Ναι, ήταν το συλλαλητήριο που βοήθησε για να πάρει σύντομα το προβάδισμα και να είναι εντυπωσιακός. Ναι, ήταν και η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, με τους οπαδούς να «σπρώχνουν» τον ΠΑΟΚ στη νίκη.
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνά κανείς -όπως φαίνεται, φροντίζει ο ίδιος ο ΠΑΟΚ να μας το θυμίζει- ότι δεν είναι η ομάδα για την οποία μπορεί κάποιος να είναι απόλυτα σίγουρος ότι κλειδώνει ένα παιχνίδι, ακόμα και όταν σημειώνει τρία γκολ με το «καλημέρα».
Θυμηθείτε τι είχε γίνει με τον ΟΦΗ, όταν και πάλι έδειξε ότι είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, ότι μπορεί να διευρύνει το σκορ, αλλά τον πρόδωσε η άμυνά του.
Χθες απλώς διόρθωσε μερικές λεπτομέρειες και έκανε ένα ουσιαστικό βήμα προόδου για να μην μπει σε περιπέτειες μετά το ονειρικό ξεκίνημα. Και αυτό ήταν το όφελος από τη νίκη επί του Πανιωνίου. Εχασε ορισμένες ευκαιρίες, αλλά έδωσε πολύ χώρο στον αντίπαλο στο δεύτερο μέρος, αποδεικνύοντας και πάλι ότι δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε απόδοση με διάρκεια από αυτή την ομάδα. Κι ας κάνει αλλαγές ο Σάντος για να φρεσκάρει τις «γραμμές» του, όπως είναι υποχρεωμένος. Δεν βρίσκει την ανάλογη ανταπόκριση, κάτι που συμβαίνει σε πολλές από τις αναμετρήσεις του ΠΑΟΚ, σαν να πηγαίνουν στον βρόντο οι επινοήσεις του για να ενισχύσει το σχήμα του στην τελική ευθεία ενός αγώνα.
Συζητούμε για μια εμφάνιση που στο πρώτο μέρος είχε τόσα πολλά θετικά για να τα συγκρατήσει ένας προπονητής και σε συνδυασμό με τη νίκη θα ήταν άδικο να αναζητούμε τα στραβά και τα ανάποδα. Ετσι κι αλλιώς, ο αγώνας με τον Πανιώνιο φάνηκε να είναι η συνέχεια του συλλαλητηρίου και πολύ δύσκολα θα γλίτωνε όποιος βρισκόταν απέναντι στον ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα...