πέρυσι το καλοκαίρι στην Ιαπωνία, όταν ο Σοφοκλής απέδειξε το μέτρο των δυνατοτήτων του και συνέβαλε αποφασιστικά στη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Μόνο που, αντί το μέγιστο εκείνο κατόρθωμα να τον οδηγήσει ακόμα πιο ψηλά, κατά έναν περίεργο τρόπο σήμανε γι' αυτόν το σύνθημα της οπισθοχώρησης. Μια οπισθοχώρηση (πιο σωστά, μια κατρακύλα) που τον έφερε μέχρι του σημείου να μην μπορεί εδώ και καιρό να παίξει καθόλου μπάσκετ.

Πριν από λίγες μέρες, με μια δική του ανακοίνωση και μια απάντηση της ομάδας του, του Ολυμπιακού, το θέμα επέστρεψε στην πρώτη σειρά της επικαιρότητας. Χωρίς όμως να είναι καθόλου βέβαιο ότι, ανεξάρτητα από το ποιος φταίει λιγότερο και ποιος περισσότερο, θα βρεθεί, επιτέλους, εκείνη η λύση που θα μας κάνει όλους (δηλαδή τον Σοφοκλή, τον Ολυμπιακό, την Εθνική ομάδα, τους παράγοντες και τους φίλους του μπάσκετ) ευτυχισμένους.

Ποιο είναι σήμερα το θέμα; Ενώ και οι δύο πλευρές φαίνεται να έχουν κατανοήσει ότι ο παίκτης πρέπει απαραιτήτως να νοσηλευθεί σ' ένα ειδικό κέντρο της Ελβετίας, προκειμένου να επανέλθει στη σωματική και ψυχολογική κατάσταση που απαιτείται για να ξαναπαίξει μπάσκετ, αδυνατούν να συμφωνήσουν γύρω από το αν θα παραταθεί και με ποιους όρους το συμβόλαιό του και τι ακριβώς θα περιλαμβάνει σε σχέση με το επίμαχο θέμα του σωματικού βάρους του Σχορτσιανίτη.

Στην αντιπαράθεση αυτή ο Ολυμπιακός έχει, κατά κάποιον τρόπο, το πάνω χέρι, αφού ανακοίνωσε επίσημα ότι έχει κινήσει τις διαδικασίες για τη διακοπή του συμβολαίου του Σοφοκλή. Με άλλα λόγια, δηλαδή, του κάνει σαφές ότι αν δεν αποδεχθεί τους όρους που του βάζει, τότε θα του κόψει τα λεφτά και θα τον κρατήσει «αιχμάλωτο» για όσο καιρό δεν θα συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις.

Αυτή η αλλαγή στάσης του Ολυμπιακού αποδεικνύει ότι η υπομονή των «ερυθρολεύκων» εξαντλήθηκε και ότι δεν πρόκειται να ξανακάνουν τα στραβά μάτια στις διάφορες παρεκτροπές του Σχορτσιανίτη, ο οποίος είναι αλήθεια ότι ακόμα και στην τελευταία του ανακοίνωση κάνει το λάθος να διεκδικεί ουσιαστικά δικαίωμα στο υπερβολικό σωματικό βάρος, το οποίο κοντεύει να του καταστρέψει την καριέρα.

Ομως, αν θέλει κανείς να είναι ακριβοδίκαιος επί του θέματος, θα πρέπει να επισημάνει και τα λάθη της άλλης πλευράς, τα οποία άρχισαν μόλις πάτησε το πόδι του στον Ολυμπιακό ο Πίνι Γκέρσον. Η φιλοσοφία του Ισραηλινού κόουτς, λοιπόν, ήταν ότι ο Σοφοκλής είναι απλώς ένας από τους 12 παίκτες του Ολυμπιακού και με αυτόν ακριβώς τον τρόπο τον αντιμετώπισε.

Και έτσι άρχισαν τα όργανα, καθώς ο Σχορτσιανίτης, που έτσι κι αλλιώς δυσκολευόταν να πειθαρχήσει εν όψει ενός μακροπρόθεσμου στόχου, σ' εκείνη την κρίσιμη (μετά το αργυρό μετάλλιο με την Εθνική στην Ιαπωνία) φάση είχε ανάγκη από μεγαλύτερη προστατευτικότητα, την οποία άλλωστε είχε συνηθίσει κατά την πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό, με προπονητή τον Καζλάουσκας.

Ο «Σόφο», ευάλωτος πρώτα πρώτα από μόνος του και ταυτόχρονα «τρελαμένος» από τα καλοκαιρινά του κατορθώματα, βγήκε στην κόντρα με τον Γκέρσον και ξέφυγε για τα καλά. Ξενύχτια, ποτά, τσακωμοί σε μπαρ και σχεδόν καθόλου προπόνηση τον έκαναν, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ουσιαστικά ανίκανο για μπάσκετ.
Η διοίκηση του Ολυμπιακού προσπάθησε να τον συνετίσει, αλλά, όπως αποδείχθηκε, απέβλεπε κατά βάση στο βραχυπρόθεσμο συμφέρον της ομάδας και όχι στο δικό του μακροπρόθεσμο καλό. Γι' αυτό και μόλις ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπροστά στο φάσμα του αποκλεισμού από τους τελικούς του πρωταθλήματος τον επιστράτευσε για να κάνει τη διαφορά!

Κι εκείνος, παρά την άθλια σωματική του κατάσταση, την έκανε πράγματι, αποδεικνύοντας πόσο τεράστια είναι η κλάση του και ταυτόχρονα πόσο αδύναμος ήταν ο Ολυμπιακός, ο οποίος χωρίς τον Σχορτσιανίτη, που σ' εκείνη τη φάση δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα άρρωστο παιδί, αδυνατούσε να «καθαρίσει» μ' έναν αντίπαλο σαν τον Αρη.

Ο Σοφοκλής, όμως, μπορεί να είναι παιδί, μπορεί να έχει προβλήματα, αλλά σίγουρα δεν είναι βλάκας. Γι' αυτό και σήμερα υπενθυμίζει με τον τρόπο του εκείνη την περίοδο, κάνοντας όμως το λάθος να απαιτεί να παίζει και στο μέλλον με σωματικό βάρος ανάλογο με εκείνο που είχε τότε.

Ας τα ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα. Αυτό που έκανε ο Ολυμπιακός την περασμένη άνοιξη στα ματς με τον Αρη ήταν έγκλημα, διότι ο Σοφοκλής, χοντρός σαν βαρέλι όπως ήταν, θα μπορούσε να πάθει μεγάλη ζημιά ή ακόμα και να μείνει μέσα στο γήπεδο.

Από την πλευρά του ο Σχορτσιανίτης πρέπει να καταλάβει πως ό,τι στραβό έγινε στο παρελθόν δεν μπορεί να αποτελεί νομιμοποίηση για το μέλλον. Αρα, λοιπόν, πρέπει να πάψει να διεκδικεί δικαίωμα στο υπερβολικό σωματικό βάρος και να κατανοήσει ότι με τόσα κιλά δεν είναι δυνατόν να παίζει μπάσκετ. Γιατί πρώτα απ' όλα κινδυνεύει η υγεία του. Και μετά γιατί αν καταφέρει να σταθεροποιηθεί γύρω στα 145 κιλά και συγκεντρωθεί στην προπόνηση και τους αγώνες, δεν υπάρχει παίκτης ικανός να τον αντιμετωπίσει. Θα τους σαρώσει όλους και θα μείνει στην ιστορία ως ο σέντερ «φόβος και τρόμος» των ευρωπαϊκών γηπέδων. Αν –εδώ που τα λέμε– μείνει για κάποιον καιρό στην Ευρώπη... Γιατί με 145 κιλά πάει κατ' ευθείαν στο ΝΒΑ, ικανός να κάνει κι εκεί πράματα και θάματα.

Οι προοπτικές με ιδανικές συνθήκες είναι λοιπόν πολύ μεγάλες. Ακόμα μεγαλύτερες, όμως, είναι οι δυσκολίες να συγκεντρωθεί και να πειθαρχήσει σε έναν τόσο μακροπρόθεσμο στόχο ένας παίκτης με τα προβλήματα του Σοφοκλή. Γι' αυτό νομίζω ότι και οι δύο πλευρές (Ολυμπιακός και παίκτης) θα πρέπει να ενώσουν με απόλυτη ειλικρίνεια τις δυνάμεις τους, ώστε να διεκδικήσουν το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Ολα τ' άλλα (δηλαδή διάρκεια και όροι συμβολαίου και ποιος πληρώνει και ποιος όχι τα έξοδα στην Ελβετία) είναι λεπτομέρειες που δεν θα πρέπει να σταθούν εμπόδιο στην –με το καλό– μεγάλη επιστροφή του «μπιγκ Σόφο».