Ο... ολιγαρκής Ολυμπιακός και ο προβληματικός Παναθηναϊκός

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός σημείωσαν σημαντικές νίκες απέναντι στη Ζαλγκίρις Κάουνας και τη Σιένα αντίστοιχα και πλέον κρατούν την τύχη στα χέρια τους για να είναι αμφότεροι παρόντες στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Οι «ερυθρόλευκοι» έδειξαν πως αρχίζουν να μαθαίνουν να κερδίζουν μέσω της άμυνας σε αγώνες με μικρό σκορ, ενώ οι «πράσινοι» ψάχνοντας το +9 παραλίγο να βρεθούν χαμένοι.

Ας πάρουμε τα πράγματα με χρονική σειρά. Ο Ολυμπιακός απέδειξε στο Κάουνας πως η νίκη του επί της Μακάμπι στο Τελ Αβίβ την περασμένη εβδομάδα μόνο φωτοβολίδα δεν ήταν. Οι «ερυθρόλευκοι» πέρασαν νικηφόρα μέσα σε διάστημα επτά ημερών από δύο εκ των πιο «καυτών» εδρών της Ευρώπης και πλέον είναι με το ένα πόδι στα προημιτελικά. Κάτι που φάνταζε απίθανο μετά τις δύο πρώτες αγωνιστικές του Top 16, όταν υπέστησαν ισάριθμες ήττες από Μακάμπι στο ΣΕΦ και Ρεάλ στη Μαδρίτη. Από τότε όμως άλλαξαν πολλά μέσα σε λίγες ημέρες. Οι ευεργετικές επιδράσεις της παρουσίας του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν άργησαν να φανούν και πλέον το στίγμα του «δράκου» είναι εμφανές στον Ολυμπιακό. Το αξιοσημείωτο είναι πως με τη νίκη στο Κάουνας η ομάδα του Πειραιά απέδειξε πως μπορεί να κερδίζει και... άσχημα. Αν στο Τελ Αβίβ η επίθεση ήταν αυτή που έδωσε τη νίκη, τούτη τη φορά αυτή ήρθε από τα μετόπισθεν. Ποιος θα περίμενε μέχρι πριν ένα μήνα πως αυτή η ομάδα με αυτούς τους παίκτες θα ήταν ικανή να κερδίσει παίζοντας καλή άμυνα; Κι όμως, ο Ολυμπιακός άλωσε το Κάουνας χωρίς να παίξει καλά στην επίθεση, που ήταν και το μεγάλο (ίσως και το μοναδικό του όπλο) ως τώρα. Οι παίκτες του μαθαίνουν να παίζουν ρεαλιστικό μπάσκετ, το οποίο δεν είναι απαραίτητα θεαματικό, όμως είναι αποτελεσματικό. Οι μεγάλες ομάδες πρέπει να βρίσκουν εναλλακτικά μονοπάτια προς την επιτυχία και να προσαρμόζονται στις ανάγκες του αγώνα και των συνθηκών που υπάρχουν. Όταν λοιπόν η επίθεση δεν είναι σε καλή μέρα, τα σουτ δεν είναι εύστοχα και γίνονται πολλά λάθη, η νίκη μπορεί να έρθει από την άμυνα. Δεν είναι απαραίτητο να πετυχαίνεις πάντα περισσότερους πόντους από τον αντίπαλο, αρκεί να δέχεσαι λιγότερους. Επί Γκέρσον ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να κάνει μόνο το πρώτο. Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη δείχνει πως αρχίζει να μαθαίνει και το δεύτερο.

Ο Παναθηναϊκός λίγο έλειψε κυνηγώντας τη διαφορά να χάσει και το παιχνίδι (αν και αυτό δεν θα είχε επιπτώσεις, αφού και πάλι θα αναζητούσε νίκη στο Βελιγράδι, απλώς θα έχανε κάθε ελπίδα για την πρωτιά). Οι «πράσινοι» παρουσίασαν για μία ακόμη φορά προβληματικό πρόσωπο και κατάφεραν να φτάσουν στη νίκη χάρη κυρίως στο χαρακτήρα και την προσωπικότητα ορισμένων παικτών τους. Το παιχνίδι της ομάδας του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς έχει γίνει προβλέψιμο για τους αντιπάλους και χρειάστηκε η παλικαριά παικτών όπως ο Μπατίστ, ο Σπανούλης και ο Χατζηβρέττας, ο άσος που βγήκε από το μανίκι και λεγόταν Περπέρογλου και το τρίποντο του Διαμαντίδη από τη σέντρα για να έρθει η νίκη. Πλέον οι πρωταθλητές Ευρώπης οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια πάνω στην Τάου Κεράμικα με μειονέκτημα έδρας στα προημιτελικά, αν φυσικά νικήσουν την Παρτιζάν στο Βελιγράδι την επόμενη εβδομάδα. Με τέτοιες εμφανίσεις σαν αυτή κόντρα στη Σιένα, αλλά και τις υπόλοιπες που έχει κάνει τον τελευταίο ενάμιση μήνα (εξαιρουμένου του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό) ο Παναθηναϊκός δεν έχει τύχη απέναντι στους Βάσκους. Αντίθετα, ο καλός Παναθηναϊκός-που ελάχιστες φορές έχει κάνει την εμφάνισή του φέτος-μπορεί να υπερκεράσει το εμπόδιο της Τάου, που δεν είναι η ομάδα των προηγούμενων ετών, αλλά δεν παύει να είναι ισχυρή. Ίσως ήρθε η ώρα της ρεβάνς για τον προ διετίας αποκλεισμό στο ΟΑΚΑ…

*Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com