Η γάτα γελούσε με το ποντίκι

Αντε μπράβο, γιατί πολύ μας είχε κακοφανεί το 0/3 της προηγούμενης εβδομάδας. Το 2007 ήταν (άλλη μία) γλυκιά χρονιά για το ελληνικό μπάσκετ και ολοκληρώνεται όπως αρμόζει στις ομάδες μας –με 3 νίκες σε ισάριθμους αγώνες της Ευρωλίγκας.
Κανένα από τα παιχνίδια που έδωσαν μέσα στο διήμερο δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο, όλα όμως έκρυβαν εμπόδια. «Πράσινοι», «κόκκινοι» και «κίτρινοι» τα υπερπήδησαν χωρίς το παραμικρό σκουντούφλημα. Ετσι κερδίζει μια ομάδα έδαφος στην Ευρώπη, αποφεύγοντας τους σκοπέλους. Ο Αρης το εμαθε με τρόπο οδυνηρό, όταν ηττήθηκε γηπεδούχος από την Αρμάνι Τζινς. Δίχως αυτή την ήττα θα βρισκόταν καβάλα στ’άλογο της πρόκρισης.

Μπορεί να βρεθεί στη σέλα πολύ σύντομα. Με «διπλό» την ερχόμενη εβδομάδα στο Ζάγκρεμπ σχεδόν εξασφαλίζει τη συμμετοχή του στους «16», μια και αποκτά αέρα τριών βαθμών από την Τσιμπόνα και υπερέχει και σε πιθανή ισοβαθμία. Εάν ηττηθεί στη σάλα που φέρει το όνομα του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς, θα κοιτάξει τουλάχιστον να προστατεύσει το +4 του πρώτου αγώνα. Ακόμα όμως κι αν χάσει με μεγαλύτερη διαφορά, παραμένει σε τροχιά πρόκρισης, μια και η Τσιμπόνα έχασε χθες στην έδρα της από τη Μάλαγα, την ίδια Μάλαγα που υποκλίθηκε στο Αλεξάνδρειο. Οπως έγραφα και τότε, τέτοιες νίκες κάνουν τη διαφορά μεταξύ διάκρισης και αποτυχίας.

Αλήθεια, πού ήταν χθες το κοινό του Αρη; Τόσο πολύ επηρεάστηκε από την «εξάρα» της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Μόναχο;

Στο Φάληρο, προχθές, ο Ολυμπιακός έδωσε την εντύπωση ότι θα φτάσει φέτος όπου τον πάνε οι Ελληνες «ρολίστες» του: Βασιλόπουλος, Πρίντεζης, Μπουρούσης, Βασιλειάδης. Οι απουσίες του Γκριρ και (ουσιαστικά) του Γουντς πέρασαν απαρατήρητες, χάρη στο μυαλωμένο κουμαντάρισμα του Μπλάκνεϊ και τον οίστρο των Ελληνόπουλων. Η ζώνη που υιοθέτησε για τα καλά ο Γκέρσον δεν αρέσει σε κανέναν, ωστόσο νίκες σαν την προχθεσινή τις αγαπάνε όλοι. Μένει να δούμε αν θα μάθει ο Ολυμπιακός να κερδίζει και εκτός συνόρων, αρχής γενομένης από το πρώτο ταξίδι του 2008 στην Μπολόνια. Την πρόκρισή του στους «16» την έχει εξασφαλισμένη, αλλά χρειάζεται και καλό πλασάρισμα, αν θέλει να κοιτάξει ψηλά.
Αλήθεια, πού ήταν προχθές το κοινό του Ολυμπιακού; Τόσο άδειος είναι ο κουμπαράς του εν όψει Τσάμπιονς Λιγκ;

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στη Γερμανία τόσο όσο χρειαζόταν για να νικήσει δίχως να απειληθεί και δίχως να χύσει περιττό ιδρώτα χριστουγεννιάτικα. Οι συνδυασμοί του Γιασικεβίτσιους με τους καινούργιους του συμπαίκτες ήταν το καλύτερο νέο για τον Ομπράντοβιτς. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα η διαφορά ήταν μεταξύ 8-13 πόντων και η γάτα γελούσε με το ποντίκι. Στο Μπάμπεργκ βρέθηκαν καμιά 200αριά Ελληνάρες «γκασταρμπάιτερ» και διασκέδασαν με την ψυχή τους τη νίκη.

Αλήθεια, ήταν απαραίτητο να φωνάξουν και οι μετανάστες μας συνθήματα για τις μανάδες των Γερμανών; Τόσο απαραίτητο είναι να εξάγουμε στο εξωτερικό τις ενοχλητικές εμμονές μας;