Ο Χεζόνια μπορεί να κάνει πολλά, αλλά όχι τον πλέι μέικερ

Η ήττα του Παναθηναϊκού από την Μπάγερν ανήκει στην κατηγορία των… εκνευριστικών. Σε έναν αγώνα που οι «πράσινοι» είχαν τον έλεγχο, αυτοκαταστράφηκαν πρωτίστως από τα παιδαριώδη λάθη τους και πλήρωσαν ξανά, αυτή τη φορά ίσως πιο ακριβά από κάθε άλλο παιχνίδι, τη βασική τους έλλειψη από το καλοκαίρι: αυτή του πλέι μέικερ.

Ο Μάριο Χεζόνια είναι πολλά, αλλά όχι ο παίκτης που θα καλύψει το κενό. Μήτε ο Νέντοβιτς ή ο Παπαπέτρου, που απουσίασαν ξανά, είναι τέτοιοι κι απλώς ως έξτρα χειριστές θα αποφόρτιζαν κάπως την πίεση από Σαντ-Ρος και Μακ που έδειξαν ανήμποροι να τη διαχειριστούν. Όμως δεν ήταν ούτε στο Μόναχο και το κενό φάνταζε και ήταν ακόμη πιο μεγάλο.

Ο Παναθηναϊκός μέχρι και το ματς με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ ήταν η ομάδα με τα λιγότερα λάθη στην Ευρωλίγκα, μόλις 11,5 κατά μέσο όρο. Μπορεί να «πονούσε» στη δημιουργία, αλλά τουλάχιστον πρόσεχε περισσότερο τις κατοχές του. Στα τρία τελευταία ματς, με Άλμπα, Μπαρτσελόνα και Μπάγερν, οι «πράσινοι» υποπίπτουν σε 18,6 λάθη ανά αγώνα έχοντας περισσότερα από την αντίστοιχη συγκομιδή ασίστ.

Αυτό που πλήγωσε περισσότερα από τα λάθη ήταν ο… τρόπος που έγιναν. Ο Παναθηναϊκός στο Audi Dome δεν παραχωρούσε απλώς την κατοχή στους Βαυαρούς, αλλά και εύκολο σκορ στο ανοιχτό γήπεδο. Η στατιστική κατέγραψε 21 πόντους για την Μπάγερν από λάθη αντιπάλου κι επίσης 16 πόντους από αιφνιδιασμό. Προσθέστε σε αυτό το στοιχείο τις 17/28 βολές και έχετε το μαύρο κουτί της ήττας.

Ο Παναθηναϊκός καλείται να χρησιμοποιήσει τα τελευταία ματς της σεζόν στην Ευρωλίγκα για να διδαχτεί. Η ήττα από την Μπάγερν και ο τρόπος που ήρθε φροντίζει να υπενθυμίσει σε όσους τυχόν το ξεχνούν πως βασική ανάγκη για την επόμενη σεζόν, περισσότερο ακόμη κι από τις ανανεώσεις Χεζόνια, Νέντοβιτς, Παπαπέτρου και Μήτογλου, είναι η απόκτηση ενός πλέι μέικερ υψηλού επιπέδου.

Ενός ανθρώπου που όχι απλώς θα μπορεί να δημιουργεί με συνέπεια ή να απειλεί με σταθερότητα από μακριά, αλλά κυρίως που θα… φροντίζει περισσότερο την μπάλα και θα τοποθετεί/βρίσκει τους συμπαίκτες του στα σωστά σημεία. Για να μην αναγκάζεται ο κάθε Χεζόνια να τα βάζει με έναν στρατό και να προσπαθεί να τρυπήσει τοίχους όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ.

ΥΓ: Ο Γουέιντ Μπόλντγουιν αποτελεί την τρανότερη απόδειξη για το πόσο διαφορετικός μπορεί να παρουσιαστεί ένας παίκτης παίζοντας στο κατάλληλο περιβάλλον. Στον περσινό Ολυμπιακό που έγιναν όλα λάθος, ο ρούκι στην Ευρωλίγκα Αμερικανός δεν ένιωσε ποτέ την εμπιστοσύνη από την ομάδα και αποχώρησε ως αποτυχημένος. Σε ένα περιβάλλον με πολύ περισσότερη υπομονή, όπως η Μπάγερν, ένιωσε εξ αρχής σημαντικός από τον Αντρέα Τρινκιέρι, έχτιζε μέρα με τη μέρα την αυτοπεποίθησή του και πλέον μεγαλουργεί.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis