Ενα θύμα της παραγοντικής υποκρισίας

Περιμένοντας τα ματς του ΠΑΟ και του Αρη διάβαζα τα mail που μου έχετε στείλει αυτή την εβδομάδα για να αδειάσω λίγο το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr ). Διαπίστωσα κάτι αξιοπερίεργο: πολλοί αναγνώστες μου έγραψαν συμπαθητικά πράγματα για τον διαιτητή Βασίλη Τεροβίτσα –η παραίτησή του συζητήθηκε θετικά. Ο «Τέρορ» παραιτήθηκε πριν τον «καρατομήσουν» και η περίπτωσή του (παραδόξως, γιατί οι διαιτητές σπανίως βρίσκουν υποστηρικτές) αντιμετωπίστηκε με συμπάθεια. Ολοι γνωρίζουν ότι ο άνθρωπος ήταν από τους εντιμότερους του χώρου και στο φινάλε αυτό μέτρησε.


Δεν έγραψα σχεδόν τίποτα για την περίπτωση του Τεροβίτσα, αλλά διάβασα πάρα πολλά. Πολλοί συνάδερφοι επισήμαναν τις ομοιότητες του λάθους που έκανε στο Παγκρήτιο με το λάθος που είχε κάνει ο Γκράχαμ Πολ στο περασμένο Μουντιάλ. Το θυμίζω.

Πολ

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Παγκοσμίου Κυπέλλου, που έγινε πέρυσι το καλοκαίρι στα γήπεδα της Γερμανίας, ο Αγγλος διαιτητής Γκράχαμ Πολ, υποψήφιος αρχικά να διευθύνει ακόμα και τον τελικό της διοργάνωσης, χρειάστηκε να βγάλει τρεις φορές (!) κίτρινη κάρτα σε ποδοσφαιριστή για να τον αποβάλει! Το σπάνιο αυτό περιστατικό συνέβη στον αγώνα της Αυστραλίας με την Κροατία και πρωταγωνιστής εκτός του διαιτητή ήταν ο λίμπερο της Κροατίας Γιόζεπ Σίμουνιτς. Ο Κροάτης αντίκρισε την πρώτη κίτρινη κάρτα για αντιαθλητικό μαρκάρισμα στο 62’ και τη δεύτερη στο 80’ για επικίνδυνο παιχνίδι. Προς γενική έκπληξη ο διαιτητής, όταν του έδειξε τη δεύτερη κίτρινη, δεν τον απέβαλε –ίσως γιατί δεν είχε σημειώσει την πρώτη. Στις καθυστερήσεις του ματς ο Κροάτης τού διαμαρτυρήθηκε εντόνως κι ο Αγγλος διαιτητής του έδειξε εκ νέου κίτρινη κάρτα –είναι πολύ πιθανό ο Σίμουνιτς, γνωρίζοντας ότι ο Πολ είχε κάνει λάθος προηγουμένως, να προσπάθησε να τον προβοκάρει για να τον εκθέσει. Εν μέρει τα κατάφερε, μια και η ιστορία έκανε τον γύρο του κόσμου και απασχόλησε τα ΜΜΕ περισσότερο από τον αποκλεισμό των Κροατών. Ομως αυτό το ατυχές γεγονός δεν εμπόδισε τον Πολ να εξακολουθήσει να διευθύνει αγώνες. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του μάλιστα, δείχνοντας το βρετανικό του φλέγμα, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει το λάθος του απάντησε ότι «τα μεγάλα λάθη είναι για τους μεγάλους διαιτητές» και πρόσθεσε ότι «ίσως κάποια μέρα βρει τον Σίμουνιτς ώστε να του βγάλει τέσσερις κάρτες και να βελτιώσει το ρεκόρ του»!

Σφάλμα

Ο Βασίλης Τεροβίτσας έκανε το ίδιο λάθος στον αγώνα του Εργοτέλη με τον Πανιώνιο: έβγαλε δύο φορές κίτρινη κάρτα στον ποδοσφαιριστή της ομάδας της Νέας Σμύρνης, Μπερνάρ Κουμορτζί, και παρ' όλα αυτά δεν τον απέβαλε. Μετά το τέλος του αγώνα ο Αγρινιώτης ρέφερι όταν πληροφορήθηκε ότι το βίντεο είναι γι' αυτόν καταδικαστικό, παραιτήθηκε. Σύμφωνα με κάποιες φήμες, ο Τεροβίτσας λέγεται ότι πήρε αυτή την απόφαση και γιατί ένιωσε και πικραμένος από κάποια σχόλια που έγιναν εναντίον των διαιτητών από τον πρόεδρο της ΑΕΚ, Ντέμη Νικολαΐδη, στη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας την περασμένη Πέμπτη. Ο Νικολαΐδης αναρωτήθηκε δημόσια αν οι χοντρούληδες διαιτητές ντοπάρονται για να περάσουν τα τεστ. Ο Τεροβίτσας, για δικούς του λόγους, πίστεψε ότι ο πρόεδρος της ΑΕΚ τον «φωτογράφιζε». Οταν είδε ότι για την καταγγελία του Ντέμη δεν πήρε κανένας θέση και ουδείς από τους προϊσταμένους του απάντησε στον πρόεδρο της ΑΕΚ, αποφάσισε πως δεν πάει άλλο. Παρά τα λάθη του, έχει τα δίκια του.

Ιστορία

Η περίπτωση του Τεροβίτσα σε αντιπαραβολή με την αντίστοιχη ιστορία του Γκράχαμ Πολ δείχνει και το πόσο υποκριτική είναι η θέση όλων όσοι εμπλέκονται με την ελληνική διαιτησία: όσο υποκριτικό είναι να λες ότι όλα τα λάθη των διαιτητών είναι ανθρώπινα άλλο τόσο είναι και να υποστηρίζεις ότι δεν υπάρχουν ανθρώπινα λάθη! Πολύ δε περισσότερο είναι ανεπίτρεπτο για τους προϊσταμένους των διαιτητών να τους αφήνουν να «κατασπαράζονται» από παράγοντες. Αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν ο Τεροβίτσας πήγαινε στη ΦΙΦΑ για να ζητήσει το δίκιο του, όπως κάνουν οι παράγοντες της ΕΠΟ κάθε φορά που τους στριμώχνει το κράτος; Τι θα λέγανε άραγε οι εν Ελλάδι προϊστάμενοί του στους υπευθύνους της παγκόσμιας ομοσπονδίας; Οτι αυτοί που στη ΦΙΦΑ δεν τιμώρησαν τον Πολ για το ίδιο λάθος που έκανε ο Τεροβίτσας είναι άσχετοι και επικίνδυνοι;

Λεπτομέρειες

Ας σταθούμε λίγο στις λεπτομέρειες των δύο παράλληλων ιστοριών. Ο Πολ, όταν του επισημαίνεται το λάθος του γελάει γιατί προέρχεται από μια χώρα στην οποία όλοι αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι. Ο Τεροβίτσας στην Ελλάδα της υπερβολής για το ίδιο λάθος παραιτήθηκε πριν τον «καρατομήσουν». Η διαφορά στις δύο ιστορίες δείχνει ότι εδώ ισχύουν άλλοι κανόνες: το ποδόσφαιρο παίζεται αλλιώς! Οσο για τον εναρμονισμό της ΕΠΟ με την παγκόσμια ομοσπονδία και την ΟΥΕΦΑ, εδώ πραγματικά γελάμε! Υπάρχει χώρα στην Ευρώπη που με δύο παραπομπές ένας διαιτητής φεύγει από τους πίνακες; Ή μήπως η πατέντα είναι δικιά μας ώστε να τους εκφοβίζουμε και να μας ακούνε; Απλώς ρωτάω.

Λόγοι

Πέρυσι βγήκαν μυστηριωδώς από τους πίνακες δύο διεθνείς: ο Θανάσης Μπριάκος και ο Γιάννης Τσαχειλίδης. Η λίγκα και όσοι άλλοι κόπτονται πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, θα 'πρεπε να φωνάξουν τον Ψυχομάνη και να τον ρωτήσουν τα «γιατί» της απόφασης. Σ’ όλο τον κόσμο δύο είδη διαιτητών διώκονται: οι διεφθαρμένοι και οι ανίκανοι. Ο Μπριάκος κι ο Τσαχειλίδης αποκλείεται να ήταν ανίκανοι με τόσο προχωρημένη καριέρα. Αν υπάρχουν αποδείξεις της διαφθοράς τους, να τις μάθουμε. Αν δεν υπάρχουν τέτοιες, αυτοί που τους έβγαλαν εκτός πινάκων πρέπει να εξηγήσουν τους λόγους. Διαφορετικά πρέπει να πάνε σπίτι γιατί η κακοπιστία που δημιουργούν δηλητηριάζει το προϊόν. Ηταν, λέει, μήνυμα η διαγραφή τους. Σε ποιον; Και από ποιους; Και τι είναι τέλος πάντων η ΚΕΔ και στέλνει μηνύματα; Υπηρεσία κινητής τηλεφωνίας;

Υποκρισία

Ο Τεροβίτσας είναι θύμα της ελληνικής παραγοντικής υποκρισίας. Οσοι δεν τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους χάρηκαν γιατί έφυγε. Ούτε μπορούν να φανταστούν τι τους περιμένει…

Πολλά με λίγα

HΛίβερπουλ έβαλε οκτώ γκολ στη σκληροτράχηλη Μπεσίκτας. Η Αρσεναλ έβαλε -δεκαπέντε μέρες πριν- επτά γκολ στην αξιοπρεπέστατη Σλάβια Πράγας. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πέρυσι έριξε μια ιστορική «εφτάρα» στη Ρόμα. Βλέποντας τα αποτελέσματα αυτά θα πίστευε κανείς ότι η Πρέμιερ Λιγκ έχει γίνει το ΝΒΑ του ποδοσφαίρου. Μετά κοιτάς τι κάνουν αυτές οι ομάδες εκτός νησιού κι έρχεσαι στα ίσια σου. Η Λίβερπουλ έχασε από τους Τούρκους στην Πόλη, η Αρσεναλ στη ρεβάνς με τη Σλάβια στην Πράγα δεν σκόραρε, η Μάντσεστερ πέρυσι στο Μιλάνο κόντρα στη Μίλαν διασύρθηκε. Η αστάθεια των αγγλικών συλλόγων έχει εξήγηση: οι «Αγγλοι» παίζουν καλά μόνο τα ματς στα οποία επιβάλλουν τον ρυθμό οι ίδιοι. Οταν ο αντίπαλος προσπαθεί να ακολουθήσει, κινδυνεύει με διασυρμό. Αν τους κλείσει τους χώρους και τους πιέσει, δύσκολα χάνει. Κυρίως οι «Αγγλοι» πετούν εκεί που οι συνθήκες του αγώνα τούς είναι γνωστές, δηλαδή εντός έδρας. Οπου χρειάζεται να σκεφτούν για να δράσουν, συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν μυαλό στο κεφάλι τους. Οπου η οικειότητα του περιβάλλοντος δημιουργεί μνήμες αυτοματισμών (που υπάρχουν, αλλά εκτός νησιού σπανίως εφαρμόζονται), είναι υπέροχοι.

Παραδόξως οι «Αγγλοι» έφτασαν να έχουν το αντίθετο πρόβλημα από αυτό που είχαν κάποτε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όταν πήγαιναν στην Αγγλία: ξεχάσανε τις συνθήκες που επικρατούν εκτός νησιού. Κάποτε συνέβαινε το αντίθετο. Στο καταπληκτικό βιβλίο του «Η γοητεία του ποδοσφαίρου των Πορτοκαλί» ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Ντέιβιντ Γουίμερ θυμάται ότι όταν ο Αγιαξ του Μίχελς είχε νικήσει κάποτε τη Λίβερπουλ 4-0 για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, οι παίκτες της ολλανδικής ομάδας ρωτούσαν τον προπονητή τους αν αυτό το σκορ θα ήταν αρκετό για να τους δώσει την πρόκριση στη ρεβάνς. Ο Μίχελς έλεγε ότι οι παίκτες του ζούσαν με τον τρόμο των αγγλικών μύθων: πίστευαν ότι στο «Ανφιλντ» έχει μισό μέτρο λάσπη, ότι ο κόσμος μπαίνει μέσα και σε δέρνει αν βάλεις γκολ, ότι για να μπεις στο γήπεδο πρέπει να δεχτείς βροχή από μπουκάλια μπίρας κτλ. «Στη ρεβάνς», λέει ο Μίχελς στον συγγραφέα, «για μισή ώρα τρέμαμε, μετά καταλάβαμε ότι τίποτα από όσα νομίζαμε δεν υπάρχει». Ετσι συμβαίνει και τώρα με τους «Αγγλους». Στους οποίους βάζω εισαγωγικά γιατί παρουσιάζουν συνήθως ομάδες γεμάτες ξένους, που ωστόσο μπολιάζονται στο νησί και κουβαλάνε τα κατάλοιπα της αγγλικής νοοτροπίας…