Η πρόκριση λογική, η καλή πορεία πολύ πιθανή

«Κάποιο άγχος βοηθάει», είχε πει ο Βασίλης Τοροσίδης πριν ξεκινήσει το ματς του Ολυμπιακού με τη Βέρντερ. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι το άγχος δεν έχει ελεγχόμενη ποσότητα. Οταν τα εγκεφαλικά κύτταρα σημάνουν «άγχος», αυτό γρήγορα μετατρέπεται σε πανικό.
Εχοντας προφανώς πάρει οδηγία από τον Λεμονή, η γραμμή των αμυντικών χαφ του Ολυμπιακού έκλεινε τους διαδρόμους στο κέντρο του γηπέδου, αποκλείοντας τα περιθώρια στους Γερμανούς να κατεβάσουν την μπάλα στον άξονα και δίνοντάς τους ελάχιστες πιθανότητες να την αναπτυχθούν από τη γραμμή. Το αποτέλεσμα του συνωστισμού από χαφ στις αρχές του ματς ήταν ο Γένσεν, αλλά και ο Ντιέγκο, να φτάνουν μπροστά από τα στόπερ της ομάδας τους, ζητώντας την μπάλα για να κάνουν παιχνίδι. Μόνο που ένα δημιουργικό χαφ, όταν παίρνει την μπάλα τόσο πίσω, είναι αδύνατον να την τρέξει. Οπότε πιθανότατα ενστικτωδώς και βλέποντας τους ελεύθερους χώρους τα χαφ των Γερμανών άρχισαν να στέλνουν μπαλιές των 25–30 μέτρων, που κατέληγαν να γκελάρουν πριν από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής. Ενα σημείο που ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα. Γιατί με τα χαφ ψηλότερα, η γραμμή των τεσσάρων της άμυνας του Ολυμπιακού έπρεπε να αντιμετωπίσει mano a mano τους επιθετικούς της Βέρντερ, με το άγχος τώρα να γίνεται ανασταλτικός παράγοντας.

Γιατί ενώ το άγχος στον χώρο του κέντρου έστελνε δύο και τρεις παίκτες του Ολυμπιακού κοντά σε κάθε διεκδικήσιμη μπαλιά στην άμυνα, οι κεντρικοί ιδίως αμυντικοί, όποτε έφτανε η μπάλα σε επιθετικό της Βέρντερ έμοιαζαν να κοκαλώνουν. Τα πρόσωπά τους μετατρέπονταν σε τηλεοράσεις που μπορούσες να δεις ιστορίες που είχαν ζήσει ή ακούσει από τα βάσανα του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Γιατί, λοιπόν, κέρδισε ο Ολύμπιακός. Για κάποιες πολύ λογικές αιτίες, όπως ότι ο Στολτίδης κάνει το παιχνίδι της ζωής του, ότι ο Λούα Λούα κάνει το παιχνίδι της Ολυμπιακής ζωής του, ότι ο Τάσος Πάντος κατέγραψε περισσότερα μέτρα στο τρέξιμο από τα χαφ των Γερμανών και ο Λεντέσμα στις περιόδους τρικυμίας του πρώτου ημιχρόνου δεν έχασε τον μπούσουλα και ο Αντζας με την ώρα έδιωξε το άγχος του λάθους. Και αν για τον φετινό ηγέτη, τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ένας αποκλεισμός στους «16» στις ομάδες που έπαιξε ήταν αποτυχία, η πορεία του Ολυμπιακού μπορεί να έχει συνέχεια.