Ο Αγγελος Μπασινάς παίζει στην Ισπανία. Ευτυχώς. Αν έπαιζε στην Ελλάδα, είναι πιθανό το «ααα» της εξέδρας τη στιγμή που περίμενε με την μπάλα στο πόδι τον Γκέκα να καλυφθεί, ώστε να μην υποδειχθεί σε θέση οφσάιντ όταν θα του έδινε την ασίστ, να τον επηρέαζε αρνητικά. Ο αρχηγός, όμως, έμεινε ανεπηρέαστος. Κράτησε το κεφάλι καθαρό και την μπάλα όσο έπρεπε για να μαζευτεί ο Γκέκας, που αξιοποίησε την ασίστ και τελείωσε το ματς. Η χθεσινή ήταν μία ακόμη απόδειξη που τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι αυτή δεν είναι μια τυπική ελληνική ομάδα. Είναι ευρωπαϊκή. Οι πολλοί δεν το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει.
Αυτά τα παιδιά έχουν αλλάξει επίπεδο, έχουν ανεβάσει την Ελλάδα ένα σκαλί ψηλότερα στη σκάλα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι αποδείξεις ήρθαν χθες μαζεμένες. Η Τουρκία έχασε τη νίκη και τους βαθμούς στη Μολδαβία. Εκεί όπου η Ελλάδα, που έχει γίνει μια σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα, νίκησε. Οπως έκανε και στη Βοσνία, στη Μάλτα. Εκεί όπου έπρεπε να γίνουν οι επαγγελματικές νίκες, έγιναν. Θα είχε γίνει και μία ακόμη, η εμφατική στη Νορβηγία, αν ο διαιτητής ήταν εντάξει. Ας είναι. Η σούμα σε 9 παιχνίδια είναι πιο γοητευτική από την πορεία στο Euro 2004 (6 νίκες, 2 ήττες): 7 νίκες, 1 ισοπαλία, 1 ήττα. Τι είπατε, κύριε Γιακουμάτε μου;
Οι σημερινές είναι οι πιο τυχερές γενιές των ποδοσφαιρόφιλων στην ελληνική ιστορία. Μετά το όνειρο της κατάκτησης του Euro 2004 ξυπνήσαμε και βλέπουμε την Ελλάδα να πηγαίνει τρένο προς μια πανηγυρική πρόκριση στο Euro 2008. Κι όμως, αυτές οι τυχερές γενιές έχουν πολλά μέλη που έτρεξαν, ως κλασικοί Ελληνες, να θάψουν αυτή την Εθνική στην πρώτη ήττα. Αυτές οι γενιές δεν γεμίζουν το Ολυμπιακό Στάδιο. Αυτές οι γενιές έχουν ανάμεσά τους αρκετά μέλη που θα «κράξουν» το βράδυ της Τετάρτης αν η Εθνική ομάδα χάσει στην Τουρκία. Αυτές οι γενιές, με τόσες αποδείξεις, αρνούνται να ανοίξουν το κεφάλι τους και να αντιληφθούν ότι έχουμε καλύτερη Εθνική ομάδα από αυτή που μας αξίζει. Η οποία αξίζει πολύ καλύτερη μεταχείριση.