Ο Μπλάνκο παίζει για την ομάδα (SportDay / Γιώργος Κοσμάς)

Αυτός είναι φορ! Τέσσερις τελικές προσπάθειες (τρεις με τον Ατρόμητο, μία χθες), τρία γκολ (δύο την Κυριακή, ένα με τη Βέροια), ένα δοκάρι και... δύο νίκες για την ΑΕΚ σε ισάριθμα παιχνίδια. Δύο νίκες στις οποίες έχει χαράξει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ο περίφημος «Ζορό». Χάρισμα του Ισμαελ Μπλάνκο ήταν και οι έξι βαθμοί που έχει πάρει η ομάδα του Σέρα Φερέρ στο πρωτάθλημα. Πέρυσι η ΑΕΚ είχε ξεκινήσει με δύο ισοπαλίες. Φέτος με δύο «τρίποντα». Αμέσως, η διαφορά συγκριτικά με την περασμένη σεζόν είναι στο +4. Κι αυτά τα πράγματα μετράνε πολύ στη μάχη του τίτλου. Τη διαφορά, λοιπόν, την κάνει έως τώρα ο Μπλάνκο. Ενας γεννημένος «γκολεαδόρ», ο οποίος έχει το ένστικτο του «φονιά» και εκτελεί δίχως οίκτο. Μυρίζεται το γκολ και το πετυχαίνει ακόμα και όταν δεν παίρνει μπάλες από τους συμπαίκτες του! Είναι εκεί που πρέπει, τη σωστή στιγμή, και του αρκεί... μισή επίσκεψη στην περιοχή για να σκοράρει. Είναι αξιοθαύμαστος, διότι σ' αυτά τα δύο ματς που σκόραρε, δημιουργούσε μόνος του τις φάσεις. Από το πουθενά. Με ελάχιστη ή καθόλου τροφοδότηση. Βέβαια, χθες υπήρχε για τους μεσοεπιθετικούς το ελαφρυντικό του ελεεινού τερέν, που τους ανάγκαζε να «σηκώνουν» την μπάλα και να ψάχνουν τα γεμίσματα.

Το ερώτημα είναι, πλέον, εύλογο: όταν αρχίσει να «βρίσκεται» με τον Ριβάλντο και τους εξτρέμ ή, αύριο - μεθαύριο, με τον Λυμπερόπουλο, τι θα κάνει ο Μπλάνκο; Θα ξεπεράσει τα 30 γκολ που πέτυχε πέρυσι στην Αργεντινή; Το σημαντικό, πάντως, είναι ότι ο «Ζορό» παίζει για την ομάδα, όχι για τον εαυτό του και τα... γκολ του. Βοηθάει πολύ και στην αμυντική λειτουργία, με τη συνεχή πίεση στους αντίπαλους αμυντικούς, κινείται ασταμάτητα, «σπάει» την μπάλα με τη μία και φεύγει στον χώρο, είναι απλός, ουσιαστικός και συνάμα δημιουργικός. Χθες έβγαλε μόνο του τον Ριβάλντο (68') και πέρασε και μία καλή σέντρα, στις καθυστερήσεις, στον Κονέ.
Στα «πλην» της χθεσινής εμφάνισης της ΑΕΚ, το γεγονός ότι ο Μπλάνκο ήταν -για δεύτερο σερί ματς- τόσο μόνος μπροστά. Δεν είχε βοήθειες και στηρίγματα από τον Ριβάλντο, τον Μανού και τον Μαντούκα και δεν έβγαιναν παίκτες από πίσω του για να πατήσουν περιοχή. Επίσης, η χθεσινή ΑΕΚ ήταν αργή στη σκέψη, δεν έπαιζε απλά, κρατούσε πολύ την μπάλα, δεν είχε αυτοματισμούς και έδειχνε κουρασμένη σε μυαλό και σώμα. Η κόπωση από τα τρία διαδοχικά παιχνίδια μέσα σε έξι μέρες και ο τραγικός αγωνιστικός χώρος είναι, φυσικά, σοβαροί ανασταλτικοί παράγοντες. Ο Φερέρ, ωστόσο, ίσως άργησε να φρεσκάρει την ομάδα. Τις αλλαγές έπρεπε να τις κάνει νωρίτερα. Ο Ενσαλίβα, ο Μπλάνκο, ακόμα και ο -ανίκητος- Ζεράλντο έδειχναν πολύ καταπονημένοι στο τελευταίο 20λεπτο.

Στα θετικά της ΑΕΚ, πλην του «μασκοφόρου εκδικητή» Μπλάνκο, η σπουδαία αμυντική λειτουργία. Αυτό ήταν το τρίτο σερί παιχνίδι με μηδέν παθητικό. Αυτή η ομάδα εμπνέει σιγουριά. Χθες ήξερε πώς να διαχειριστεί το παιχνίδι για να μην κινδυνέψει και οι οπαδοί της που έβλεπαν το ματς μάλλον δεν ανέβασαν σφυγμό όσο πλησίαζε ο αγώνας προς το τέλος του.

ΥΓ.: Ο Φερέρ μίλησε για τα πολλά φάουλ που σφύριζε ο Καλόπουλος και κατέστρεφε τον (στοιχειώδη) ρυθμό. Το ζήτημα είναι πού τα έβλεπε ορισμένα από αυτά...