Παναθηναϊκός: Έχασε, αλλά βρίσκει το δρόμο του. Αν βρει και «άσο»…

Δεν υπάρχουν ήττες σαν νίκες, για να είμαστε ξεκάθαροι… Όμως ο τρόπος που κερδίζεις ή χάνεις έχει πάντα τη δική του σημασία. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να επιστρέφει με άδεια χέρια από τη Βαρκελώνη, αλλά παρότι έχασε δείχνει να βρήκε την πυξίδα για να είναι ανταγωνιστικός στη συνέχεια. Για την ακρίβεια, ηττήθηκε στις λεπτομέρειες, με κυριότερη το κλέψιμο του Καλάθη στον Παπαγιάννη κι ενώ οι «πράσινοι» θα είχαν μια κατοχή 17 δευτερολέπτων για να ψάξουν το καλάθι της νίκης. Ή στα 4/9 τρίποντα του Νικ, που θαρρείς κι έπαιζε με τα νεύρα εκείνων που μέχρι πέρσι ορθώς χειροκροτούσαν ακόμη και στα airball του…

Παρατάχθηκε απέναντι σε μια ομάδα με επταπλάσιο (ναι, για τέτοια διαφορά μιλάμε) μπάτζετ, χωρίς κανέναν κανονικό πλέι μέικερ και έχοντας υποβληθεί σε μεγάλη ταλαιπωρία ταξιδεύοντας Αθήνα-Άμστερνταμ-Λιόν-Άμστερνταμ-Βαρκελώνη μέσα σε τρεις μέρες. Κι όμως, σε ένα γήπεδο όπου μετά το 2014 έφευγε με διψήφιες διαφορές, ενίοτε και συντριβές έχοντας πολύ ακριβότερο από το φετινό ρόστερ, στάθηκε πολύ καλύτερα και άγγιξε την υπέρβαση.

Ο Γιώργος Βόβορας κατεύθυνε εξαιρετικά την ομάδα του (με μοναδική ένσταση την ελάχιστη συμμετοχή του Μπέντιλ αντί του Γουάιτ). Αντιλαμβανόμενος το άλυτο πρόβλημα στη δημιουργία, έδωσε σαφή εντολή στους παίκτες του να σανιδώσουν το γκάζι κ έτσι αποφεύγοντας τις δυσκολίες του στο σετ παιχνίδι και βρίσκοντας ανοχύρωτη την αντίπαλη άμυνα πήρε εύκολο σκορ. Η καλή του άμυνα και ο επαρκής έλεγχος των ριμπάουντ επέτρεψε το παιχνίδι ανοιχτού γηπέδου, το οποίο οι «πράσινοι» πάντως επιδίωκαν συχνά ακόμη και μετά από καλάθι. Ο τραυματισμός του Σάικς μπορεί να στέρησε ένα κορμί (έστω και τόσο μικρό) στο ροτέισον των γκαρντ, αλλά τελικά η απουσία ήταν ευεργετική, καθώς οδήγησε στα πιο αθλητικά σχήματα που θωράκισαν τα μετόπισθεν αλλάζοντας σε όλα τα μαρκαρίσματα.

Πάντως η μεγάλη ευκαιρία του Παναθηναϊκού να κερδίσει δεν χάθηκε στο φινάλε της κανονικής διάρκειας ή στην παράταση, αλλά πολύ νωρίτερα. Συγκεκριμένα, όταν οι «πράσινοι» βρέθηκαν στο +11 (44-55) τριάμισι λεπτά πριν το τέλος της τρίτης περιόδου, παρότι είχαν ως τότε 6/17 τρίποντα. Αν ήταν στοιχειωδώς πιο εύστοχοι, καθώς έριξαν άσφαιρα σε πολλά ελεύθερα σουτ, θα είχαν αποσπαστεί ακόμη περισσότερο και θα είχαν αγγίξει τη νίκη. Παραδόξως, αν και ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο δημιουργικός και αποτελεσματικός από μακριά στα τελευταία 18 λεπτά του αγώνα, απώλεσε την σταθερά της άμυνάς του δεχόμενος στο διάστημα αυτό 53 πόντους. Ίσως να έπαιξε ρόλο και η κόπωση, ίσως και η ικανότητα του Γιασικεβίτσιους να σημαδεύει αλύπητα τις αδυναμίες του αντιπάλου. Πότε ψάχνοντας τα μις ματς, πότε χτυπώντας στους αμυντικά ασθενείς παίκτες, πότε εκμεταλλευόμενος τα επιθετικά ριμπάουντ από τις συνεχείς αλλαγές στην άμυνα. Ασφαλώς έπαιξε ρόλο και το πλεόνασμα ποιότητας, αφού μια ομάδα που έπαιξε χωρίς Μίροτιτς, Κλαβέρ και (ουσιαστικά) Αμπρίνες, είχε την πολυτέλεια να διαθέτει άλλα τόσα και βάλε υπερόπλα για να επωμιστούν το βάρος.

Ο Παναθηναϊκός έχασε τελικά, αλλά δείχνει να βρίσκει τη συνταγή για τη συνέχεια. Σκληρή άμυνα και ριμπάουντ είναι η βάση, τρέξιμο σε κάθε ευκαιρία η συνέχεια. Θα πρέπει να βρει, όμως, κι έναν κανονικό πλέι μέικερ, γιατί η ιστορία έχει διδάξει πως οι ομάδες που δεν επιβιώνουν στο σετ παιχνίδι δεν μακροημερεύουν στο υψηλό επίπεδο. Ο Σάικς δεν δείχνει να είναι αυτός, όπως φυσικά δεν ήταν και ο Τζάκσον.

Το θετικό της βραδιάς είναι πως ο Παναθηναϊκός κέρδισε και παίκτες. Ο Φόστερ ξεψάρωσε και έδειξε έτοιμος να ηγηθεί επιθετικά της ομάδας του, ο Σαντ-Ρόος πιστοποίησε πως μπορεί να συνδυάσει την πάντα πληθωρική αμυντική παρουσία του με σκορ και δημιουργία, ο Μήτογλου μοιάζει ο πιο αξιόπιστος και συμβατός με όλα τα σχήματα ψηλός κι ο Κασελάκης εξελίσσεται σε πολυτιμότερο εργαλείο από κάθε… Γουέσλεϊ Τζόνσον. Ο Νέντοβιτς «ξεμπούκωσε» επιθετικά ξεδιπλώνοντας την ποιότητά του στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια στην άμυνα, καθώς και στα τρία πρώτα ματς του Παναθηναϊκού είναι ο χειρότερος παίκτης της ομάδας στον συντελεστή +/- έχοντας -5 με Χίμκι, -11 με Ολυμπιακό και -31 με την Μπαρτσελόνα, όσο βρισκόταν στο παρκέ…

ΥΓ1: Ορθή η αντίδραση της Ευρωλίγκας να πάρει πίσω το 20-0 σε παιχνίδια που ομάδες αδυνατούν να παρατάξουν έστω και οκτάδα λόγω κορωνοϊού. Όμως με τις αναβολές ήδη τέσσερις και δυστυχώς πιθανότατα πολλές περισσότερες στη συνέχεια, κανείς δεν γνωρίζει πότε θα διεξαχθούν αυτά τα παιχνίδια με το υπάρχον υπερφορτωμένο καλεντάρι.

ΥΓ2: Η παρωδία της Basket League συνεχίζεται. Χρειάστηκε να φτάσουμε προπαραμονή του προγραμματισμένου τζάμπολ για να διαπιστωθούν ελλείψεις στους φακέλους δύο ομάδων. Οι 16 έγιναν 14, μετά 12 και τώρα ίσως 11 ή και 10, σε ένα πρωτάθλημα Big Brother, που κάθε βδομάδα φεύγει κι ένας. Τι άλλο θα δούμε…

*Την Κυριακή τα λέμε στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis