Το πρόβλημα δεν είναι ο Σλούκας, αλλά το απάνθρωπο καλεντάρι και το… μέλλον

Η διαφαινόμενη απουσία του Κώστα Σλούκα από το Παγκόσμιο Κύπελλο ασφαλώς και συνιστά πλήγμα για την Εθνική ομάδα.

Όμως απέναντι σε όσους… βιάζονται να προβούν σε εύκολες κρίσεις περί «κακομαθημένων» παικτών ή ακόμη και εθνικών προδοτών (!), υπάρχουν σοβαρά αντεπιχειρήματα.

Πιστός στρατιώτης με αποδείξεις

Κατ’ αρχάς, ειδικά ο συγκεκριμένος παίκτης δεν οφείλει εξηγήσεις σε κανέναν. Η συνέπειά του στο εθνικό καθήκον δεν εναπόκειται στην κρίση του καθενός, αλλά μπορεί να αποδειχτεί με αριθμούς που δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης: Αγωνίζεται στις εθνικές ομάδες ανελλιπώς από το 2005 (!), μετρά αισίως 240 εμφανίσεις μαζί τους, εκ των οποίων 118 με την Ανδρών στην οποία παίζει αδιάλειπτα από το 2011 και δεν έχει λείψει οικειοθελώς από καμία μεγάλη διοργάνωση.

Ο Σλούκας βίωσε την απογοήτευση να «κόβεται» τελευταίος από το Προολυμπιακό Τουρνουά και να επιστρέφει άπραγος από το Καράκας. Ήταν αυτός που στα δύο τελευταία μεγάλα ραντεβού της Εθνικής ομάδας έκανε πολύωρες θεραπείες για να τεθεί στη διάθεσή της παρότι οι τραυματισμοί που αντιμετώπιζε δεν άφηναν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ήταν, επίσης, αυτός που τον Φεβρουάριο του 2022 έπαιξε Πέμπτη Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό και Παρασκευή-Δευτέρα με το εθνόσημο κόντρα στην Τουρκία συμβάλλοντας στις δύο καθοριστικές νίκες στο δρόμο για την πρόκριση στο Παγκόσμιο.



Είναι πασιφανές, λοιπόν, πως δεν πρόκειται για κανέναν… εθνικό μειοδότη, αλλά απεναντίας για ένα παιδί που έχει προσφέρει αίμα, ιδρώτα και πολλά δάκρυα για την «επίσημη αγαπημένη». Αυτό δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς, όσο και αν όλοι θα θέλαμε να βάλει ξανά πλάτη και να τον δούμε στις Φιλιππίνες.

Εξαντλητικό πρόγραμμα

Το πρόβλημα, προφανώς, δεν είναι ο Σλούκας. Είναι το απάνθρωπο καλεντάρι που οδηγεί παιδιά όπως ακόμη κι αυτός στη δύσκολη (γιατί σίγουρα δεν την πήρε ελαφρά τη καρδία) απόφαση να απέχουν από τις εθνικές ομάδες. Για να μην κατηγορηθούμε για υποκειμενικές κρίσεις, ας καταφύγουμε ξανά στην αντικειμενικότητα των αριθμών: ο Σλούκας στα 33 του προέρχεται από μια σεζόν στην οποία έπαιξε από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τα μέσα Ιουνίου 74 (!) επίσημα ματς: Αγωνίστηκε στα προκριματικά με τη Σερβία και στα επτά παιχνίδια του Ευρωμπάσκετ με την Εθνική (8), σε 25 ματς της Basket League (18/22 της κανονικής περιόδου και 7/9 των playoffs), σε Super Cup (2) και Final 8 Κυπέλλου (3), καθώς και σε 36 παιχνίδια Ευρωλίγκας (από τα 41 συνολικά).



Με την έναρξη προετοιμασίας της Εθνικής στις 24 Ιουλίου θα είχε ακριβώς 39 μέρες άδειας μέχρι να επιστρέψει στα παρκέ, αν και-όπως όλοι οι υψηλού αθλητές-συνεχίζει να δουλεύει ακόμη και στις διακοπές του. Με το Παγκόσμιο Κύπελλο να ολοκληρώνεται στις 10 Σεπτεμβρίου και τις υποχρεώσεις της ομάδας του (Ολυμπιακού ή άλλης) να ξεκινούν σε το πολύ τρεις εβδομάδες, είναι σαφές πως θα συνέχιζε χωρίς ανάσα. Η επόμενη σεζόν, όπου κι αν τον βρει, δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί πριν τα μέσα Ιουνίου, ενώ αμέσως μετά-χωρίς διακοπή-είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει η συμμετοχή της Εθνικής σε προολυμπιακό τουρνουά (αν δεν πάρει ένα από τα μόλις δύο απευθείας εισιτήρια που δίνονται από το Παγκόσμιο σε ομάδες της Ευρώπης) για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024.

Μιλάμε, δηλαδή, για κανονικό Γολγοθά… Όχι μόνο για τον Σλούκα, αλλά για όλους τους αθλητές, σε ένα πρόβλημα που δεν εντοπίζεται φυσικά μόνο στο μπάσκετ, αλλά είναι ίσως ακόμη εντονότερο στο ποδόσφαιρο.

Το ζόρικο μέλλον

Η εξαιρετικά πιθανή απουσία του Σλούκα φέρνει λίγο νωρίτερα από ό,τι περιμέναμε την Εθνική ομάδα αντιμέτωπη με μια κατάσταση που… ερχόταν εδώ και καιρό. Με τον ίδιο στα 33 και τον Καλάθη στα 34, η ημερομηνία λήξης, αφού ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν κάνει εξαιρέσεις, πλησιάζει για τους δύο κορυφαίους γκαρντ των τελευταίων ετών. Και σε αντίθεση με την παλιότερη φρουρά των σπουδαίων, Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Ζήση και Σπανούλη, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει προφανής διάδοχη κατάσταση. Παιδιά όπως ο Λούντζης, ο Μωραΐτης ή ο Φλιώνης έχουν τεράστια παπούτσια να γεμίσουν, ενώ η ενίσχυση με τον νατουραλιζέ Γουόκαπ φαντάζει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, αναγκαία και εκ των πραγμάτων σωτήρια.



Τα επόμενα καλοκαίρια θα είναι ακόμη πιο δύσκολα κι ελπίζουμε η έμφαση στην παραγωγική διαδικασία να αρχίσει να αποδίδει καρπούς το συντομότερο, γιατί ο ανταγωνισμός γίνεται όλο και δυσκολότερος.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis