Οι μετακινήσεις της επόμενης 10ετίας (SportDay / Δημήτρης Μπαλής)

Πριν λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ένα ακόμη συνέδριο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων. Ο τρίτος σταθμός του «Οδοιπορικού για τις Μετακινήσεις στην Αθήνα της Επόμενης 10ετίας», ανέδειξε σημαντικά ζητήματα καθημερινότητας με σκοπό την αντιμετώπιση της κυκλοφοριακής συμφόρησης και το ρόλο του Ι.Χ. Στον 1ο Σταθμό του Οδοιπορικού με θέμα: «Το πλαίσιο του διαλόγου», εντοπίστηκε το πρόβλημα της Αθήνας το οποίο περιγράφεται απλά: Σήμερα το 55% των βασικών οδικών αξόνων της πόλης, στο κέντρο, στην περιφέρειά της αλλά και στην Αττική Οδό, εμφανίζουν κορεσμό στην πρωινή και την μεσημεριανή περίοδο αιχμής. Τα οχήματα που κυκλοφορούν συνεχώς αυξάνονται και περίπου 150.000 νέα οχήματα προστίθενται κάθε χρόνο στην περιοχή του Λεκανοπεδίου, τη στιγμή που ακόμα αποσύρονται ελάχιστα. Αν η Πολιτεία αδρανήσει περαιτέρω, μέχρι το 2010 το 90% των αξόνων θα είναι σε κατάσταση κορεσμού. Η πόλη θα είναι πρακτικά ακίνητη. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρειάζονται οδικά έργα για τις περιφερειακές μετακινήσεις και την αποφυγή διέλευσης των οχημάτων μέσα από το κέντρο της πόλης ή από τις γειτονιές. Χρειάζεται επίσης ανάπτυξη των υποδομών των μέσων μαζικής μεταφοράς και πολλή καλή διαχείρισή τους, προς αύξηση της ποιότητας, της ταχύτητας και της ασφάλειας. Πάνω από όλα όμως χρειάζονται και μέτρα που θα συμβάλουν στον περιορισμό ή στην εκλογίκευση της χρήσης του Ι.Χ. Μέτρα που θα βοηθήσουν στην αλλαγή της νοοτροπίας του Αθηναίου πολίτη ως προς την επιλογή του μέσου που θα χρησιμοποιήσει για την μετακίνησή του, τα οποία θα πρέπει να είναι πιο τολμηρά. Στο πρώτο Οδοιπορικό αναδείχθηκαν δύο βασικές κατηγορίες μέτρων: τιμολόγησης και απαγόρευσης και διαχείρισης της κινητικότητας τα οποία αναλύθηκαν στο δεύτερο και τρίτο οδοιπορικό, διατυπώνοντας προτάσεις προς την Πολιτεία για τη βελτίωση των εναλλακτικών μορφών κίνησης και της δυνατότητας μετακίνησης του πολίτη. Σύμφωνα με τους Συγκοινωνιολόγους, η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι ένα πρόβλημα που δυστυχώς δεν πρόκειται να εκλείψει ποτέ από την Αθήνα αλλά και από κάθε μεγαλούπολη. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι αν επιθυμούμε να κάνουμε όλες τις διαδρομές με το αυτοκίνητο ή να έχουμε μια πόλη όπου τα παιδιά μπορούν να κινηθούν με ασφάλεια στη γειτονιά για να φτάσουν στο σχολείο τους κάθε πρωί. Το ίδιο και η μητέρα με το καροτσάκι του παιδιού, ο πεζός, ο ηλικιωμένος, ένα άτομο με κινητικά προβλήματα και αναπηρίες ή ένας ποδηλάτης. Οι Συγκοινωνιολόγοι πρότειναν πολλά. Πόσα άραγε θα υιοθετηθούν. Οι απαντήσεις θα δίνονται καθημερινά με τις πράξεις της Πολιτείας.