Κατανοητή η ανακούφιση στο… στρατόπεδο του Ολυμπιακού από το… φτωχό 2-0 με το οποίο οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν το ματς με την Άρσεναλ. Ό,τι πάνω κάτω περιμέναμε να δούμε, το είδαμε. Ένα «κατηφορικό» γήπεδο που ανάγκασε τον πρωταθλητή Ελλάδας να αμύνεται μαζικά και κάποιες φορές ηρωικά. Κάθε παιχνίδι που γίνεται, όλο και πιο καθαρά φαίνεται η αξία του Μέλμπεργκ και πόσο ευεργετική είναι η παρουσία του στο κέντρο της άμυνας. Τυχερός μέσα στη γενικότερη αδυναμία του, ο Θρύλος.
Σκεφτείτε πώς θα ήταν τα πράγματα με τον Σουηδό στόπερ, ντυμένο στα πράσινα. Όλα τα χρόνια της παρουσίας του Κόκκαλη στον Ολυμπιακό, η ομάδα πονούσε εκεί ακριβώς που τώρα υπερτερεί. Στην άμυνά της. Παρά τα χρήματα που κατά καιρούς ξοδεύτηκαν (π.χ Μπερμούντες) η γύμνια στη θέση αυτή πρόδωσε πολλές φορές τον Ολυμπιακό στις ευρωπαϊκές του περιπλανήσεις. Ναι μεν ο Σούρερ κι ο Άντζας ήταν καλοί παίκτες, την κλάση όμως του Μέλμπεργκ δεν την πλησίαζε κανείς.
Φέτος, λοιπόν, που η απογυμνώθηκε επιθετικά παρουσιάζει αξιόπιστη και συμπαγή άμυνα. Καλή και άγια η πρόθεση του Ζίκο, να εμφυσήσει επιθετικό πνεύμα. Ωστόσο η συγκεκριμένη ομάδα έχει δυνατό σημείο την άμυνά της. Το τρίγωνο Νικοπολίδης, Αβραάμ, Μέλμπεργκ στηρίζει τον φετινό Ολυμπιακό. Μια εντολή για φουλ επίθεση απλώς θα αφήσει εκτεθειμένη την ερυθρόλευκη άμυνα πηγαίνοντας τα κρίσιμα ματς στη ρουλέτα του «όσα φάμε κι όσα βάλουμε».
Εννοείται πως ο Ζίκο μπορεί να μάθει στους παίκτες του να κάνουν σωστές και οργανωμένες επιθέσεις. Αυτό είναι απαραίτητο αλλά δεν έχει αναγκαστικά σχέση με το «φουλ επίθεση».
Το μόνο σίγουρο σε μια τέτοια περίπτωση είναι να τρυπήσει η άμυνα. Ο Ολυμπιακός για να αλλάξει στυλ παιχνιδιού χρειάζεται καλύτερους παίκτες από αυτούς που έχει. Καλύτερους και περισσότερους…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
