Ολυμπιακός με ποιότητα, που δεν τον… άφησε να χάσει

Στο ποδόσφαιρο, οι ειδικοί λένε πως όταν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα παιχνίδι, θα πρέπει να φροντίσεις τουλάχιστον να μην το χάσεις. Στο μπάσκετ που η πράξη έχει αποδείξει πως είναι πιο δίκαιο άθλημα, ισοπαλία δεν υπάρχει, οπότε είναι ευλογία να καταφέρνεις να επικρατείς, ακόμα και στις βραδιές που δεν είσαι αυτός που πρέπει και δεν αγωνίζεσαι όπως μπορείς. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει εκτός από την συγκυρία, να διαθέτεις και παίκτες με ποιότητα και προσωπικότητα για να σε σπρώξουν προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Ολυμπιακός απέναντι στην εκ των ουραγών της Ευρωλίγκας, Βιλερμπάν, ακροβατούσε για περίπου 37 λεπτά πάνω σε μια… μπανανόφλουδα που τελικά κατάφερε με κινήσεις ισορροπίας ακροβάτη να μην πατήσει και σωριαστεί.

Δεν γνωρίζω αν ο Εβάν Φουρνιέ έχει μάθει στην χρυσοποίκιλτη καριέρα του και τέτοια κόλπα εκτός από το καταπληκτικό μπάσκετ που παίζει. Το σίγουρο είναι πως έχει την προσωπικότητα για κρατήσει όρθια την ομάδα του, ακόμα και αν τίποτα δεν της πάει ιδιαίτερα καλά σε ένα παιχνίδι. Και στο τέλος της ημέρας, να αφήσει με το παράπονο ακόμα και τους συμπατριώτες του φιλοξενούμενους, που καθαρά μπασκετικά με βάση την απόδοσή τους στο ΣΕΦ, άξιζαν να φύγουν νικητές. Διότι εκτός ότι κατάφεραν παρά τις απουσίες τους, με μια υπέροχη τετράδα παικτών (σ.σ. Μαλεντόν, Χάρισον, Λοβέρν και Εντιαγέ) να βγάλουν πανέμορφες συνεργασίες και να βάλουν εξαιρετικά καλάθια μέσα από κυκλοφορία, «πάτησαν» για τα καλά στο «πρέπει» του Ολυμπιακού και τον έβαλαν στον ρυθμό και την αθλητικότητά τους.

Οι «ερυθρόλευκοι» από το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης, όντας εμφανώς κουρασμένοι πνευματικά από τις τρεις πολύ μεγάλες νίκες που προηγήθηκαν, προσπάθησαν να κερδίσουν με λάθος τρόπο, παίζοντας το γρήγορο-βιαστικό μπάσκετ που βόλευε τους παίκτες του Πουπέ. Ίσως και λόγω δεδομένης ανωτερότητας, να πίστεψαν πως κάποια στιγμή θα κάνουν ένα καλό πεντάλεπτο και στις δυο πλευρές του παρκέ και θα φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Όταν όμως ο αντίπαλος παίζει χωρίς πίεση και για να ευχαριστηθεί-αποδείξει πως δεν είναι σάκος του μποξ, έχει πλεονέκτημα στο υψηλό επίπεδο της Ευρωλίγκας. Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα, εμφάνισαν όλες τις προ δύο εβδομάδων αδυναμίες τους, καθώς δεν έπαιζαν άμυνα, έχαναν τα αμυντικά ριμπάουντ και είχαν στο μυαλό τους το πώς θα εκτελέσουν ή αν θέλετε το πώς θα βρουν ρυθμό από την επίθεση.

Αποτέλεσμα αυτής της λανθασμένης λογικής, ήταν οι 50 (!) πόντοι παθητικό στο πρώτο ημίχρονο και οι 92 συνολικά, από μια ομάδα που πριν το τζάμπολ σκόραρε μετά βίας 77 στην διοργάνωση. Οι διαφορές που πήρε από νωρίς η Βιλερμπάν, επέφεραν εκνευρισμό, με αποτέλεσμα να χάνονται μέχρι και ανενόχλητα λέι απ και κάποια στιγμή το ποσοστό στα δίποντα να δείχνει το ισχνό 33,3%. Οι Γάλλοι, τιμωρούσαν τα λάθη των «ερυθρόλευκων», και σε μια βραδιά που δύο παίκτες τους έκαναν ρεκόρ καριέρας και ένας ακόμα έβαλε 3/3, όταν μέχρι πριν από αυτό το ματς είχε 4/22 (!), έμοιαζαν πιο έτοιμοι από ποτέ για την μεγαλύτερη νίκη ως τώρα στην σεζόν τους. Ο διακόπτης γύρισε, όταν ο Φουρνιέ έβαζε το ένα μεγάλο σουτ μετά το άλλο, για να βοηθηθούν οι μέχρι εκείνο το σημείο μοναδικοί διακριθέντες Μιλουτίνοφ και Βεζένκοβ (σ.σ. συν τον πολύ καλό Βιλντόσα του πρώτου μέρους) και κυρίως, όταν… εμφανίστηκε ο Τόμας Γουόκαπ.



Ο Τεξανός γκαρντ, ταλαιπωρήθηκε πολύ από τον Μαλεντόν, αλλά είχε το σθένος να κάνει μια καταπληκτική τέταρτη περίοδο. Όχι μόνο για τα δύο μεγάλα τρίποντα που έβαλε που ήταν και τα μοναδικά που επιχείρησε στο ματς, αλλά και γιατί έκλεψε μπάλες, δημιούργησε και έβγαλε τρομερή ενέργεια. Ένα προσπέρασμα που έψαχνε με κόπο αλλά λάθος τρόπο σε πολλές στιγμές του ματς ο Ολυμπιακός ήρθε χάρη σε αυτόν και αποδείχθηκε αρκετό για να γλιτώσει η ελληνική ομάδα μια ήττα που θα χάλαγε το εξαιρετικό της σερί. Μια νίκη που είναι και το μόνο που κρατάει και έχει μεγάλη αξία μόνο για την ουσία της. Ο τρόπος με τον οποίο ήρθε, απέδειξε πως στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια, αν δεν είσαι εσύ σε θέση να «ξεκλειδώσεις» με την απόδοσή σου. Έδειξε όμως και κάτι άλλο…

Πως η ποιότητα και η προσωπικότητα του Ολυμπιακού φέτος είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο και ποσότητα, που με αντιπάλους τέτοιου βεληνεκούς, πολλές φορές δεν θα τον… αφήνει να ηττηθεί. Σε αντίστοιχο παιχνίδι πέρυσι, σχεδόν σίγουρα θα είχε ηττηθεί. Το θετικό είναι πως η δυσκολία, του υπενθύμισε (σ.σ. φάνηκε από τις αυτοκριτικές δηλώσεις όλων) πως ακόμα έχει αρκετό δρόμο μπροστά του για να διαβεί και τίποτα ουσιαστικό δεν κερδήθηκε επειδή έριξε στο καναβάτσο τρεις σούπερ αντιπάλους. Ακολουθεί ταξίδι, και ένα θεωρητικά πιο δύσκολο παιχνίδι στο ουδέτερο-τελικό προορισμό και της φετινής σεζόν Βελιγράδι, κόντρα στην Μακάμπι. Ας ελπίσουμε πως η έξτρα ενέργεια που αναπάντεχα για τους περισσότερους καταναλώθηκε για να καμφθεί η αντίσταση της αξιόμαχης, Βιλερμπάν, δεν θα στοιχίσει…

Υ.Γ.: Ο Βεζένκοβ είναι σε ΟΛΑ τα παιχνίδια διψήφιος σε πόντους και αξιολόγηση χωρίς να έχει πιάσει το απόλυτο της απόδοσής που μπορεί! Και αυτό, δείχνει την τεράστια αξία του και το πόσο σπουδαία ήταν η επιστροφή του για τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος, λόγω χαρακτήρα, νιώθει ακόμα περισσότερη ευθύνη πλέον, και αυτό, φαίνεται πως κάποιες φορές του βγαίνει σε αχρείαστη πίεση. Πρέπει να την αποβάλει, διότι δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν…