Καζναφέρης, διαιτητής από κούνια(Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Λένε ότι ο Γιώργος Καζναφέρης, όταν θέλει να παίξει καλά, είναι ένας… Καζναφέρης για φίλημα. Οταν σφυρίζει ως Καζναφέρης, με την ιδιότητα του διαιτητή και ίσως του κορυφαίου στο ελληνικό ποδόσφαιρο, εισπράττει κολακευτικά σχόλια, κάτι ελαφρώς περίεργο σε εποχές στις οποίες είμαστε μάλλον φειδωλοί στις εκτιμήσεις μας για τους κυρίους με τα μαύρα.Αυτός που είπε δε ότι ο Καζναφέρης από τη μία και ο Βασσάρας από την άλλη μοιράζονται τους μεγάλους αγώνες, ε, δεν είχε κι άδικο. Αυτό, βέβαια, καταδεικνύει την έλλειψη εξίσου ικανών διαιτητών και αίρει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο οποιουδήποτε άλλου για να διευθύνει σημαντικούς αγώνες. Τράβηξαν μια διαχωριστική γραμμή και είπαν ότι υπάρχουν οι δύο και οι υπόλοιποι. Κάποιοι που προσπαθούν να προσεγγίσουν την κορυφή, αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει αρκετός χώρος για να χωρέσει τρίτο διαιτητή.
Ο Καζναφέρης θα ήταν διαιτητής έτσι κι αλλιώς. Θα ήταν διαιτητής είτε στο ποδόσφαιρο είτε στο μπάσκετ. Είναι αυτό που λέμε γεννημένος διαιτητής.
Πριν από αρκετά χρόνια, πριν γίνει μεγάλος και τρανός στον χώρο του ποδοσφαίρου, πέρασε από σχολή διαιτησίας μπάσκετ. Μάλιστα, οι παραλίγο συνάδελφοί του, όπως ο Νίκος Ζαβλανός, λένε ότι πέρασε με άριστα και ήταν ένας από τους καλύτερους.

Πριν από μερικά χρόνια, το 2000, πήγε στην Τούμπα να παίξει το ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός και τα έκανε θάλασσα. Κυνηγήθηκε αρκετά, αλλά φαίνεται ότι ίσχυσε το «περασμένα-ξεχασμένα» και η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του ανανεώθηκε. Ισως επειδή δεν υπάρχουν αρκετοί που να ακολούθησαν μια πορεία με σχετική σταθερότητα.
Θα ήταν μάλλον άδικο να απομονώνουμε τους αγώνες του Καζναφέρη για να διακρίνουμε κατά πόσο ευνόησε ή αδίκησε συγκεκριμένες ομάδες και ειδικότερα τον Ολυμπιακό. Βέβαια, στην περίπτωση του Ολυμπιακού θεωρούμε ίσως υπερβολικό να υπάρχουν μνήμες για… αδικοχαμένους βαθμούς λόγω Καζναφέρη. Κάτι ισοπαλίες με ΟΦΗ και Ξάνθη το 2002 θυμηθήκαμε, αλλά δεν θα είναι υγιές να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία αντιπαραβολής αποτελεσμάτων.

Τελευταία το ακούμε πολύ: «Ο Καζναφέρης είναι πενηνταρίσιος». Δηλαδή παίζει 50-50. Πώς καθορίζεται αυτό το «πενηνταρίσιος»; Δύσκολα μπορεί κανείς να μας πείσει ότι κόβει το καρπούζι ακριβώς στη μέση. Πιο δύσκολα πείθεται ο ίδιος ο Καζναφέρης ότι κάπου έκανε λάθος. Κι αυτό δεν αφορά αποκλειστικά τον ίδιο. Ολοι τους με τον ίδιο τρόπο σκέφτονται. «Είμαι πολύ απογοητευμένος, όλοι συμπεριφέρονται λες και έχουμε το τέλειο ποδόσφαιρο, τους τέλειους ποδοσφαιριστές και τους τέλειους παράγοντες και αυτό που δεν είναι τέλειο είναι η διαιτησία», είπε στις 10 του περασμένου Αυγούστου, προσπαθώντας να πείσει συναδέλφους του (σε αυτούς απευθυνόταν) ότι αν κάνουν λάθη είναι επειδή φταίει το ποδόσφαιρο, που δεν είναι τέλειο, κι όχι οποιασδήποτε μορφής ανικανότητα ή ακόμα και η πρόθεση να ευνοήσουν και να καταδικάσουν ταυτόχρονα με ένα σφύριγμά τους.