Το φαινόμενο των προπονητών

Και μη χειρότερα. Βαδίζουμε προς την 5η αγωνιστική της Α1 και ήδη 4 προπονητές είδαν την πόρτα της εξόδου. Το... κακό ολοκληρώθηκε χθες, όταν Μαρούσι και Ρέθυμνο αποφάσισαν να λύσουν τη συνεργασία τους με τον Ντάρκο Ρούσο και τον Στέργιο Κουφό αντίστοιχα.

Η αρχή είχε γίνει λίγο μετά την πρεμιέρα, όταν ο Αγγελος Κορωνιός αποχώρησε από τον πάγκο της ΑΕΚ. Δύο εβδομάδες μετά ήταν η σειρά του Πανιωνίου να κάνει τη δική του αλλαγή, με τον Νέναντ Μάρκοβιτς να διαδέχεται τον Μηνά Γκέκο. Ισως και το «4 στα 4» να είναι παγκόσμιο ρεκόρ, αφού δεν θυμόμαστε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να έχουν αλλάξει τόσοι πολλοί προπονητές. Το θέμα, όμως, δεν είναι μόνο... ελληνικό. Για το φετινό μιλάμε. Στην Ιταλία π.χ. ήδη έχουν γίνει αρκετές αλλαγές. Ο Ντέιβιντ Μπλατ έφυγε το καλοκαίρι από την Μπενετόν και η τελευταία δεν μπορεί να συνέλθει. Τη θέση του κόουτς Ραμάλι, που ξεκίνησε τη σεζόν, πήρε ο μέχρι πρότινος βοηθός του, Βιτούτσι, αλλά ετοιμάζεται να φύγει κι αυτός. Ο Οκτάι Μαχμούτι ήδη ετοιμάζει τις αποσκευές του για να εγκατασταθεί στο Τρεβίζο. Στο Μιλάνο ο Ζάρε Μαρκόφσκι έφυγε πολύ πιο νωρίς. Μάλλον και ο αντικαταστάτης του Ατίλιο Κάγια δεν θα αργήσει να τον ακολουθήσει, μια και τα αποτελέσματα συνεχίζουν να είναι αρνητικά. Ο Τέομαν Αλιμπέγκοβιτς αποχαιρέτησε προχθές τη Σκαφάτι, δίνοντας τη θέση του στον Μάρκο Καλβάνι.

Σε δύο χώρες, λοιπόν, όπου το αίμα των ανθρώπων βράζει, τα πηγαινέλα στις τεχνικές ηγεσίες είναι... αμέτρητα. Αλλά και στα υπόλοιπα πρωταθλήματα οι... γρήγορες αντικαταστάσεις προπονητών δεν λείπουν. Πώς μεταφράζονται; Ανυπομονησία για το αποτέλεσμα, έλλειψη φιλοσοφίας από πλευράς διοίκησης, ανεπάρκεια προπονητών. Ο,τι και να πει κανείς, «μέσα θα πέσει»! Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η συμβουλή-οδηγός είναι μία: μεγαλύτερη υπομονή.