Η 9η Δεκεμβρίου ξυπνάει πάντα ευχάριστες αναμνήσεις σε όλους όσοι έχουν δεθεί με τον Παναθηναϊκό. Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το μεγάλο παιχνίδι με τη Χόνβεντ. Στις 9/12/1987 σημειώθηκε μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και η μεγαλύτερη σε ό,τι αφορά ελληνικούς συλλόγους σε διπλά παιχνίδια στην Ευρώπη, που οδήγησε το «τριφύλλι» στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ. Είχαμε αποκλείσει εκείνη τη σεζόν τις σπουδαίες Οσέρ και Γιουβέντους και ακολουθούσαν οι Ούγγροι.
Στο πρώτο ματς χάναμε 5-0 και με δύο δικά μου γκολ το τελικό αποτέλεσμα ήταν 5-2. Στον επαναληπτικό και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του Παναθηναϊκού δεν πίστευε στη μεγάλη ανατροπή. Γέμισε όμως το ΟΑΚΑ. Υπήρχε sold out στα εισιτήρια, διότι ο κόσμος γνώριζε τις δυνατότητες της ομάδας και ήλπιζε στο καλύτερο. Ξεκινήσαμε με ένα γρήγορο γκολ, επικράτησε ντελίριο στις εξέδρες και το 5-1 ήρθε φυσιολογικά. Ολοι οι Παναθηναϊκοί πανηγύριζαν εκείνη την ημέρα. Πριν από τον αγώνα ξέραμε ότι θα είναι πολύ δύσκολο να σημειώσουμε τρία γκολ ή περισσότερα, εφόσον δεχόμασταν κάποιο, όπως κι έγινε.
Είχαμε όμως πίστη στις δυνατότητές μας. Η Χόνβεντ ήταν καλό σύνολο, αλλά όχι υπερομάδα. Μπήκαμε να δώσουμε ό,τι είχαμε και πετύχαμε αυτή την ιστορική ανατροπή και πρόκριση πριν μας σταματήσει η Μπριζ σε δύο συγκλονιστικά ματς (2-2 στην Αθήνα και 1-0 στο Βέλγιο).
Ελπίζω αυτή την ιστορική ημερομηνία ο νέος Παναθηναϊκός να επιστρέψει στις νίκες έπειτα από δύο ισοπαλίες. Για μένα μπορεί να τα καταφέρει. Ο Ηρακλής δεν είναι το φόβητρο. Παίζει στην έδρα του, αλλά πρόκειται για ένα ανοιχτό, μεγάλο γήπεδο και πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός έχει την ποιότητα να πάρει τους βαθμούς. Και αισιοδοξώ ότι θα τους πάρει. Τρίτη στη σειρά απώλεια βαθμών, άλλωστε, θα είναι οδυνηρή.