Με το φτωχό μου το μυαλό… λέω εγώ(Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Μπορεί στο θέμα των ποσοστών οι Γιαννακοπουλαίοι να έχουν όλα τα δίκια του κόσμου και το ποσοστό να το παίρνουν σε μικρότερη ονομαστική αξία από αυτή που πουλιέται το εισιτήριο, αλλά και αυτοί ξεχνάνε να υπενθυμίσουν μια λεπτομέρεια. Οτι το ρίξιμο που επικαλούνται ξεκίνησε όταν ο Παναθηναϊκός γύρισε στη Λεωφόρο. Δύο ματς πρωταθλήματος έχει δώσει ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο ενώ τα τμήματα του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού φθίνουν από την εποχή που ο Ξενοφών Χατζησαράντος ήταν πρωταθλητής της ξιφασκίας. Εντάξει, έχουν το δικαίωμα να μουρμουρίσουν οι Γιαννακόπουλοι ότι είναι οι μόνοι που βάζουν το χέρι στην τσέπη για τις ανάγκες του Ερασιτέχνη, αλλά ότι για αυτό φταίει το ότι δεν εισέπραξαν τα ποσοστά δύο αγώνων ξεπερνάει την υπερβολή.

Από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης όταν το να κρατάς «Αυγή» ήταν δείγμα ότι υποστήριζες Κύρκο και Εσωτερικό και το να κρατάς «Ριζοσπάστη» σήμαινε ότι ήσουνα ταγμένος στην ορθοδοξία του Φλωράκη, ποτέ δύο εφημερίδες δεν τοποθετούσαν τόσο φανερά αυτόν που τις κρατούσε. Ο αναγνώστης της «Πράσινης» ξέρει ότι τον Γιασικεβίτσιους προϋπάντησαν στο αεροδρόμιο πέντε χιλιάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού που κουνούσαν βάγια ενώ ο αναγνώστης του «Derby» ξέρει ότι ο Λουκάς Βύντρα περπατάει στο νερό. Για τους «πράσινους» αν το ποδόσφαιρο το είχαν οι Γιαννακόπουλοι, η Τσέλσι θα ζήταγε παίκτες της δεύτερης ομάδας του Παναθηναϊκού για να τους δώσει παιχνίδια. Για τους ντέρμπηδες οι Γιαννακόπουλοι διαιρούν τον Παναθηναϊκό και αν είχαν πάρει το ποδόσφαιρο δεν θα είχαν λεφτά ούτε για να κρατήσουν τον Βύντρα. Επειδή λοιπόν στις δύο παρατάξεις και η μικρότερη λεπτομέρεια μετράει, είναι εύκολο να γίνουν λάθη. Ακόμα και σε μουσικά θέματα.

Την Πέμπτη όταν βγήκε ο Θοδωρής Μανίκας στο ραδιόφωνο του SuperΣΠΟΡ FM είπε μεταξύ άλλων «Εμείς καθαρίσαμε τον ύμνο του Παναθηναϊκού που ακούγεται στα γκολ από τις οριεντάλ τσιφτεφτέλι επιρροές που είχαν προστεθεί ξαναφέρνοντάς τον στην αυθεντική του εκτέλεση από τον Γιάννη Βογιατζή». Αμέσως το ερώτημα τέθηκε. «Για ποιες οριεντάλ επιρροές μιλούσε ο Μανίκας;». Ο ύμνος του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο παίζεται όπως είχε πρωτοπαιχτεί από 45άρι σε Tepaz, από τα original μεταλλικά μεγάφωνα του Σταφυλίδη. Ο δίσκος είναι τόσο γνωστός στους οπαδούς του Παναθηναϊκού που πηγαίνουν στη Λεωφόρο που τον τραγουδάνε με τα σκρατς. «Σύλλογος μεγάλος δεν σκρατς υπάρχει σκρατς άλλος». Οπότε σε ποια οριεντάλ εκτέλεση αναφερόταν ο Μανίκας; Τη λύση στο αίνιγμα έδωσε ένας παρατηρητικός φίλος.

«Στο μπάσκετ είναι που παίζεται μια περίεργη εκτέλεση του ύμνου». Τώρα τι συμβαίνει, είναι ο Μανίκας πράκτορας του Τζίγκερ στην ομάδα των Γιαννακοπουλαίων ή τον στείλανε οι Γιαννακόπουλοι σε μυστική αποστολή να παίξει το «Thats the way I like it» στη Λεωφόρο και να τα κάνει maison de tolerance, ο Θεός και η ψυχή του Θόδωρου το ξέρουν.
Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Καρπετόπουλος πήρε ένα συγκινητικό mail από οπαδό του Παναθηναϊκού που περιέγραφε μια μοναδική εμπειρία η οποία τον έδεσε περισσότερο με τον πατέρα του. Γράφει λοιπόν ο Kαρπετολάγνος ότι, όταν ο Παπαδόπουλος έβαλε το γκολ και από τα μεγάφωνα ακούστηκε ο παιάνας των K.C. & the Sunshine Band, ο πατέρας του δάκρυσε. Αυτό που ξέχασε να προσθέσει είναι αν δάκρυσε από στενοχώρια για την ιεροσυλία στον ύμνο του Βογιατζή ή αν δάκρυσε από χαρά που άκουσε τον ύμνο της Μπαρμπαρέλας.
Αν πάντως κάποιος με ρωτούσε αν θεωρώ σκάνδαλο την αντικατάσταση του Βογιατζή με τον K.C. στους πανηγυρισμούς των γκολ, θα απαντήσω «Κατηγορηματικά, ναι». Οταν οι B.t. Express έχουν τραγουδήσει το «Come on and do it, do it, till you 're satisfied» το να παίζεις το «Thats the way I like it» δείχνει ασέβεια στην ομάδα.

Σε περίπτωση πάντως που έχουμε αδιέξοδο στο τραγούδι του πανηγυρισμού, δύο αριστουργήματα θα αφήσουν όλους, από τον αγνότερο ενιαίο οπαδό μέχρι το σατανικότερο στέλεχος της Ticket Club, ευχαριστημένους. Το «Kung Fu fighting» του Carl Douglas έχει και παλμό και δυναμισμό και τον απόκρυφο στίχο «There was funky Billie Jim and little Sammy John. He said, here comes the big boss». Είναι δυνατόν 35 χρόνια πριν ο Douglas να προείδε τι θα συμβεί στον Παναθηναϊκό και να λέει ότι ο Funky Billie Jim που σαφώς είναι ο Γκότζος και ο Little Sammy John που είναι ο Αθανασόπουλος να λένε «Here comes the big boss», που δεν χρειάζεται να σας πούμε ποιος είναι ο μεγάλος αρχηγός στον Παναθηναϊκό; Στον Παναθηναϊκό είναι.

Οπως στον Πειραιά είναι δυνατόν να γίνουν τόσο φέσι που να αφήσουν τα φώτα της πόλης ανοιχτά; Φυσικά είναι. Την Τετάρτη, νύχτα της μεγάλης γιορτής, ο ηγέτης του επίνειου είδε τον Τζόνι Γουόκερ ανάποδα. Οι φίλοι του Παναγιώτη Φασούλα μετέφεραν τον δήμαρχο οριζοντιωμένο, ευτυχώς χωρίς να σκεφτούν να τον κάψουν στην πυρά σαν τον Καίσαρα. Μετά πήγαν κι αυτοί για ύπνο και όπως φεύγουμε και ξεχνάμε να σβήσουμε το φως του μπάνιου, στον Πειραιά ξέχασαν να σβήσουν τα φώτα της πόλης, που έμειναν αναμμένα right through που θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Ζαμπέτας.

Και να τελειώσω με μια ευχαριστία στον σύλλογο των απανταχού της γης θαυμαστών του Αντώνη Πανούτσου, που έστειλε στη θεότητα που πιστεύει ένα καπελάκι τζόκεϊ του γκολφ από το Pebble Beach της Καλιφόρνια. Ευχαριστώ παιδιά και θα το φοράω παντού περιλαμβανομένου του σεξ.