Aλλος για το ταμείο ανεργίας;

Tο περασμένο Σάββατο έπαιξαν στο Ελληνικό Πανιώνιος - ΑΕΚ, με κοινό παρονομαστή την αναταραχή που προκλήθηκε από την πρώιμη αλλαγή προπονητή. Ο Αγγελος Κορωνιός έφυγε από την «Ενωση» μετά τη 2η αγωνιστική, ο Μηνάς Γκέκος απολύθηκε από τον Πανιώνιο λίγο πριν από την 4η. Ο Νέναντ Μάρκοβιτς και ο Βαγγέλης Αγγέλου πήραν το βάπτισμα του πυρός στην Α1 με αντίπαλο έναν άλλον «ρούκι». Ο ένας τον άλλον.

Εδώ στο αεροδρόμιο του Βίλνιους απ' όπου γράφω αυτό το κείμενο, δυσκολεύομαι να βρω πότε παίζουν μεταξύ τους Μαρούσι και ΑΓΟ Ρεθύμνου. Αν τα καπρίτσια της κληρωτίδας έφερναν αυτές τις δύο ομάδες αντιμέτωπες το Σάββατο 17 Νοεμβρίου, αύριο για να μην ψάχνετε, θα είχαμε επανάληψη του σεναρίου, για να το μάθουμε απ' έξω και να το εμπεδώσουμε.

Η εκπρόσωπος των βορείων προαστίων της Αθήνας και η όψιμη αντιπρόσωπος της Κρήτης ανακοίνωσαν με διαφορά λίγων ωρών την εκπαραθύρωση των προπονητών τους. Ο Ντάρκο Ρούσο και ο Στέργιος Κουφός πήραν την άγουσα για το ταμείο ανεργίας.

Η απόλυση του Σέρβου δεν θα πρέπει να θεωρηθεί έκπληξη, διότι επί των ημερών του το Μαρούσι άλλαξε επίπεδο και έγινε από μεγαλομεσαίο, μικρομεσαίο, υποψήφιο ακόμα και για υποβιβασμό.

Ο Κουφός, όμως, είναι ο προπονητής που βοήθησε τον ΑΓΟΡ να αποκτήσει οντότητα, να κάνει πρωταθλητισμό στην Α2, να τοποθετήσει την πόλη στον χάρτη του μπάσκετ και τελικά να διαβεί τις πύλες της Α1. Μοιάζει άκομψη η σπουδή της διοίκησης να αλλάξει προπονητή στο πρώτο στραβοπάτημα, ταυτόχρονα όμως «δικαιολογείται» από το όνομα του αντικαταστάτη. Οποια ομάδα αυτού του επιπέδου έχει τη δυνατότητα να προσλάβει τον Αργύρη Πεδουλάκη, το κάνει χωρίς να σκέφτεται το fair και το unfair. Ή μήπως δεν θα απέλυε αυτοστιγμεί το Μαρούσι τον τυχόν επιτυχημένο Ρούσο, αν μπορούσε να ξαναφέρει πίσω τον Παναγιώτη Γιαννάκη;

Αν μη τι άλλο, φαίνεται ότι οι ομάδες που προχώρησαν σε γρήγορες αλλαγές βρίσκουν αντικαταστάτες ικανότερους από εκείνους που κούνησαν το μαντίλι. Ο Αγγέλου έχει πείρα μεγαλύτερη του Κορωνιού, ο Μάρκοβιτς διαθέτει τη φλέβα προπονητή που μάλλον έλειπε από τον Γκέκο, ο δε Πεδουλάκης είναι κοντά στην κορυφή της ιεραρχίας των Ελλήνων προπονητών. Του Αμαρουσίου το επόμενο βήμα αναμένεται με ενδιαφέρον, αν και το χθεσινό ρεπορτάζ έδινε τον Νίκο Λινάρδο φαβορί για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας.

Οπως κι αν έχει το πράγμα, ο απολογισμός είναι θλιβερός. Πριν συμπληρωθεί μήνας από την έναρξη του πρωταθλήματος, τέσσερις πρόεδροι είπαν «mea culpa» και προχώρησαν σε αλλαγή προπονητή. Ο προγραμματισμός του καλοκαιριού εκτοξεύτηκε στα σκουπίδια και η υπομονή έγινε είδος εν ανεπαρκεία. Ποιος έχει σειρά να απολυθεί; Αν ήμασταν στην Αγγλία, οι μπούκηδες θα έβγαζαν πυρετωδώς τις αποδόσεις και θα δέχονταν στοιχήματα.

Νομίζω, πάντως, ότι το επόμενο «διαζύγιο» θα έχει να κάνει με αιτίες εξωαγωνιστικές. Οι Ελληνες προπονητές έχουν συνηθίσει να δουλεύουν δίχως να πληρώνονται έγκαιρα, οι ξένοι όμως όχι.