Η αποκατάσταση του Ντέμη κι ο τελευταίος των μοϊκανών

Άξιζε η αποτίμηση της παρουσίας του Ντέμη Νικολαϊδη στο διοικητικά της ΠΑΕ ΑΕΚ μια ισορροπημένη και νηφάλια αποτίμηση. Νομίζω ότι τέτοια είναι αυτή που κάνει στην «SportDay» ο Νίκος Κούλης ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την παραίτησή του από το Δ.Σ. της ΠΑΕ. Πάντα, η χρονική απόσταση από το γεγονός σου δίνει τη δυνατότητα να το κρίνεις ψύχραιμα ιδιαίτερους υποκειμενισμούς κι όσο γίνεται μακριά από σκοπιμότητες που επιβάλει η καθημερινότητα…

Ο Νίκος Κούλης προβάλει την αναμφισβήτητη διαπίστωση ότι η ΑΕΚ θα είχε κατρακυλήσει στις ερασιτεχνικές κατηγορίες αν ο Ντέμης δεν συσπείρωνε γύρω του μια ομάδα επιχειρηματικών που έβαλαν αμέσως ζεστά και μπόρεσαν να την υπαγάγουν στο σωτήριο άρθρο «44». Επειδή η κουτή μνήμη είναι ασφαλής οδηγός για να γίνεις αγνώμονας περιττεύει να θυμίσουμε ότι εκείνη την εποχή (πριν πέντε χρόνια) ουδείς άλλος είχε δηλώσει προθυμία να σώσει την ΑΕΚ.

Καλό είναι να θυμόμαστε τα γεγονότα για να μην γινόμαστε άδικοι στις κρίσεις μας. Ο κ. Κούλης σωστά διαπιστώνει στη συνέχεια ότι ο Νικολαϊδης παρασύρθηκε και παρέσυρε τους υπόλοιπους «να πετούν λεφτά στο πηγάδι», επιδιώκοντας να πάρουν το πρωτάθλημα. Εκεί χάθηκε το παιχνίδι, άνοιξε η ψαλίδα και δημιουργήθηκαν οι τριβές ανάμεσα στους μετόχους.

Ο Νικολαϊδης έπεσε στο πηγάδι και η ΑΕΚ υπερχρεώθηκε. Στο σημείο αυτό ο Νίκος Κούλης δεν γίνεται αναλυτικός κι έτσι δεν πληροφορούμαστε πώς ξαφνικά άρχισαν ό ένας μετά τον άλλο να εγκαταλείπουν το «σκάφος».Ούτε μας λέει γιατί το εγκαταλείπει κι αυτός αφήνοντας κι έρημο τον Νίκο Νοτιά. Εδώ είναι που τίθεται το ερώτημα. Αν όπως σχεδόν όλοι αποφασίσει αύριο – μεθαύριο κι ο Νοτιάς να εγκαταλείψει, τότε ποια τύχη περιμένει την «Ένωση».

Μια από τις πολλές επισημάνσεις του Νίκου Κούλη έχει τη σημασία της. Τονίζει ότι η ΑΕΚ μπορεί να ανταγωνιστεί τους δύο οικονομικά ισχυρούς του πρωταθλήματος όχι πετώντας κάθε χρόνο 20 – 30 εκατ. ευρώ αλλά κινούμενη έξυπνα με παίκτες ταλέντα η αξία των οποίων αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Δίκιο έχει. Προφανώς για λόγους δικούς του παραλείπει να πει ότι για τέτοια δουλειά δεν υπάρχει καλύτερος από τον Μπάγεβιτς.