Ο Λουτσιάνο, οι παρέες και οι απαιτήσεις (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Απ' όσα δήλωσε ο Γιώργος Δώνης την Κυριακή το βράδυ, όταν βγήκε μαινόμενος στον Alpha στη 1 το πρωί, κρατάω δύο πράγματα: 1) τη δήλωσή του ότι εγώ έχω γράψει από το Σάββατο πως η Λάρισα θα περάσει από «χειρουργείο» στο Περιστέρι και 2) την κατηγορία του ότι δεν πήραμε το μέρος της ΑΕΛ γιατί δεν μας νοιάζει για την αδικία που υπέστη. Επειδή στη Λάρισα συμβαίνει να έχω αρκετούς φίλους, προβληματίστηκα και θέλω να σας καταθέσω κάποιες σκέψεις.

Δεν είχα τη βεβαιότητα ότι ο Ζολώτας θα βλάψει τη Λάρισα στο Περιστέρι, είχα όμως αρκετές ενδείξεις. Ο συγκεκριμένος διαιτητής είχε παίξει πέρυσι τη Λάρισα εντός με τον ΟΦΗ και εκτός με τον Εργοτέλη: της είχε αλλάξει τα φώτα! Στο πρώτο ματς δεν της δίνει ένα πέναλτι (ανατροπή του Καλατζή στο 7') και δεν της μετρά ένα πεντακάθαρο γκολ του Κόζλεϊ. Στο ματς με τον Εργοτέλη ακυρώνει ένα γκολ του Νταμπίζα στο 0-0. Και στα δύο ματς, στη Λάρισα στο τέλος γκρινιάζουν. Ο Ζολώτας παίρνει χαμηλές σχετικά βαθμολογίες. Οι διαιτητές είναι «γκαμήλες»: θυμούνται τα πάντα. Το ίδιο και οι παράγοντες. Στο ματς του Σαββάτου υπάρχει τεράστια προκατάληψη. Οταν ο Λουτσιάνο σκοράρει, ο Ζολώτας δεν ρωτάει ούτε καν γιατί διαμαρτύρονται οι παίκτες της ΑΕΛ: στο μυαλό του είναι ένα μάτσο γκρινιάρηδες. Επιπλέον στο γήπεδο υπάρχει ο βοηθός Μαυρόπουλος (και αυτός από τη Θεσσαλονίκη). Μπορεί να είναι σύμπτωση, αλλά από τότε που ο Πηλαδάκης έχει βγάλει μια ανακοίνωση με θέμα γνωστούς επώνυμους Σαλονικιούς της διαιτησίας, κάθε φορά που τον βρίσκει καρντάση έχει πρόβλημα. Ολα αυτά δένουν ωραία και με την παρουσία του παρατηρητή Μπέγκου, ο οποίος στον χώρο θεωρείται «φιλεύσπλαχνος». Η -κατά τη γνώμη μου- αρνητικά προδιατεθειμένοι με τη Λάρισα διαιτητές γνωρίζουν ότι αν παίξουν λίγο έδρα, δεν θα γίνει και τίποτα. Ο συλλογισμός μου δυστυχώς αποδεικνύεται σωστός. Σημειωτέον, απ' ό,τι μαθαίνω από αυτόπτες μάρτυρες, ο παρατηρητής μιλούσε μισή ώρα στο κινητό του μετά το τέλος του ματς: ελπίζω να μη μάζευε γνώμες για να δει αν θα τους παραπέμψει.

Κλέβει

Πάμε παρακάτω. Ο Λουτσιάνο «κλέβει» στη φάση. Αλανιάρικα, πονηρά, αλλά «κλέβει». Ποντάρει στο ότι θα αιφνιδιάσει τους αμυντικούς ακριβώς όπως αιφνιδίασε την άμυνα του Λεβαδειακού, όταν στην πρεμιέρα χτύπησε ένα κόρνερ με πάσα στον εαυτό του και εφόρμηση! Τότε ήταν διαιτητής ο Γκαϊτατζής. Δεν παραπέμφθηκε, όπως δεν παραπέμφθηκε και ο επόπτης του. Ο παρατηρητής τους, ο Ζαμπετάκης (κοίτα σύμπτωση και αυτός από τη Θεσσαλονίκη!), τους βαθμολογεί όλους με άριστα, όπως και τον Ηλία Σπάθα (που επίσης κατά σύμπτωση!) ήταν τέταρτος και σ' εκείνο το ματς, όπως και στο τελευταίο -ίσως μάλιστα να του βγάλουν και διαρκείας στον Ατρόμητο! Φυσικά, όπως ο Ψυχομάνης δεν φώναξε τον Γκαϊτατζή για να του βάλει χέρι και δεν φρόντισε να ενημερώσει τους υπόλοιπους διαιτητές να προσέχουν τον Λουτσιάνο γιατί θα τους εκθέσει, έτσι και ο Μπίκας δεν τιμώρησε τον Ζαμπετάκη για την πλημμελή του έκθεση. Γιατί; Προφανώς γιατί η φάση κρίθηκε επιπόλαια ως πταίσμα. Ισως και γιατί όλοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν γίνει μια παρέα και είναι κρίμα να υπάρχουν παραπομπές για μικροπράγματα.

Λάθος

Αυτή είναι από τη διαιτητική πλευρά η ιστορία του σοβαρού λάθους του Ζολώτα. Μόνο που όλα αυτά (και ίσως και άλλα τόσα) πρέπει να τα πει στην προκειμένη περίπτωση η Λάρισα. Αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά για τη διαιτησία, πρέπει να το κάνουμε καταθέτοντας στοιχεία και όχι να τα βάζουμε με τον Ανατολάκη, τον Καρπετόπουλο, τον Πανούτσο, τον Φινοκαλιώτη κ.ά. Διότι μια τέτοια συμπεριφορά ενδεχομένως βοηθά ώστε να παρουσιάσουμε δημοσιογράφους ως εχθρούς, όμως είναι τόσο άστοχη, ώστε εντέλει αποσπά την προσοχή από τον Ζολώτα και τον Λουτσιάνο, δηλαδή τους αληθινούς φταίχτες στην ιστορία. Χθες, χάρη στην παρέμβαση του Δώνη, πήρα ουκ ολίγα e-mail με επιθέσεις οπαδών της ΑΕΛ, που θα ήθελαν να βρίζουμε τον Ανατολάκη και να ουρλιάζουμε στην κάλυψη της φάσης. Αν το πρόβλημα είναι η κάλυψη και όχι η αδικία, έχουν δίκιο ο Δώνης και οι οπαδοί της ΑΕΛ.

Συμπέρασμα

Δεν θέλω να καταλήξω στο εύκολο συμπέρασμα ότι εγώ που είχα προειδοποιήσει τι μπορεί να συμβεί νοιάζομαι πιο πολύ απ' ό,τι οι παράγοντες της Λάρισας, γιατί θα ήταν άδικο για τους ανθρώπους της ομάδας. Θέλω να θέσω τον εξής προβληματισμό: αναρωτιέμαι καιρό τώρα ποια είναι η «υποχρέωση» του δημοσιογράφου και ποια η αρμοδιότητα του παράγοντα. Επειδή παράγοντας δεν θέλω να γίνω, ως εκ τούτου δεν αντιλαμβάνομαι απολύτως τίποτα σαν πατριωτική υποχρέωση. Βλέπω πολλούς συναδέλφους που το κάνουν και τους ζηλεύω, γιατί μπορεί η προσφορά υπηρεσιών σε μια ομάδα (ή ακόμα καλύτερα στην ομάδα τους) να είναι και αποστολή ζωής -οι άνθρωποι βρήκαν έναν προορισμό. Αλλά εγώ είμαι από άλλο ανέκδοτο: δεν μου προκύπτει ότι η δουλειά μου είναι να προστατεύω ή να προβάλλω τον αγώνα κανενός, πόσω μάλλον όταν αγώνες δεν βλέπω.

Ηθική

Ποιο είναι εντέλει το πρόβλημα της ελληνικής διαιτησίας; Το γκολ του Λουτσιάνο ή ότι όλοι συμμετέχουν στο γαϊτανάκι της διαφθοράς ή με τη σιωπή τους ή με την ανοχή τους ή ακόμα και με τις ίδιες τις πράξεις τους; Δεν το λέω για τη Λάρισα, γιατί τουλάχιστον εκεί και ο Δώνης και ο Πηλαδάκης έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Το λέω γενικότερα. Οποιος θέλει να σπάσει το απόστημα της διαφθοράς, ας πει το προφανές: ότι οι άνθρωποι που οδήγησαν το ελληνικό ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο χάλι του είναι αδύνατο να το φτιάξουν. Και ότι αν δεν σηκωθούν να φύγουν, προκοπή δεν θα δούμε. Οποιος αυτό το λέει δημοσίως μπορεί να έχει και απαιτήσεις να στηρίξω τον αγώνα του, στο όνομα όχι της υποχρέωσης αλλά της ηθικής. Μόνο αυτός.

ProZone, τέλος

Δεν δημοσιεύω τον έλεγχο των διαιτητών της τρίτης αγωνιστικής. Ομοίως δεν πρόκειται άλλη φορά να δημοσιεύσω το σαββατιάτικο κολονάκι με τους ψιθύρους της πιάτσας για τη συμπεριφορά των διαιτητών στην κυριακάτικη αγωνιστική. Το ιστορικό κολονάκι (για το χατίρι του οποίου -τώρα μπορώ να σας το πω- πήγα δύο φορές για κατάθεση στον εισαγγελέα) δεν έχει λόγο ύπαρξης: στις εποχές όπου ο κανόνας είναι οι παραγοντικές και λοιπές παρτούζες, οι προειδοποιήσεις δεν έχουν νόημα.

Ομολογώ ότι ένας από τους βασικούς λόγους που το κάνω είναι οι δηλώσεις του Γιώργου Δώνη την Κυριακή το βράδυ και οι όποιες παρανοήσεις αυτές μπορεί να προκαλέσουν. Επειδή οι δικαιώσεις της συγκεκριμένης στήλης αγγίζουν το εξωφρενικό 75%, είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν να μου προσάπτουν ακόμα και φίλοι ότι στήνω τους διαιτητές ή ανήκω σε κάποιο κύκλωμα που στέλνει «μηνύματα» στους άρχοντες της διαιτησίας. Πριν από λίγο καιρό έμαθα ότι ένας από τους πολλούς αρχιδιαιτητές του ελληνικού ποδοσφαίρου είπε σε διαιτητές ότι «αν δω ότι κάνετε στο ματς αυτά που προβλέπει ο Καρπετόπουλος, θα έχετε να κάνετε μαζί μου»! Αν αυτό είναι το πρόβλημα, τι να πω; Ας πορευτούν προς τον όλεθρο όλοι τους χωρίς εμένα. Οποιος κατάλαβε κατάλαβε: «σταυροφόρος» δεν θα γίνω, ειδικά για όσους δεν φαίνεται να πιστεύουν σε κανέναν θεό.

Το κολονάκι είχε μερικές εντυπωσιακές επιτυχίες. Θυμίζω το περσινό «Χ» του Μπριάκου στο ΑΕΚ - Ολυμπιακός, την πρόβλεψη για τη βούλα που θα δώσει ο Καλόπουλος στο Ολυμπιακός - ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη δύο χρόνια πριν, την εκτίμηση για «διπλό» του Πανιωνίου στο Περιστέρι (επί Αχιλλέα), τις «ζωγραφιές» στο περσινό ΟΦΗ - Εργοτέλης, την υπενθύμιση ότι ο Κουκουλάκης κάτι παθαίνει όταν αναπνέει τον αέρα της Τούμπας (πριν από το ματς ΠΑΟΚ - ΑΕΚ 2-1). Ολα αυτά και πολλά άλλα έκαναν τον κόσμο να το περιμένει: πέρυσι, όταν δύο φορές δεν το δημοσίευσα, πήρα στο karpetshow@yahoo.gr γύρω στα 250 (!) e-mail με παράπονα.

Τώρα που το σταματάω θέλω να γίνει κατανοητό ότι δεν το έγραφα για να δικαιωθώ, αλλά για να προειδοποιήσω μπας και σωθεί κανένας χριστιανός, κάποιος από τους λίγους που πάνε με τον σταυρό στο χέρι. Ουκ ολίγες φορές τα κατάφερα: είναι η μεγαλύτερη χαρά που μου έδωσε το επάγγελμα. Αλλά αν δεν είναι κατανοητή η διαφορά ανάμεσα στην καταγραφή της διαφθοράς και την ίδια τη διαφθορά, τέτοια πράγματα δεν έχουν νόημα. Για να το πω απλά, στον βόθρο μπορεί να κολυμπάει όποιος θέλει, χωρίς το δικό μου σωσίβιο.