ΠΑΟ, μπορείς! Αν σε αφήσουν...

Ο Παναθηναϊκός άγγιξε το τέλειο στο «Παλάου Μπλαουγκράνα». Ήταν άριστα διαβασμένος, ώριμος, συγκεντρωμένος και ψύχραιμος βγάζοντας στο παρκέ στοιχεία που δεν μαρτυρούν ομάδα που σχηματίστηκε το καλοκαίρι και αποτελείται ως επί το πλείστον από παίκτες πρωτάρηδες σε τέτοιο επίπεδο. Κάποιες κακές επιλογές στο τέλος, λίγο η ατυχία αλλά κυρίως η διαιτησία τού στέρησαν τη δυνατότητα να «σπάσει» την έδρα της Μπαρτσελόνα και να την καλέσει για τα περαιτέρω στο ΟΑΚΑ.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Ούκιτς και Διαμαντίδης έκαναν καταπληκτική δουλειά στην περιφέρεια. Αν είχαν περισσότερες ανάσες, ίσως να είχαν πιο καθαρό μυαλό στο φινάλε. Η επιλογή του αρχηγού να μην πάει σε πιο γρήγορη επίθεση για να έχει η ομάδα του δύο κατοχές αντί μία-μία στο φινάλε του κανονικού αγώνα και της παράτασης ίσως και να ήταν απόρροια της κόπωσης. Ένας γκαρντ-στήριγμα έλειψε από τους «πράσινους» και σε αυτό το ματς, καθώς η είσοδος του Μπανκς αποδείχτηκε σχεδόν καταστροφική και ο Αργύρης Πεδουλάκης προτίμησε κάποια στιγμή να παίξει με Μπράμος στο «2» και τρεις ψηλούς (Τσαρτσαρή, Γκιστ και Λάσμε) για να προσφέρει δευτερόλεπτα ξεκούρασης στο δίδυμο της περιφέρειας.

Είναι δύσκολο να αντεπεξέλθει μία ομάδα σε έναν τόσο απαιτητικό από πλευράς ενέργειας και συγκέντρωσης αγώνα με επτά παίκτες, από τη στιγμή που ο Σχορτσανίτης εξουδετερώθηκε γρήγορα με φάουλ, ο Μπανκς αποδείχτηκε ανεπαρκής και οι Ξανθόπουλος, Γιαννόπουλος και Σκορδίλης έμειναν στον πάγκο. Ο κόουτς του Παναθηναϊκού μπορεί να ήθελε να ανοίξει το rotation, αλλά προτίμησε να κερδίσει ή να χάσει με τα «βαριά» του χαρτιά στο παρκέ, παρά να ρισκάρει, πράγμα που δεν έκανε ούτε σε πολύ μικρότερης σημασίας παιχνίδια. Πώς να το έκανε λοιπόν τώρα;

Η διαιτητοκουβέντα δεν αρέσει σε κανέναν. Αλλοιώνει τη γεύση. Όμως αυτά που έγιναν στο «Παλάου Μπλαουγκράνα» δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστα. Αρκεί μόνο να δει κανείς τα τρία επιθετικά φάουλ, δύο στον Λάσμε και ένα στον Τσαρτσαρή, που «ανακάλυψαν» οι διαιτητές στο φινάλε. Ένα λάθος έγινε κατά της Μπαρτσελόνα κι αυτό φρόντισαν οι γκρι να το διορθώσουν με το instant replay.

Ο Παναθηναϊκός έχασε μία μεγάλη ευκαιρία, την πρώτη μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο. Ασφαλώς είναι δύσκολο να επαναλάβει τέτοια εμφάνιση σε δύο μέρες, καθώς μάλλον άγγιξε το ταβάνι του χαμηλώνοντας αυτό των αντιπάλων του με την απόδοσή του, ενώ η κούραση είναι δεδομένη. Χρειάζεται άμεση ανασύνταξη, σωματική και ψυχολογική, να μείνουν οι παίκτες μακριά από συζητήσεις για τη διαιτησία που μπορεί να τους αποπροσανατολίσουν (ο Ομπράντοβιτς μετά από αντίστοιχο σκηνικό προ διετίας είχε μαντρώσει τους παίκτες του και είδαμε τα αποτελέσματα) και να μείνουν προσηλωμένοι σε αυτά που μπορούν να επηρεάσουν οι ίδιοι με την παρουσία τους, όπως την ευστοχία στις βολές και την εκμετάλλευση αμυντικών αδυναμιών συγκεκριμένων παικτών των αντιπάλων.

Γιατί αν κάτι κέρδισαν το βράδυ της Τρίτης είναι η πεποίθηση πως ΜΠΟΡΟΥΝ να κερδίσουν την Μπαρτσελόνα στο σπίτι της. Αν τους αφήσουν οι «γκρι»… Αλλά ενδεχομένως κι αν δεν το θέλουν ούτε αυτοί.

ΥΓ: Ο δρόμος της ευθείας επίθεσης στην Ευρωλίγκα, είτε με τις δηλώσεις του Δ. Γιαννακόπουλου, είτε με τις εφέσεις των αδερφών Αγγελόπουλων, έχει βάλει τους αιώνιους στο μάτι της διοργανώτριας... Είναι πλέον πασιφανές.

Follow @ChristosRobolis