Βλέπω σε ξένες χώρες να περνάνε νεκροφόρες!

Χθες ήταν η παγκόσμια μέρα κατά του διαβήτη. Διαβάζω ότι ο διαβήτης είναι μια ύπουλη ασθένεια που χτυπά συνήθως εκείνους που δεν αθλούνται, δεν κινούνται πολύ, δεν προσέχουν τη διατροφή τους και τρώνε περισσότερο από όσο πρέπει. Ως εκ τούτου, δεν μου κάνει εντύπωση που έγινε επίσημη ενημέρωση για το πρόβλημα στους Ελληνες βουλευτές σε ειδική εκδήλωση που έγινε στη Βουλή.

Χθες ένιωσα ένα είδος υπερηφάνειας για πρώτη φορά στη μικρή καριέρα μου. Οχι γιατί ανοίγοντας το ηλεκτρονικό κουτί με τα mail (sxard@yahoo.gr) βρήκα συνολικά 640, με τα οποία χαιρετίζατε την επιστροφή μου, αλλά γιατί ανακάλυψα πως
με διαβάζει ένα παιδικό μου είδωλο: ο Βαγγέλης Μπραουδάκης!

Κι εγώ τον διαβάζω τον Βαγγέλη, μολονότι μερικές φορές είναι δυσνόητος. Χθες ήταν αρκετά σαφής λέγοντας σκληρά λόγια για την ΕΡΤ. «Είναι θλιβερό όλο αυτό το σκηνικό παρακμής για τη δημόσια ελληνική τηλεόραση, διότι η ίδια διά των πρακτικών της έχει επιτρέψει να της συμπεριφέρονται έτσι, να της κάνουν δημοσιογραφικά μαθήματα, να θεωρούν (εκείνοι τους οποίους χρυσοπληρώνει κιόλας!) ότι η κρατική τηλεόραση είναι εταιρεία τους, τσιφλίκι τους», επισημαίνει και συνεχίζει: «Αντί, συνεπώς, η ΕΡΤ να διασφαλίζει το αυτονόητο, δηλαδή ότι το δημοσιογραφικό αποτέλεσμα που μας παρουσιάζει είναι εκείνο που αρμόζει στον δημόσιο χαρακτήρα της, κοντολογίς πλουραλιστικό και όσο το δυνατόν αμερόληπτο (στο ποδόσφαιρο, τουλάχιστον), πολιτεύεται λες και δεν έχει εκείνη αποκτήσει (πληρώνοντας αδρά) τα δικαιώματα μετάδοσης των αγώνων Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, αλλά ως οι ΠΑΕ να την έχουν αγοράσει»!

Σε ευχαριστώ, Βαγγέλη μου. Το ίδιο ακριβώς πράγμα είχα γράψει πρόπερσι το καλοκαίρι όταν η ΕΡΤ απέκτησε τα δικαιώματα του ΠΑΟ. Δεν μου κάνει εντύπωση που το θυμάσαι. Σε ευχαριστώ πολύ. Κι εγώ όταν το 'γραψα σε είχα στο μυαλό μου.

Εχοντας μια τρομερή απορία για το τι απαντά η ΕΡΤ στον Βαγγέλη (και όχι μόνο) έψαξα να βρω τι λέει επί του προκειμένου ο Κώστας Βερνίκος. Ο Κώστας μου μέχρι να αρχίσουν οι Μεσογειακοί και να πάρει το γραφείο Τύπου γράφει σε διάφορες εφημερίδες αλλά με ψευδώνυμα. Το αγαπημένο μου παιγνίδι είναι το «Ψάξε τον Βερνίκο». Είναι άραγε αυτός που γράφει τον «Καρχαρία» στο «Sportime» ή αυτός που γράφει τα νέα των αθλητικών media στην «Αξία»; 'Η μήπως τα κάνει όλα; Δεν το αποκλείω. Αλλωστε ο Κώστας έχει πολλά ψευδώνυμα.

Κάποτε στην ΕΡΤ λέγανε ότι ήταν ψευδώνυμο του Βερνίκου και το «Αρης Νικολάκης», αλλά αυτά είναι βλακείες. Ισως να είναι το «Αντώνης Κατσαρός», αλλά ούτε κι αυτό το πιστεύω.

Τέλος πάντων, έψαξα την απάντηση στην αρθρογραφία κάποιου που δεν κρύβεται: του Παύλου Παπαδημητρίου. Αλλά είχε ρεπό. Δράττομαι ωστόσο της ευκαιρίας για να σας παρουσιάσω ένα παλιότερο αλλά κλασικό κομμάτι που Παύλου, ένα κείμενο που θα το χαρακτήριζα ιστορικό!

Διαβάστε: «Προχθές το βράδυ ήμουν στο Βουκουρέστι για το παιχνίδι Στεάουα - Σεβίλλη. Κρύο, παγωνιά και κτηνώδης κίνηση στο Βουκουρέστι, τέλος πάντων, αυτή είναι άλλη ιστορία (σ.σ.: ανυπομονώ). Το μεσημέρι του αγώνα με πήρε τηλέφωνο ο φίλος μου ο Παναγιώτης (σ.σ.: ο Βαρούχας), με τον οποίο παίζουμε στοίχημα συνεταιρικά. "Πώς το βλέπεις το δικό σου παιχνίδι εκεί;", με ρωτάει. "Τι να σου πω, αδελφέ, έχει σοβαρές ελλείψεις η Σεβίλλη αμυντικά, αλλά όπως την κόβω την κατάσταση εδώ πέρα, για διπλό άχαστο το 'χω". Πηγαίνοντας στο γήπεδο για το ματς, πέρασα με το αυτοκίνητο της UEFA έξω από το κεντρικό κοιμητήριο του Βουκουρεστίου. Κούφια η ώρα, τα γραφεία τελετών είχαν εκτεθειμένα πάνω στο πεζοδρόμιο μια σειρά από φέρετρα. Αυτό ήταν! Επιασα το κινητό και πήρα τον Παναγιώτη! "Μεγάλε, είδα φέρετρα, παίξ’ το διπλό, δεν σπάει με τίποτε". Το παιχνίδι έγινε διπλό λοιπόν και μαζί με αυτό "πέρασαν" και η Λιόν (με χαμένο πέναλτι της Στουτγκάρδης) και η Φενερμπαχτσέ (αυτογκόλ το πρώτο γκολ) και η Μπαρτσελόνα. Αργά τη νύχτα, τη στιγμή που στο ξενοδοχείο έβλεπα τα γκολ των άλλων αγώνων και καταλάβαινα πως κερδίσαμε το στοίχημά μας, ήρθε SMS στο κινητό. Ηταν ο φίλος μου ο Παναγιώτης: "Μια χαρά τα καταφέραμε, αδελφέ, πάντα τέτοια". Τι τα θέλετε. Ο τζόγος κάνει τον άνθρωπο προληπτικό. Γι' αυτό, να 'στε ήρεμοι και να 'χετε τον νου σας...».

Συμπέρασμα: άμα δείτε τίποτα φέρετρα, παίξτε το σπίτι σας. Ολοι το Σ/Κ να πάρουμε σβάρνα τα νεκροταφεία να τα κονομήσουμε, με την υπογραφή του Πουρουπουπού.

Τουλάχιστον το «Sportime» μού έδωσε το κολάζ που βλέπετε: οι δέκα εντολές του Θωμά Μωυσή Μαύρου! Το ίδιο σκίτσο βγαίνει και σε σιδερότυπο για τους εκκεντρικούς. Τίποτα δεν με εντυπωσιάζει πλέον. Ή για να είμαι ειλικρινής σχεδόν τίποτα, αφού στο «Goal» της Τρίτης και 13 (να τες πάλι οι προλήψεις) εντυπωσιάστηκα από τη δήλωση Ρεχάγκελ «Εχω καλή διαίσθηση» που διάβασα στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας. Επειδή με τις διαισθήσεις και τα μεταφυσικά γενικότερα έχω μια αδυναμία, ανέτρεξα στις μέσα σελίδες για να διαβάσω περισσότερα σχετικά.

Τα περισσότερα ήταν άλλες 10 λέξεις. Ο Ρεχάγκελ προσερχόμενος στα εγκαίνια της χορηγού εταιρείας Rollman δήλωσε «Εχω καλή διαίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά στο Euro!Θα είμαστε και πάλι δυνατοί». Και το 'πε σε όλους και όχι μόνο στον καλό συνάδελφο από το «Goal» Κώστα Φιτσαντωνάκη που φωτογραφήθηκε μαζί του. Εκτός αν όλα ήταν ένα πρόσχημα. Η εκδήλωση, οι χορηγοί, οι καλεσμένοι! Ολα! Και αυτό για να βρει επιτέλους την ευκαιρία ο Ρεχάγκελ να μιλήσει με τον Φιτσαντωνάκη αποκλειστικά για να του πει αυτά τα λόγια που θα περάσουν στην ιστορία. Που για να είμαι ειλικρινής δεν τα πολυπιστεύω, γεγονός που δεν θα συνέβαινε αν τα έλεγε στον Βερνίκο. Ή σε έναν από τους Βερνίκους που κυκλοφορούν.