Ευτυχώς, δεν θα ζήσουμε ξανά τον «Μάρτη» (SportDay /Πάνος Παναγιωτόπουλος)

Ευτυχώς, η 28η Οκτώβρη αργεί ακόμη. Απέχει ημερολογιακά 11 ημέρες από το παιχνίδι της Εθνικής στην Πόλη με την Τουρκία. Ευτυχώς, σε εκείνη την ημερομηνία γιορτάζουμε το «όχι» στους Ιταλούς, το αλβανικό έπος, την αντίσταση κατά των κατακτητών Γερμανών. Καμία σχέση η δεύτερη εθνική επέτειός μας με την Τουρκία του Φατίχ Τερίμ.

Ευτυχώς, αντίπαλος την προσεχή Τετάρτη είναι οι γείτονες από την άλλη πλευρά του Αιγαίου και όχι η Ιταλία (ώστε να βλέπουν μερικοί τον Τόνι και να τον μπερδεύουν με τον Μουσολίνι) ή η Γερμανία (ώστε να έχουμε το ίδιο μπέρδεμα με Σβαϊνστάιγκερ και Χίτλερ).

Ευτυχώς, τα τηλεοπτικά παράθυρα έχουν γεμίσει -κακώς- με αυτούς που κάνουν εκτιμήσεις για την υγεία του Χριστόδουλου και με αυτούς (τους ίδιους ειδήμονες) που έχουν άποψη για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ. Εθνικά θέματα κι αυτά, μικρής ή μεγάλης σημασίας. Ευτυχώς, μεγαλύτερης από την πορεία της ομάδας του Ρεχάγκελ, που δεν κινδυνεύει (θέλουμε να ελπίζουμε) να στηθεί και πάλι στον τοίχο με την κατηγορία της «εθνικής προδοσίας», αν μας νικήσουν ξανά οι Τούρκοι.

Ευτυχώς, ο Γιακουμάτος δεν είναι πια υπουργός και δεν είναι μόνιμος κάτοικος... τηλεπαραθύρων. Ευτυχώς, ούτε ο Τραγάκης είναι πλέον πρόεδρος της Βουλής, ώστε κάθε κουβέντα του, ακόμα και για τον βαθμό ετοιμότητας του Νικοπολίδη ή του Χαριστέα, να αποκτά βαρύνουσα σημασία. Ευτυχώς, ο «χέρι χέρι» Γιώργος, ο Αδωνις, ο Μάκης έχουν μπει στη Βουλή και δεν χρειάζεται να ξεφυτρώνουν πλέον όπου εγείρεται -κατά τη γνώμη τους- εθνικό θέμα.

Ευτυχώς, δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε εκείνη τη νοσηρή ατμόσφαιρα του περασμένου Μάρτη. Οχι γιατί γίναμε σοφότεροι (δυστυχώς), αλλά γιατί έτσι τα φέρνει η συγκυρία. Ας είναι κι έτσι...