Ο ΠΑΟ και τα κρεμαστάρια

O Λορένσο Σέρα Φερέρ δεν άφησε περιθώρια αμφιβολίας. «Δεν μας ενδιαφέρει το ματς με τη Βιγιαρεάλ». Εχοντας τον νεότερο οπαδό που μπορεί να θυμάται το τελευταίο πρωτάθλημα που πήρε να είναι φοιτητής πανεπιστημίου, έχοντας σχηματίσει μια ομάδα της μιας, άντε δύο χρήσεων, η ΑΕΚ οφείλει να πάρει τον φετινό τίτλο. Οχι μόνο επειδή από τον προηγούμενο έχουν περάσει 13 χρόνια, αλλά επειδή και η καθυστέρηση στην κατασκευή γηπέδου χρειάζεται έναν ευχάριστο αντιπερισπασμό για τους πάντα πιστούς οπαδούς της. Κάτι περισσότερο χειροπιαστό από την πολιτισμένη ατμόσφαιρα θα βοηθούσε τη διοίκηση, που τώρα πια μπορεί να θεωρείται νέα όσο στον Ολυμπιακό ο Μενδρινός.

Αντίθετα, στον Ολυμπιακό ο Τάκης Λεμονής κατάλαβε μια αλήθεια που μολονότι ήταν προφανής, κανείς δεν της είχε δώσει σημασία. Οτι στον Ολυμπιακό η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι κάτι το αυτονόητο για τον προπονητή, που παίρνει πόδι μετά τον αποκλεισμό στην Ευρώπη. Ηταν αυτό που έλεγαν και παράγοντες του Ολυμπιακού στην αρχή της συνεργασίας τους με τον Λεμονή. «Ασε τον να πάρει το βάρος του αποκλεισμού στην Ευρώπη και μετά φέρνουμε ξένο προπονητή, που θα ξεκινήσει με καθαρό το μητρώο στην ομάδα». Είτε συμπτωματικά είτε από εκτίμηση, ο Λεμονής, που ξέρει καλύτερα τον Ολυμπιακό από ό,τι Αρμένης του Γιουσουρούμ το μουλτεζίμ, κατάλαβε τη μεγάλη αλήθεια. Και σήμερα με μία πρόκριση στους «16», ακόμα και αν ο Ολυμπιακός χάσει το πρωτάθλημα, πιθανότατα θα κάνει και την προετοιμασία της επόμενης σεζόν.

Οσο για τον Παναθηναϊκό, το επιχείρημα ότι οι μέτριες εμφανίσεις δεν μετράνε, αλλά το μόνο που μετράει είναι οι βαθμοί, θα είχε λογική αν οι βαθμοί δεν χανόντουσαν από τις μέτριες εμφανίσεις. Γιατί με μέτρια εμφάνιση κερδήθηκαν οι τρεις πόντοι στο Καυταντζόγλειο, αλλά με μέτρια επίσης εμφάνιση χάθηκαν οι δύο πόντοι στη Λεωφόρο από την Ξάνθη. Και επειδή η λογική σειρά «πέρναγε ένα κανελί σκυλί όταν έγινε η έκλειψη, άρα εκλείψεις γίνονται όταν περνάνε κανελιά σκυλιά» είναι ένα πανάρχαιο λάθος που οδήγησε στις προλήψεις, οι καλές εμφανίσεις φέρνουν τους βαθμούς. Ο Παναθηναϊκός πράγματι έχει χάσει πρωταθλήματα που έκανε καλές εμφανίσεις, όπως το τέταρτο σερί του Ολυμπιακού και το πρωτάθλημα του τελικού της Ριζούπολης, αλλά δεν τα έχασε επειδή έκανε καλές εμφανίσεις. Τα έχασε από τη διαιτησία ή την τρομοκρατία. Αφού λοιπόν σήμερα τρομοκρατία δεν υπάρχει και από τη διαιτησία τουλάχιστον στα ματς με τη Λάρισα και τον Ηρακλή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει παράπονο, ας παίξει καλή μπάλα και ας δούμε τι θα γίνει. Διαφορετικά το «κακή μπάλα, αλλά πρωτάθλημα» ακούγεται σαν τα κρεμαστάρια που δεν τα φτάνει η αλεπού.


Πριν από μισή δεκαετία ο Μάκαρος με τους δύο Χρυσόστομους έγραφαν ιστορία στην ΑΕΚ, ο κοσμαγάπητος Φιλιππίδης τα έβαζε με τον Ευθυμιάδη και ο Πέτρος Στάθης με τον μακαρίτη τον Παθιακάκη ξεκίναγε το μεγάλο ταξίδι στη Λατινική Αμερική. Στη Θεσσαλονίκης ο Μυτιληναίος, ο Ζαχουδάνης, ο Αντριάς και ο Μπατατούδης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δώσουν χρώμα στο ποδόσφαιρο. Αλλά και στις υπόλοιπες ομάδες ο Θωμάς έδινε εκείνο το football noir στην ομάδα του Αιγάλεω, ο Κανελλάκης με τον Λουκόπουλο μπορούσαν να μαντέψουν τα αποτελέσματα των ομάδων τους για τις τρεις ερχόμενες σεζόν, ο Μπέος έδινε ειδικό βάρος στον Πανιώνιο και ο Αγγελόπουλος την εξωτική μαγεία από τη «μαύρη ήπειρο» στην Καλαμαριά. Από το λαμπρό οικοδόμημα εκείνων των ημερών τι έχει απομείνει σήμερα; Αντε ο Πανόπουλος της Ξάνθης, που σαν μαθητής του «ζεν» συνεχίζει να ψάχνει να κάνει τη ζωή πενηνταράκια, ο Φανούρης Βατσινάς του ΟΦΗ, μια όαση ανεξαρτησίας από τις μεγάλες ομάδες των Αθηνών, και ο Κομπότης του Λεβαδειακού με το μισόκιλο χρυσό μενταγιόν στα τριχωτά του στήθια. Οι υπόλοιποι απελπισία… Οπότε μια είδηση, που υπάρχει περίπτωση να χαθεί στα ψιλά, καλό είναι να τονιστεί με την ελπίδα ότι ένα Ελληνόπουλο, ο Αλκι Ντέιβιντ, μπορεί να βοηθήσει στη γραφική αναβάθμιση του σκληρά δοκιμαζόμενου ελληνικού ποδοσφαίρου.

Σύμφωνα με το αγγλικό περιοδικό «Sporting Life», ο Αλκι Ντέιβιντ ενδιαφέρεται να δώσει 60 εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει την Κόβεντρι. Σύμφωνα με τη βιογραφία στο imdb, o Αλκι Ντέιβιντ γεννήθηκε στη Δυτική Αφρική το 1968, κατατάχθηκε ως εθελοντής στον βρετανικό στρατό, δούλεψε στα εργαστήρια της Κόκα Κόλα, σε ιχθυοτροφείο, ήταν δάσκαλος του θαλάσσιου σκι και των υποβρύχιων καταδύσεων, παραγωγός ραδιοφώνου, ενώ το 1991 πήρε το δίπλωμά του από το Royal College of Arts και πήγε να βρει τη μοίρα του στην Καλιφόρνια. Οπου δημιούργησε την εταιρεία παραγωγής BHVG, μετά την πούλησε για να κάνει μια άλλη εταιρεία -αυτή τη φορά στην Αγγλία- την 111 Pictures Ltd, και το μεγαλύτερο πρακτορείο μοντέλων στη Βρετανία, το ICM. Ο Ντέιβιντ, που ψηφίστηκε από το ελληνικό περιοδικό «Scandal» ως πιο σέξι άνδρας στη Γη, υπoλογίζεται ότι έχει περιουσία έξι δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει παίξει ως ηθοποιός στο «Οπα» του Κακογιάννη, αλλά και στο «London Kebabs» του πάντα αγαπημένου σκηνοθέτη Πιέρ Τατάρκα, ενώ από το 1995 έχει σχηματίσει την «Ancient Greek for Life», μια μη κερδοσκοπική οικολογική εταιρεία που ασχολείται με τον καθαρισμό των ελληνικών βυθών και δίνει διαλέξεις στα σχολεία, αμφότερα γεγονότα που προφανώς μου διαφεύγουν, αφού ούτε σχολείο πάω ούτε βουτάω κάτω από το νερό με τα μάτια ανοιχτά. Πάντως ομολογώ ότι το βιογραφικό του Αλκι Ντέιβιντ με εντυπωσίασε. Μέχρι να θυμηθώ ότι, αν ο Αλκι έχει χαρτί που τον φέρει να έχει υπηρετήσει στον βρετανικό στρατό, και εγώ έχω άλλο που με φέρει να ήμουν ένας από τους καλύτερους μεσίτες στο Τορόντο. Οσο για το «πιο σέξι άνδρας στη Γη», προφανώς το έγκριτο «Scandal» δεν ρώτησε τις φίλες του Αλκι, αλλά όχι και τις δικές μου…

Τέλος πάντων, το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι μία έκκληση. Γιάννη Βαρδινογιάννη, σε παρακαλώ. Για τον Βαρδή, για τον Βέλιτς, για τον Γκόντζο, για τον Βύντρα. Για όποιον, τέλος πάντων, αγαπάς. Μη σταθείς εμπόδιο στον Αλκι Ντέιβιντ, αν κάνει πρόταση αγοράς του Παναθηναϊκού. Οχι μόνο ο Παναθηναϊκός, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζονται τον Αλκι Ντέιβιντ. Δηλαδή τι μπορεί να πει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος σε έναν άνθρωπο που στα 23 του ήταν μισθοφόρος, ραδιοφωνατζής καλύτερος από τον Ταμπάκο, δάσκαλος στις παραλίες και είχε πάρει και το πτυχίο του από την Καλών Τεχνών; Οτι αγαπάει τον Παναθηναϊκό, που είναι ενιαίος και αδιαίρετος, αλλά πρώτα πρέπει να κάνουν μια γενική συνέλευση για να δει τι πιστεύει ο Πανάκης και ο Αλούπης; Συγγνώμη, αλλά μη χέσω… Ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τον Αλκι εκτός του Σταθοκωστόπουλου; Κανείς. Από τις άλλες ομάδες; Αντε ο Βιολίδης στον ΠΑΟΚ να μπορέσει να του αντισταθεί για ένα γύρο. Ολυμπιακός και ΑΕΚ έχουν τύχη μόνο αν γυρίσουν πίσω ο Σαλλιαρέλης και ο Alejandro Sklavenitis.

Αναφερόμενος λοιπόν σε γύρους να σημειώσω ότι το ματς του «Iron» Mike Zambidis μάζεψε 10.000 κόσμο στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Οπου ο «Iron» Mike πέταξε νοκ άουτ στον τρίτο γύρο τον αντίπαλό του, Ισπανό Μπερνάρντο Μαρμπάν ντε λα Χόρα, που πρέπει να είναι ο πιο αντιπαθής Ισπανός μετά τον πρόεδρο της Μπέτις, Λοπερά, που ακόμα φαρμακώνει τον Λορένσο Σέρα Φερέρ. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ματς, αφού από την αρχή ο «Iron» Mike είχε την υπεροχή απέναντι στον αντίπαλό του, τον οποίο άφησε να «ζήσει» μέχρι τον τρίτο γύρο, όταν του κόλλησε τρία συνεχόμενα overhead και στο τέλος έπεσε μία γονατιά στο σαγόνι για να τον ισιώσει.
Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω το ματς λόγω της εκπομπής στον Alpha, αλλά από ό,τι μου είπαν, ο κόσμος γούσταρε με τρέλα. Αν στο μέλλον διορθωθεί το τέμπο, αφού δεν στέκει Κυριακή βράδυ μια διοργάνωση να ξεκινάει στις επτάμισι και να τελειώνει στις δώδεκα παρά, και υπάρξει κάποιο πρόγραμμα αγώνων, ώστε ο κόσμος να αναγνωρίζει αθλητές, το kick boxing, μπορεί να έχει μέλλον στην Ελλάδα. Αυτό που δεν μοιάζει να έχει κανένα μέλλον είναι η κλασική πυγμαχία.

Την ίδια ώρα που ο «Iron» Mike συγκέντρωνε δέκα χιλιάδες στο ΟΑΚΑ οι τελικοί του πανελληνίου πρωταθλήματος πυγμαχίας διεξάγονταν στο κλειστό γήπερο «Πρόνοιας» του Κερατσινίου. Και φυσικά είχαν ανάλογο αριθμό θεατών με την τοποθεσία του σταδίου.