Πίσω από τον «Μέσι» κρύβεται ο Βασίλης…

Αφελής όποιος δεν καταλαβαίνει ότι πίσω από τη μεταγραφή του Βασίλη Κουτσιανικούλη στον ΠΑΟΚ, «κρύβεται» ένας άλλος Βασίλης. Ο πιο πολυσυζητημένος Βασίλης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Βασίλης που συνδέθηκε με το παρασκήνιο και ταυτόχρονα με τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου από καταβολής του αθλήματος.

Ο Βασίλης με το ισχυρότατο δίκτυο προστασίας στα ΜΜΕ και το αλεξικέραυνο που συγκέντρωσε όλα τα πυρά όσων στα λόγια μάχονταν το… παρασκήνιο. Στον Βασίλη προσωποποιήθηκε κάθε συμφορά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στον όρο συμφορά συμπεριλαμβάνονται οι κατάρες και τα αναθέματα όλων όσοι κάθε χρονιά έχαναν το πρωτάθλημα σε (σχεδόν) κάθε κατηγορία.

Όλα τα κινούσε παρασκηνιακά ο… Βασίλης. Οι ορκισμένοι εχθροί του του είχαν φορέσει ερυθρόλευκη φανέλα και τον είχαν στείλει ήδη στον Πειραιά όπου τα γραφεία του Ολυμπιακού. Η παρουσία του στις σουίτες του Καραϊσκάκη απλά συμβόλιζε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη συμμαχία και τη συνεργασία του με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Η ερυθρόλευκη κυριαρχία αποδόθηκε στην κυριαρχία του Βασίλη στην ΕΠΟ. Κάθε σφύριγμα υπέρ του Ολυμπιακού (και ήταν πάμπολλα) χρεονώταν κατευθείαν στον Βασίλη. Ολοι ήταν εναντίον του εκτός από τους εκπροσώπους των ποδοσφαιρικών Ενώσεων που ψήφιζαν σε κάθε εκλογές δαγκωτό Βασίλη. Ολοι τους Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, νεοδημοκράτες και ΠΑΣΟΚοι την ώρα της κάλπης ψήφιζαν… υπερκομματικά Βασίλη. Εναντίον του κινήθηκαν με κάθε τρόπο η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη. Με την τελευταία έχει ακόμα ανοικτούς λογαριασμούς.

Την ώρα που όλοι τον περίμεναν στον Ολυμπιακό εκείνος βρέθηκε στον ΠΑΟΚ. Δική του δουλειά, πριν αναλάβει ακόμα επισήμως τα καθήκοντά του, η μεταγραφή του «Μέσι των φτωχών» στον Δικέφαλο του Βορρά. Είναι η πρώτη φορά μετά από δεκάδες χρόνια που το μεγάλο ανερχόμενο αστέρι της εγχώριας παραγωγής αντί να βρεθεί σε ομάδα της Αθήνας, ανηφορίζει για Θεσσαλονίκη. Κι’ αυτό χάρη στις ενέργειες του Βασίλη Γκαγκάτση.

Πειράζει που ο άρχοντας του παρασκηνίου, διαθέτει τις δυνάμεις του για να σπάσει την κυριαρχία των «αιωνίων». «Όχι δεν πειράζει» όπως τραγούδησε πριν από τριάντα χρόνια ο Γιάννης Φλωρινιώτης. Δεν πειράζει καθόλου. Οσο για την εξυγίανση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, θα χρειαστεί χρόνος για να διαπιστωθεί εάν μπορεί να γίνει. Επί του παρόντος το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί ούτε και θέλει να απαλλαγεί από τον Βασίλη. Κι’ είμαστε ακόμα στην αρχή…