Μια κούπα… καύσιμο για τον πολλά υποσχόμενο Ολυμπιακό

Ο πρώτος τίτλος της σεζόν στο ελληνικό μπάσκετ βάφτηκε «ερυθρόλευκος», καθώς για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η πανέμορφη Ρόδος αποδείχθηκε… γούρικη γι’ αυτούς. Σε ένα διήμερο που έδωσε την ευκαιρία στους κατοίκους του νησιού να απολαύσουν τέσσερα υπέροχα παιχνίδια σε ένα πανέμορφο, αν και ακόμα υπό κατασκευή, γήπεδο, και μια διοργάνωση που ήταν άρτια σε όλα τα επίπεδα από τον ΕΣΑΚΕ, άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο η αυλαία της χρονιάς. Το γεγονός πως φίλοι και των δύο «αιώνιων» βλέπουν παιχνίδια με τα διακριτικά των ομάδων τους δίπλα-δίπλα χωρίς να συμβαίνει το παραμικρό (σ.σ. εξαίρεση ο ανόητος που επιτέθηκε φραστικά στον πάγκο του Παναθηναϊκού), είναι το μεγάλο κέρδος του διημέρου, και είναι συνέχεια της εξαιρετικής προσπάθειας που γίνεται τα τελευταία χρόνια από την ΕΟΚ στην Κρήτη για το κύπελλο.

Ο Ολυμπιακός παρά τις κομβικές απουσίες του λόγω τραυματισμών, κατάφερε να υπερισχύσει στις λεπτομέρειες και στα σημεία στον μεγάλο τελικό των «πράσινων», δείχνοντας πως ήθελε περισσότερο τον τίτλο για πολλούς λόγους. Από την μία, παρόλο που γνωρίζει πως είναι ο τέταρτος σε αξία από αυτούς που θα διεκδικήσει, ήθελε σε κάποιο βαθμό να… κόψει την φόρα των πρωταθλητών Ευρώπης και Ελλάδας και να πάρει μια μικρή ψυχολογική ώθηση ενόψει των σπουδαίων που θα ακολουθήσουν. Ασφαλώς και είναι τέτοιος ο βαθμός ανετοιμότητας και των δύο ομάδων, που δεν θα χανόταν κάτι αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό, όπως και δεν κερδήθηκε κάτι σπουδαίο τώρα που το τρόπαιο κατέληξε στα χείρα των παικτών του Γιώργου Μπαρτζώκα. Το ενθαρρυντικό, είναι πως η πρώτη από τις πολλές αναμετρήσεις που θα δώσουν οι δύο ομάδες σε όλες τις διοργανώσεις, είχε σασπένς, διακυμάνσεις και ενδιαφέρον, παρότι είναι εύλογο πως για να απολαύσουμε την τελική τους μορφή, θα πρέπει να περιμένουμε ακόμα αρκετό καιρό.

Πέρα από την παραπάνω θέληση και συγκέντρωση που είχαν οι Πειραιώτες (σ.σ. έκαναν 4 λιγότερα λάθη και μοίρασαν ισάριθμες παραπάνω ασίστ), αυτό που αποδείχθηκε περίτρανα ήταν πως το χάντικαπ που υπήρχε πέρυσι σε ατομικό ταλέντο παικτών, καλύφθηκε το καλοκαίρι που πέρασε. Οι επιστροφές των Βεζένκοβ και Ντόρσι που ήταν κομβικοί σα να μην πέρασε μια μέρα από τα προηγούμενα ντέρμπι των δύο ομάδων, ο Φουρνιέ, ο οποίος παρότι ακόμα ψάχνει σταθερό ρυθμό είναι απολαυστικό το πώς ξέρει το άθλημα και πως κινείται στο παρκέ, αλλά και ο Βιλντόζα, δίνουν όλα όσα έλειπαν στην περυσινή σκακιέρα των δυο ομάδων. Όταν θα μπούμε μάλιστα στο 2025 και θα μετρά αντίστροφα για την επάνοδό του ο Έβανς, θα μιλάμε για μια δωδεκάδα με πενταδάτους παίκτες, με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Στο καθαρά αγωνιστικό, ο Ολυμπιακός δεν πληγώθηκε καθόλου από το πλεονέκτημα που υπήρχε πριν το τζάμπολ, λόγω της απουσίας των Φαλ και Μιλουτίνοφ.



Με πολύ έξυπνη ομαδική άμυνα, οι μπάλες δεν έφτασαν πολλές φορές ή καλύτερα με τον σωστό τρόπο στον Λεσόρ, με αποτέλεσμα το σκορ σε πόντους μέσα από την ρακέτα να είναι 30-30! Ακόμα πιο εντυπωσιακό, είναι το 19-6 σε πόντους από επιθετικά ριμπάουντ, καθώς οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 12 έξτρα κατοχές έναντι 7 των αντιπάλων τους από αυτά, αλλά κυρίως τα εκμεταλλεύτηκαν σχεδόν στο έπακρο. Σε αυτό ίσως να έπαιξε ρόλο πως ο κόουτς Αταμάν δεν εμπιστεύτηκε τον λογικά έξω από τα… νερά του, Γιουρτσεβέν, αλλά και η εξαιρετική εμφάνιση του Πετρούσεφ, ο οποίος ήταν ο κρυφός MVP της αναμέτρησης. Ο Σέρβος φόργουορντ κράτησε όρθια την ομάδα του όταν ο Παναθηναϊκός είχε βρει μομέντουμ χάρη στους πολύ καλούς Σλούκα, Γκραντ και Γκριγκόνις και βοήθησε τον υπερπαίκτη Βεζένκοβ να δώσει στο τέλος την χαριστική βολή. Στα δικά μου μάτια, ακόμα πιο πολύτιμο και από τον τίτλο, είναι για τον Ολυμπιακό το γεγονός πως ο Πετρούσεφ κατάλαβε πως μπορεί παρά την πληθώρα εξαιρετικών παικτών στην ομάδα του, να βοηθήσει σημαντικά και να αναδείξει το σπάνιο ταλέντο του.

Για τον πρώην φόργουορντ των Σακραμέντο Κινγκς, το γεγονός πως τελειώνει το πρώτο μέρος με 5 πόντους έχοντας όλη την άμυνα του Παναθηναϊκού σχεδιασμένη πάνω του, αλλά τελειώνει το ματς με 20, λέει τα πάντα για το πόσο άλλαξε τις ισορροπίες ξανά η επιστροφή του. Σημαντικό έργο έκανε και ο Γουίλιαμς-Γκος στην άμυνα πάνω στον Ναν, οι βάσεις της νίκης ανήκουν στον Ντόρσι, ενώ ο Ράιτ αν και έχασε μάχες στην άμυνα, πιστώνεται αρκετά για την εξυπνάδα του να σώσει την κατοχή με πάσα χωρίς ισορροπία, στο πιο κρίσιμο σουτ του αγώνα από τον Βεζένκοβ, που έκανε το 77-73. Ο Ολυμπιακός έδειξε σε αυτό το ισχυρότερο αναμφίβολα τεστ του πριν το τζάμπολ της Ευρωλίγκας και την μάχη της πρεμιέρας με την Φενέρμπαχτσε εμφανή σημάδια βελτίωσης, όμως όπως ανέφεραν οι προπονητές του, δεν είναι ακόμα ούτε στο 30% των δυνατοτήτων του. Η επιστροφή του Φαλ αρχικά και του Μιλουτίνοφ εν συνεχεία, θα ισχυροποιήσουν τις δυνατότητές του, τον τρόπο που θα αμύνεται και θα δημιουργεί, οπότε χρειάζεται υπομονή, υγεία και δουλειά.

Η γιορτή κράτησε μόνο για μερικά λεπτά, η προσπάθεια για επιστροφή στην κορυφή στα 100 χρόνια του συλλόγου άρχισε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, όμως τίποτα δεν κρίθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου. Το Σούπερ Καπ και τα πρώτα θετικά αγωνιστικά σημάδια, αποτελούν απλά το αναγκαίο… καύσιμο σε μια χρονιά που αναμένεται και έχει όλες τις προοπτικές για να είναι συναρπαστική και προσοδοφόρα. Για την ώρα… Κωνσταντινούπολη!

Υ.Γ.: Όπως και στην ΕΟΚ η παρουσία σχεδόν όλων των νέων σε ηλικία πρώην παικτών σε διάφορα πόστα έχει βοηθήσει σημαντικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, έτσι και στον ΕΣΑΚΕ αυτή του Ευθύμη Ρεντζιά, αλλά και η αδιάκοπη προσπάθεια των ανθρώπων του, έχουν αναβαθμίσει το προϊόν. Τους αξίζουν συγχαρητήρια!