Τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα (SportDay / Μιχάλης Τσόχος)

Τέτοιου είδους φιλικά δεν είναι χρήσιμα για να καταλαβαίνεις πού πηγαίνει η ομάδα, αλλά κυρίως ώστε να καταλαβαίνεις την ποιότητα κάποιων παικτών. Στο χθεσινό ματς με τη Σαχτάρ, λοιπόν, αυτό που μετράει είναι η εικόνα κάποιων παικτών. Ας ξεκινήσουμε από τα ευχάριστα, συνεπώς ας ξεκινήσουμε κυρίως από τον Λούα Λούα. Αφήστε στην άκρη τα τσαλιμάκια και τα... ποδοσφαιρικά εφέ του Αφρικανού, που στα φιλικά είναι καλά να τα βλέπεις, αλλά στα σοβαρά ματς συνήθως σε ενοχλούν. Σταθείτε στην ταχύτητά του, τον τρόπο που πασάρει και τις επιλογές που έχει στο παιχνίδι του. Αυτός είναι που κυρίως άλλαξε τον Ολυμπιακό στο δεύτερο ημίχρονο. Συνεχίζουμε με τα ευχάριστα. Ο Κοβάσεβιτς εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο και ας μη σκόραρε χθες. Εφτιαξε άλλωστε δύο από τα τρία. Αυτό του Νε και αυτό του Αρτσούμπι. Τελειώνουμε με τα ευχάριστα με τη σημείωση ότι ο Νε σκόραρε και ήταν καλούτσικος και με τη συνεχώς ανοδική πορεία του Σέζαρ.

Προχωράμε και στα δυσάρεστα. Ανεξάρτητα από το πώς κρίνεται η παρουσία του Νούνιες και του Αρτσούμπι στο χθεσινό φιλικό και ανεξάρτητα από το αν μπορεί στο μέλλον να αποδειχτούν ικανοποιητικές μεταγραφές, αυτή τη στιγμή και οι δύο είναι πολύ πίσω σε σχέση με τους παίκτες που παίζουν βασικοί στον Ολυμπιακό στις θέσεις τους. Ο Νούνιες είναι η μέρα με τη νύχτα με τον Λούα Λούα και ο Αρτσούμπι έχει ακόμα μεγαλύτερη απόσταση από τον 35άρη «Τζόλε». Ο Λεμονής δεν μπορεί να υπολογίζει σε ισάξιους αντικαταστάτες και είναι ερώτημα αν μπορεί να υπολογίζει καν σε αντικαταστάτες του «Τζόλε» και του Λούα Λούα σε ματς σοβαρά. Το ότι δεν υπάρχει αντικαταστάτης του Γκαλέτι είναι γνωστό, οπότε προκύπτει ένα μάλλον δυσάρεστο συμπέρασμα, ότι οι «ερυθρόλευκοι» έχουν τουλάχιστον τρεις παίκτες ενδεκάδας (Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς, Λούα Λούα), που στον παρόν χρονικό σημείο δεν μπορούν να ξεκουραστούν μένοντας στον πάγκο στην αρχή ενός ματς. Κατά τη διάρκεια και εφόσον το σκορ είναι ασφαλές, ίσως, από αρχική εντεκάδα, όμως, δεν γίνεται να λείπουν.