Ο Πασκουάλ κάνει τον Παπαπέτρου… Νο 2 στον Παναθηναϊκό

Ο βασικός λόγος που ο Ιωάννης Παπαπέτρου επέλεξε να αλλάξει «στρατόπεδο» ήταν πως ένιωθε ότι στον Ολυμπιακό δεν είχε ποτέ το χώρο για να λάμψει. Η παρουσία του βασικού Παπανικολάου μπροστά του, ενίοτε και κάποιου ξένου στο «3», τα προβλήματα τραυματισμών ή επιλογών ξένων παικτών στο «4» που τον ανάγκαζαν να μπαλώνει τρύπες, η διστακτικότητα του κόουτς Σφαιρόπουλου να τον στηρίξει σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά και η δική του ευθύνη (γιατί ποτέ δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι άλλοι) ήταν που οδήγησαν τον «Πάπι» στην έξοδο. Στον Παναθηναϊκό φαίνεται με το καλημέρα πως έχει χώρο, χρόνο και εμπιστοσύνη. Και μένει στον ίδιο να αποδείξει αν θα δικαιώσει τη νέα του ομάδα και τον εαυτό του πρωτίστως…

Τα 27 λεπτά στο παρκέ κόντρα στη Χίμκι και τα 25 απέναντι στη Φενέρ-περισσότερα με διαφορά από κάθε άλλο συμπαίκτη του-είναι η απλή κι εύκολη ανάγνωση/απόδειξη αυτής της αναβάθμισής του. Αυτή πιστοποιείται και με όσα βλέπουμε μέσα στο παρκέ. Εκεί ο Παπαπέτρου δεν περιφέρεται απλώς σε άμυνα κι επίθεση, δίχως ρόλο παίρνοντας απλώς ό,τι σουτ περισσέψει ή κάνοντας χαμαλοδουλειές. Ο Τσάβι Πασκουάλ τον έχει μετατρέψει σε σημείο αναφοράς ΚΑΙ στις δύο πλευρές του παρκέ. Επιθετικά είδαμε στο διήμερο του «Παύλος Γιαννακόπουλος» κατ’ επανάληψη τα συστήματα του Καταλανού τεχνικού για χάρη του Παπαπέτρου. Σε ένα ρόστερ που οι ψηλοί που είναι ικανοί να παίζουν με πλάτη έχουν πολύ περιορισμένο χρόνο, η μπάλα ακουμπά τακτικότατα στο ποστ στα δικά του χέρια, με τα τρικ του Πασκουάλ να αδειάζουν το χώρο από… περιττά κορμιά αντιπάλων, επιτρέποντας στον Παπαπέτρου να γίνει απειλή. Χρησιμοποιώντας το συνδυασμό δύναμης και ύψους του μπορεί είτε να τελειώσει φάσεις (θέλει δουλίτσα ακόμη στα τελειώματα, ει δυνατόν και με τα δύο χέρια) είτε να δημιουργήσει, κάτι που δεν ήταν το φόρτε του αλλά κατέγραψε ήδη πέντε ασίστ στο διήμερο τουρνουά. Πέραν του ποσταρίσματος, ο Πασκουάλ έχει δημιουργήσει συστήματα για να βγάζει τον Παπαπέτρου στο τρίποντο ενθαρρύνοντάς τον να σουτάρει (από πέρσι την άνοιξη έχει κάνει μεγάλη πρόοδο, με μεγαλύτερη καμπύλη και πιο «γλυκό» τρόπο που σουτάρει) ή προσποιούμενος να πλησιάσει το καλάθι και να τελειώσει φάσεις χρησιμοποιώντας την αθλητικότητά του. Ο διεθνής φόργουορντ νιώθει αυτή την εμπιστοσύνη, δεν έχει το μόνιμο άγχος της άμεσης επιστροφής στον πάγκο και μέχρι στιγμής αυτή η ψυχολογική του απελευθέρωση αποτυπώνεται και στατιστικά.

Ο Παπαπέτρου είναι σταθερά για τον Πασκουάλ και στην άμυνα. Δίχως υπερβολή, τον είδαμε στο νέο Παναθηναϊκό να μαρκάρει από άσο μέχρι σέντερ. Πολλές φορές όχι ως αποτέλεσμα άμυνας αλλαγών, αλλά κατ’ επιλογήν, από την αρχή της αντίπαλης επίθεσης. Ο Πασκουάλ γνωρίζει πως παρά την αυξημένη αθλητικότητα του ρόστερ του, υπάρχουν σχήματα με πρόσωπα που έχουν αδυναμίες, είτε σε μέγεθος (Λεκαβίτσιους), είτε σε γρήγορα πόδια (Βουγιούκας, Παπαγιάννης), είτε απλώς σε αμυντική αντίληψη και ικανότητα (Τόμας, Λοτζέσκι). Ο Παπαπέτρου, αλλά και ο αντικαταστάτης του, Θανάσης Αντετοκούνμπο, μπορούν με τα σωματικά τους προσόντα να καλύψουν αυτές τις τρύπες κυνηγώντας άλλοτε κοντύτερους κι άλλοτε ψηλότερους αντιπάλους με αποτελεσματικότητα. Κάτι αντίστοιχο, δηλαδή, με το ρόλο που είχε κυρίως πέρσι στον Ολυμπιακό ο Κώστας Παπανικολάου. Μάλιστα, με την παρουσία παικτών όπως ο Καλάθης, ο Γκιστ, ο Λάσμε και ο Αντετοκούνμπο, ο Παναθηναϊκός έχει την ευχέρεια να παρατάσσει μια σχεδόν ισοϋψή πεντάδα, που μπορεί να αλλάζει με την ίδια ευκολία σε όλα τα μαρκαρίσματα χωρίς να δημιουργούνται εμφανείς ευκαιρίες για «σημάδι» στον αντίπαλο.

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά μάλλον δεν είναι: ο Τσάβι Πασκουάλ έχει αποφασίσει να κάνει τον Ιωάννη Παπαπέτρου το νούμερο δύο του Παναθηναϊκού, ως προς τη σημασία που έχει για το παιχνίδι της ομάδας σε επίθεση και άμυνα. Ίσως κανείς άλλος πλην φυσικά του Νικ Καλάθη να μην έχει τόσο σημαίνοντα ρόλο και στις δύο πλευρές του παρκέ στη νέα βερσιόν των «πράσινων». Ο «Πάπι» σίγουρα βρήκε αυτό που ζητούσε επίμονα, αλλά επειδή ο ενισχυμένος ρόλος συνεπάγεται και αυξημένες αρμοδιότητες και κυρίως ευθύνες, μένει να φανεί αν μπορεί να αντεπεξέλθει. Σε βάθος χρόνου κι όχι φυσικά στα φιλικά. Τα πρώτα δείγματα γραφής είναι πάντως απόλυτα θετικά.

ΥΓ1: Πολύ θετικό να χειροκροτούνται παίκτες όπως ο Κώστας Σλούκας από κοινό ομάδας που δεν υπηρέτησαν, όπως του Παναθηναϊκού. Όμως καλό θα ήταν αυτός ο σεβασμός να εκδηλώνεται όχι μόνο όταν κρύβεται από πίσω μια ελπίδα ή προτροπή να ντυθεί στα πράσινα, αλλά από… ανιδιοτελή αναγνώριση της αξίας κάποιου προσώπου. Κι αυτό ισχύει για τους φιλάθλους όλων των ομάδων.

ΥΓ2: Από αύριο και κάθε Κυριακή θα τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια για καλτ φιγούρες του παρελθόντος και γενικά χαλαρή διάθεση. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.