Όχι πια σαν... Ζούρειος Ίππος

Όση (ευχάριστη) έκπληξη προκαλεί σε μας τους Έλληνες το εξαιρετικό πρόσωπο της Εθνικής στα μέχρι στιγμής φιλικά προετοιμασίας, άλλη τόση και ακόμη μεγαλύτερη έχει προκαλέσει διεθνώς.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Παρακολουθώντας κανείς το διεθνή Τύπο και τις αντιδράσεις του στις νίκες που πέτυχε η ελληνική ομάδα απέναντι σε ομάδες όπως η Ρωσία, η Ιταλία, η Τουρκία και η Γερμανία, αντιλαμβάνεται ότι δεν περίμεναν τόσο δυνατή την Εθνική. Βλέποντας τους αγώνες του Ρίμινι με ιταλικό και αυτούς του Μπάμπεργκ με γερμανικό σχολιασμό οι αρχικές αναφορές στις σημαντικές απουσίες της Ελλάδας έδιναν τη θέση τους στην έκπληξη για το ταλέντο, την αφύσικη για μία τόσο νέα ομάδα ομοιογένεια και την ανταγωνιστικότητα του συγκροτήματος του Ηλία Ζούρου.

Αν, λοιπόν, μέσα στην αισιοδοξία που σκορπούν οι εμφανίσεις της Εθνικής, πρέπει να εντοπίσουμε κάτι αρνητικό, είναι το εξής: χάνει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Πολλοί έσπευσαν να την ξεγράψουν, ελάχιστοι τη θεωρούσαν ικανή να διεκδικήσει ακόμη και θέση στην εξάδα, αλλά αυτό μέρα με τη μέρα αλλάζει. Η ανανεωμένη ελληνική ομάδα έχει κερδίσει το σεβασμό και την προσοχή των αντιπάλων της που πλέον δεν την κοιτούν αφ’ υψηλού, αλλά κατάματα και με τη δέουσα σοβαρότητα.

Το σχέδιο να μπει η Εθνική του Ηλία Ζούρου σαν... Δούρειος Ίππος στη Λιθουανία και να αιφνιδιάσει με την-κόντρα στα προβλήματα και τις απουσίες-δυναμική της τους αντιπάλους, έχει πάει περίπατο. Και έχει ιστορικώς αποδειχτεί πως ο λειτουργούμε καλύτερα ως αουτσάιντερ, παρά ως φαβορί. Λίγοι μας υπολόγιζαν το 2005 στη Σερβία, το 2009 στην Πολωνία και... κανένας το 2006 κόντρα στη Dream Team, αλλά στο τέλος κρεμάσαμε χρυσό, χαλκό και ασήμι αντίστοιχα στο στήθος μας. Αντίθετα, πήγαμε ως φαβορί στην Τουρκία πέρυσι και μείναμε εκτός οκτάδας.

Ασφαλώς για αυτή τη «συνέπεια» των καλών εμφανίσεων στα φιλικά δεν κατηγορεί κανείς τους Έλληνες διεθνείς και τον Ηλία Ζούρο. Δεν πρόκειται να παρασυρθούν, ούτε να πάρουν τα μυαλά τους αέρα και να θέσουν παράλογους στόχους. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Κι αν χάνουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού στους αντιπάλους, δεν πειράζει... Αυτό που κερδίζουν καθημερινά είναι εμπιστοσύνη. Των ιδίων για τις δυνατότητές τους. Και μαζί όλων των Ελλήνων, που αρχικά τους αντιμετώπισαν με απαισιοδοξία και δυσπιστία, αλλά πλέον πείθονται πως η Εθνική αξίζει την προσοχή και στήριξή τους.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com