Οταν το ταλέντο γίνεται επάγγελμα

Γιατί είναι σπουδαίο το αποτέλεσμα που πήρε στη Ρώμη ο Ολυμπιακός; Οχι πάντως για τη βαθμολογία του ομίλου. Μετά τη νίκη της Βέρντερ Βρέμης επί της Ρεάλ, η νίκη επί της Λάτσιο και η ισοπαλία με 2-2 είχαν ακριβώς την ίδια βαρύτητα: και στη μια και στην άλλη περίπτωση ο πρωταθλητής για να προκριθεί χρειάζεται μια ισοπαλία με τους Γερμανούς. Ομως το ποδόσφαιρο δεν μετριέται μόνο με βαθμούς και το Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι μια διοργάνωση συλλογής αποτελεσμάτων. Υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα.

Γιατί ήταν σημαντικό το αποτέλεσμα που πήρε ο Ολυμπιακός στο «Ολίμπικο»; Γιατί δεν το πήρε έχοντας εκτυφλωτική απόδοση. Ο Ολυμπιακός δεν έκανε το καλύτερό του παιχνίδι: στη Μαδρίτη είχε παίξει πέντε φορές καλύτερα. Δεν ήταν επίσης εντυπωσιακά ψυχωμένος: στη Βρέμη το τελευταίο τέταρτο σπέρνει ανατριχίλες κάνοντας μια αληθινή κατάθεση ψυχής. Στη Ρώμη ο Ολυμπιακός είχε σχέδιο, μυαλό και μεθοδικότητα: ό,τι δηλαδή του έλειψε τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Μεγάλα

Δεν υπάρχει ομάδα που να χρησιμοποιεί το Τσάμπιονς Λιγκ για να κάνει πασαρέλα. Η διαφορά αυτών που διακρίνονται από εκείνους που αποτυγχάνουν (αν και έχουν δυνατότητες) είναι ότι οι πρώτοι ξέρουν να διαχειρίζονται σωστά τις όποιες αρετές τους και τα όπλα τους. Τι είναι όπλο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο; Η πληρότητα του ρόστερ. Το μεγάλο μπάτζετ. Η πείρα. Υπάρχουν όμως κι άλλα. Η ψυχραιμία, ο σχεδιασμός, η μεθοδικότητα, η αγωνιστική τακτική, η νοοτροπία, η ομοψυχία, το πάθος δεν μετρούν λιγότερο. Το θέμα είναι ό,τι έχεις να το χρησιμοποιείς κι ό,τι μπορείς να δώσεις, να το δίνεις. Αυτό δεν έχουν καταλάβει χρόνια τώρα στον Ολυμπιακό και γι' αυτό στο Τσάμπιονς Λιγκ σπάζανε τα μούτρα τους.

Τακτική

Στο «Ολίμπικο» ο Ολυμπιακός είχε γνώση του αντιπάλου και εξαιτίας αυτού του στοιχείου είχε και την πρέπουσα τακτική. Η Ρεάλ Μαδρίτης και η Βέρντερ Βρέμης, δύο ομάδες που δουλεύουν με προπονητές που δεν συνηθίζουν να παρακολουθούν τον αντίπαλο και να προσαρμόζουν σε αυτόν το παιχνίδι τους, αυτά τα στοιχεία όταν αντιμετώπισαν τη Λάτσιο δεν τα είχαν και για αυτό δεν νίκησαν. Και οι δύο επιτέθηκαν στη φτωχή από ονόματα άμυνα της Λάτσιο κι έπαιξαν το παιχνίδι του Ντέλιο Ρόσι: ο Πάντεφ κι ο Ρόκι βρήκαν χώρους κι έκαναν ζημιές. Ο Λεμονής και ο Ολυμπιακός του αυτό το λάθος δεν το έκαναν.

Του χεριού

Το παιχνίδι του «Ολίμπικο» είμαι βέβαιος ότι άρεσε πολύ στον προπονητή του Ολυμπιακού -ίσως πιο πολύ κι από αυτό της Μαδρίτης. Ενας προπονητής σπανίως κερδίζει παιχνίδια κι ακόμα πιο σπάνια τα χάνει. Στην πραγματικότητα ακόμα και ο καλύτερος των προπονητών εξαρτάται αποκλειστικά από τη διάθεση των παικτών, από τη δική τους όρεξη να ακολουθήσουν τις οδηγίες του. Στην προκειμένη περίπτωση ο Λεμονής έχει την τύχη να στηρίζεται σε ένα γκρουπ που τον ακούει και πιστεύει στο σχέδιό του όποιο κι αν είναι αυτό. Χθες ο Λεμονής πρέπει να καταχάρηκε όταν είδε παίκτες να βάζουν στην άκρη το εγώ τους για χατίρι του πλάνου και να αντιστέκονται στον πειρασμό να πάρουν την μπάλα και να κάνουν χαζό τον προσωπικό τους αντίπαλο, που, σημειωτέον, τους φαίνονταν και του χεριού τους. Ο Λεμονής πρέπει να ενθουσιάστηκε όταν είδε στο βίντεο τον «Τζόλε» και τον Γκαλέτι να κυνηγάνε τον Μπεχραμί και τον Κολάροφ, όταν παρατήρησε τη στωικότητα του Λούα Λούα στο να κυνηγάει κάθε χαμένη μπάλα, όταν είδε τον Αντζα και τον Ζεβλάκοφ να μη βγαίνουν από το ένα τέταρτο του γηπέδου μολονότι οι χώροι που η Λάτσιο άφηνε στον άξονα ήταν αληθινή πρόκληση για αμυντικούς που ξέρουν μπάλα. Το ματς δεν είχε φάσεις γιατί ο Ολυμπιακός δεν το θέλησε. Η Λάτσιο ευθύς εξαρχής ξέραμε ότι τέτοιες μπορούσε να κάνει λίγες.

Αποστολές

Στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ είδαμε την ωριμότητα του καλού αυτού Ελληνα προπονητή. Στον Λεμονή έκαναν καλό οι αποστολές αυτοκτονίας σε ομάδες όπως η Καλλιθέα και η Ξάνθη. Βγαίνοντας από το θερμοκήπιο του Ολυμπιακού, ο κόουτς είδε την πραγματικότητα. Εχασε ματς από καλύτερους προπονητές, σπούδασε τη δυσκολία, εκτίμησε αρετές που δεν γνώριζε ότι υπάρχουν. Κάποτε, όταν ήταν στον Ολυμπιακό, έλεγε ότι δουλεύει σε ένα σωματείο που του παρέχει τα πάντα κι ένιωθε για αυτό περήφανος. Το να σου παρέχουν τα πάντα καμιά φορά δεν είναι καλό -ειδικά όταν είσαι νέος και το ταλέντο σου πρέπει να το κάνεις επάγγελμα.

Λιλ

Πριν από τέσσερα χρόνια ο Ολυμπιακός του Λεμονή δεν θα έκανε ποτέ ένα τέτοιου τύπου παιχνίδι. Θυμάμαι τις ήττες από τη Μακάμπι και τη Λιλ σε ουδέτερα γήπεδα: για διαφορετικούς λόγους και στη μία περίπτωση και στην άλλη ο κόουτς είχε κάνει ένα ακατανόητο στους τρίτους τακτικό χαρακίρι. Με τη Μακάμπι δεν είχε κάνει τίποτα για να περιορίσει τον Τζιοβάνι Ρόσο και τον Αγεγκμπένι, με τη Λιλ είχε χρησιμοποιήσει στην ίδια ενδεκάδα τον Ρόμπερτς, τον Οφορίκουε και τον Ζιοβάνι και είχε περάσει τον Νινιάδη στη θέση του Μαυρογενίδη στο δεύτερο ημίχρονο! Γιατί; Γιατί παιδευόταν να αποδείξει ότι ο Ολυμπιακός έχει ένα δικό του δρόμο προς την ευρωπαϊκή διάκριση και ότι οι ιδεοληψίες μιας μερίδας των οπαδών του μετράνε πιο πολύ από τη λογική του ποδοσφαίρου.

Δουλειά

Σήμερα ο Λεμονής είναι προπονητής. Γιατί έχει σχέδιο, αναλύει τους αντιπάλους, γνωρίζει το δυναμικό που έχει στα χέρια του, δεν προσπαθεί να αποδείξει, αλλά να κερδίσει. Κυρίως ξέρει ότι η αποτυχία και η επιτυχία χωρίζονται από μια πολύ λεπτή γραμμή: τη λεπτή γραμμή της σιγουριάς. Σε αυτή πρέπει να μπορείς να περπατάς, αφήνοντας στην άκρη κρίσεις παραγόντων, συμβουλές φίλων, καλά και κακά σχόλια δημοσιογράφων και πρωτοσέλιδα. Ολα αυτά πρέπει να σε θυμώνουν ή να σε διασκεδάζουν. Δεν ήταν και δεν θα γίνουν ποτέ αυτά η κύρια δουλειά σου…

Εμπόριο διαμαρτυρίας

Oι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσά τους ο φίλος μου Γρηγόρης Ψαριανός και οι συμπαθέστατοι κύριοι Μιχάλης Παπαγιαννάκης και Γιάννης Δραγασάκης, κατέθεσαν επερώτηση στη Βουλή για το θέμα του γηπέδου του Πανιωνίου. Αφού υπενθυμίζουν τους συντελεστές δόμησης της περιοχής και τις περιπέτειες της έγκρισης του σχεδίου από το δημοτικό συμβούλιο, καταλήγουν ρωτώντας τους αρμόδιους ποια είναι η θέση τους για το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων γιγαντιαίων εγκαταστάσεων στον συγκεκριμένο χώρο του Σταδίου Πανιωνίου. Το ερώτημα είναι ρητορικό. Οι ίδιοι στην επερώτησή τους υποστηρίζουν ότι οι νέες εγκαταστάσεις πρόκειται να γίνουν «στο κέντρο του ασφυκτικά πυκνοδομημένου πολεοδομικού ιστού της Νέας Σμύρνης» και ότι αυτές «θα δυναμιτίσουν και θα υποβαθμίσουν δραματικά τη ζωή όχι μόνο των περίοικων, αλλά και όλης της πόλης». Με απλά λόγια ρωτάνε τη γνώμη του ΥΠΕΧΩΔΕ και εμμέσως πλην σαφώς δηλώνουν τη δυσφορία τους προς το σχέδιο. Ολα αυτά θα ήταν απολύτως θεμιτά και θα με έβρισκαν και σύμφωνο, αν ταυτόχρονα οι ερωτώντες μού εξηγούσαν και τι ακριβώς προτείνουν.

Να δεχτώ ότι οι γιγαντιαίες εγκαταστάσεις μπορεί να είναι πρόβλημα. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω πώς γίνεται ως ενεργοί πολίτες να υπερασπιζόμαστε αυτό το χάλι που υπάρχει στην περιοχή σήμερα, αφορίζοντας κάθε τι καινούργιο που πάει να γίνει. Ειλικρινά δυσκολεύομαι να δω τι το καλό έχει το συγκεκριμένο σημείο της Νέας Σμύρνης ώστε να το κηρύξουμε διατηρητέο. Τι άραγε υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Το γήπεδο που υπάρχει είναι παλιό, αντιλειτουργικό και σε λίγο καιρό θα είναι παντελώς ακατάλληλο. Οι τριγύρω εγκαταστάσεις δεν χρησιμοποιούνται ούτε για στάθμευση. Οι δρόμοι πήζουν διότι λείπουν τα πάρκινγκ και ο Πανιώνιος, αν μείνει χωρίς καινούργιο γήπεδο, είναι θέμα χρόνου να βουλιάξει οικονομικά. Ο Παπαγιαννάκης με τον Δραγασάκη μπορεί να ρωτήσουν τον Ψαριανό ποιο είναι το μέλλον μιας ΠΑΕ χωρίς μοντέρνο γήπεδο. Του το έχει εξηγήσει επαρκώς ο Ντέμης!

Αν από τη Νέα Σμύρνη έλειπε το πράσινο, θα 'λεγα να ανατιναχτεί το γήπεδο και να φτιάξουμε ένα ωραίο πάρκο. Πολλοί θα διαφωνούσαν, αλλά θα υπήρχε ο αντίλογος ότι η ποιότητα ζωής επιβάλει θυσίες. Ομως η Νέα Σμύρνη και πράσινο έχει και καθαρή είναι και δόξα τον Κουτελάκη δεν στερείται αθλητικών εγκαταστάσεων για παιδιά και λοιπούς αθλούμενους. Αν κάτι της λείπει είναι να ομορφύνει αυτό το σημείο της. Και να αποκτήσει ο Πανιώνιος (που είναι η ψυχή της Νέας Σμύρνης) ένα γήπεδο που θα του εξασφαλίζει πόρους και μέλλον…

Κουλουβάχατα

«Κουλουβάχατα» έγιναν στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ με τον καβγά των δικηγόρων τους στον αθλητικό δικαστή. Γνωρίζοντας τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, το πλέον υπερβολικό που κυκλοφορεί είναι ότι ο Γιώργος Στράτος, δικηγόρος και αντιπρόεδρος του ΠΑΟ, ανέβασε υπερβολικά τους τόνους ακολουθώντας μια προσωπική τακτική! Από την άλλη ο Χάρης Γρηγορίου, δικηγόρος της «Ενωσης» στην ιστορική εκδίκαση, είχε σαφείς εντολές να μην απαντήσει σε οτιδήποτε κι αν ακούσει από τους αντίδικους. Η ΑΕΚ δεν ήθελε να δώσει συνέχεια, αλλά κύκλοι της ΠΑΕ, μετά και την ανακοίνωση που έβγαλε προσωπικά εναντίον του Ντέμη ο ΟΦΗ (παρά τη σιγή ασυρμάτου που είχε ζητήσει στη Σούπερ Λίγκα ο Τζίγκερ!), δεν κρύβουν τη δυσαρέσκειά τους για τις εξελίξεις καθώς και για κάποια δημοσιεύματα που ακολούθησαν. Ο Γρηγορίου κι ο Στράτος είναι «αδέρφια». Αλλά και η δουλειά, δουλειά…