Το «πράγμα» του Πρίντεζη μάς… προσγείωσε

Σε αυτή τη χώρα η ομοψυχία και η ομόνοια είναι άγνωστες λέξεις. Λίγες μόνο μέρες κράτησε η περηφάνια που ένιωσαν κυρίως οι Ολυμπιακοί αλλά και όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι για ένα ακόμη κατόρθωμα του ελληνικού μπάσκετ με τη «φυλάκιση» του τροπαίου της Ευρωλίγκας στην Ελλάδα για τρίτη συνεχή χρονιά και ένατη τα τελευταία 17 χρόνια.

Πάνω που λέγαμε πως τουλάχιστον για καμιά εικοσαριά μέρες-μέχρι να αρχίσουν οι τελικοί όπου όλο και κάτι θα βρίσκαμε για να ξαναφαγωθούμε-θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, ήρθε η ατάκα του Γιώργου Πρίντεζη να μας προσγειώσει στην ελληνική πραγματικότηα και να ταράξει τα μόνο για λίγο λιμνάζοντα νερά.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Προφανώς-και ειδικά σε μία κοινωνία που μοιάζει να ψάχνει συνεχώς λόγους για να διχάζεται και να… πιάσει τα όπλα-η αναφορά ως «πράγμα» στη φανέλα του Παναθηναϊκού ήταν λανθασμένη, αχρείαστη και άκαιρη. Και θέλω να πιστεύω-μιας και ο εν λόγω αθλητής δεν έχει δώσει ποτέ δικαιώματα εντός ή εκτός αγωνιστικών χώρων με τη συμπεριφορά του-πως έγινε πάνω στην κουβέντα, κακώς μεν αλλά ασυναίσθητα, κι όχι σε μία προσπάθεια να πουλήσει οπαδιλίκι, το οποίο άλλωστε δεν έχει ανάγκη να κάνει, ειδικά στον απόηχο μιας τέτοιας επιτυχίας. Η άμεση αντίδρασή του, δε, να διευκρινίσει στις δύο τα ξημερώματα μέσω Facebook πως δεν είχε σκοπό να προσβάλει τον Παναθηναϊκό, ενισχύει-δίχως να… παραγράφει το λάθος που έκανε-αυτή την πεποίθηση.

Σε μία οποιαδήποτε άλλη χώρα μια τέτοια αναφορά στον αιώνιο αντίπαλο θα είχε σχολιαστεί για λίγες ώρες και κατόπιν θα είχε ξεχαστεί. Στα μέρη μας, ακόμη και σε ένα χώρο όπως το μπάσκετ που είναι από τους λίγους λόγους να αισθανόμαστε περήφανοι ως έθνος, αυτή η γκάφα είναι-δυστυχώς-πρώτο θέμα στην επικαιρότητα και ικανή από το να προκαλέσει απλούς λεκτικούς διαξιφισμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέχρι και να οπλίσει χέρια.

Για το λόγο αυτό οι πρωταγωνιστές πρέπει να είναι διπλά και τριπλά προσεκτικοί στις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Αν και δεν χωρά αμφιβολία πως αν δεν ήταν η ατάκα του Πρίντεζη, ορισμένοι και από τα δύο «στρατόπεδα» θα έβρισκαν αφορμές να ξεθάψουν το τσεκούρι του πολέμου. Στη διαιτησία, τα εισιτήρια, τον… καιρό ή οπουδήποτε αλλού μπορεί αυτές να βρεθούν.

Δυστυχώς αποδεικνύεται πως είτε ακούσια είτε εκούσια σε αυτή τη χώρα δεν είμαστε ικανοί να προστατέψουμε και να θωρακίσουμε από εξωτερικούς και κυρίως εσωτερικούς εχθρούς ίσως το μοναδικό πράγμα-μετά την ανεργία-όπου είμαστε πρώτοι σε όλη την Ευρώπη.

Follow @ChristosRobolis