Θέλω να το γράψω σήμερα, που ο Παναθηναϊκός προέρχεται από νίκη, και μάλιστα σε εκτός έδρας ματς. Η μεγαλύτερη αγωνιστική δυσκολία του Παναθηναϊκού στο ξεκίνημα της σεζόν δεν είναι η αστάθεια της άμυνάς του, αλλά αυτή που είχε εν τη σοφία του επισημάνει πέρυσι ο Βίκτορ Μουνιόθ, δηλαδή η απουσία ενός παίκτη από αυτούς που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «βαριά» σέντερ φορ.

ΟΙσπανός ήθελε έναν τέτοιον παίκτη πέρυσι τον χειμώνα. Είχε πει χαρακτηριστικά στους διοικούντες «μη μου κάνετε καμία άλλη μεταγραφή, αλλά αγοράστε μου ένα σέντερ φορ». Ο ΠΑΟ κινήθηκε για να βρει έναν τέτοιου τύπου παίκτη στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και στον ελληνικό αθλητικό Τύπο είχαν γραφτεί αρκετά ονόματα. Κάποιοι, όπως ο Σάλβα Μπαγέστα και ο Αντριάνο (της Πόρτο), έμοιαζαν να είχαν συμφωνήσει σχεδόν σε όλα, αλλά μεταγραφή δεν έγινε.

ΟΜουνιόθ είχε φτάσει να χρησιμοποιεί βασικό τον Θανάση Τσίγκα πριν αυτός τραυματιστεί: ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ και του Πανηλειακού ήταν ο μόνος που μπορούσε να παίζει με πλάτη στην εστία και να ανοίγει χώρους για τους καλούς περιφερειακούς επιθετικούς του ΠΑΟ. Η χρησιμοποίησή του σε κάποια ματς είχε κάνει την επίθεση λειτουργικότερη. Οταν χτύπησε, η επίθεση βραχυκυκλώθηκε πάλι και ο Ισπανός έμεινε από λύσεις, περίπου όπως και ο Ζοσέ Πεσέιρο, ο οποίος σε πέντε αγωνιστικές πρωταθλήματος έχει δοκιμάσει κάθε δυνατό επιθετικό δίδυμο, αλλά άκρη δεν βρίσκει. Δυστυχώς για τον ΠΑΟ, μετά τη φυγή του Ισπανού προπονητή κανείς δεν προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα που αυτός είχε επισημάνει. Πιθανότατα πίστευαν ότι η φυγή του Μουνιόθ είναι και η λύση του προβλήματος -δεν είναι φυσικά.

Κοιτάζω έναν έναν τους επιθετικούς του ΠΑΟ: είναι όλοι καλοί παίκτες, από τους οποίους μοιάζει να λείπει ένας συμπαίκτης! Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος έκανε τη σπουδαία χρονιά του πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ο ΠΑΟ κατέκτησε το πρωτάθλημα: την έκανε έχοντας δίπλα του τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, τον σέντερ φορ που παίζει για τον συμπαίκτη του πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλον.

Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης έκανε τις μεγάλες του σεζόν στον ΠΑΟΚ έχοντας δίπλα του ένα φορ αληθινό «φονικό όπλο», τον Μάρτσιν Μίετσελ, που χρειάζονταν πάντα ιδιαίτερη προσοχή από τους αντίπαλους αμυντικούς. Ο Βαγγέλης Μάντζιος στον Πανιώνιο βοηθήθηκε καθοριστικά από την παρουσία γερόλυκων με ικανότητα να παίζουν με την πλάτη, όπως ο Μουζαουί και ο Σίλιακ: στους χώρους που αυτοί δημιουργούσαν «γλιστρούσε» κάνοντας σλάλομ με την μπάλα.

Ο Ντάμε Ν'Ντόι πέρυσι έπαιζε μέσος. Εχει πολλά προσόντα, καλή τεχνική, αλλά σέντερ φορ δεν είναι. Ισως γίνει έπειτα από χρόνια. Οι κυνηγοί αυτοί είναι δύσκολο να λειτουργήσουν όταν ο αντίπαλος παίζει κλειστά (γιατί κανείς τους δεν μαζεύει πάνω του την άμυνα) και είναι δύσκολο να φτιάξουν φάσεις στους κενούς χώρους, γιατί κανείς δεν παίζει σπόντες και δεν πασάρει σωστά: όλοι οι κυνηγοί του ΠΑΟ είναι καλοί στο να τελειώνουν φάσεις -να δούμε ποιος θα τις φτιάξει.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube